ROOSENDAAL - Feyenoord is momenteel zo goed dat het met 4-2 verliest van RBC. Een eigenaardige stelling, maar daar kwam het zaterdagavond in het betoog van de verslagen trainer wel op neer. Zonder het respect voor de tegenstander te willen negeren, vertelde Bert van Marwijk dat Feyenoord vooral van Feyenoord had verloren.

Paul Bosvelt weet het niet meer. (Foto: ANP)

In een worsteling met het ongrijpbare was de UEFA-Cuphouder voor de verandering eens de onderliggende partij. Van Marwijk had het na de blamage meerdere malen over 'de momenten'. Momenten waar hij geen vat op heeft; die niet trainbaar zijn. En soms zelfs niet coachbaar. Momenten waarop onachtzaamheid toeslaat. "Nonchalant uitverdedigen, een domme overtreding. Vaak genoeg heb ik de spelers gewaarschuwd en ook de media hebben het uitgebreid aangehaald na de wedstrijd in Newcastle. We laten zien heel goed te kunnen voetballen, maar ook dat we van onszelf kunnen verliezen."

Het is zo'n kwestie waarop je nooit een antwoord krijgt. Een zweverig fenomeen. Genialiteit vloeide over in gemakzucht. Zonder te overdrijven, speelde Feyenoord een groot deel van de eerste helft met RBC. Cijfermatig bleef dat enorme overwicht beperkt tot een treffer van Thomas Buffel, die zijn veelzijdigheid opnieuw toonde door achtereenvolgens Pierre van Hooijdonk met een prachtige pass te bedienen (de kaatsende spits), met een perfecte sliding twee verdedigers aan de zijlijn af te troeven (de jagende spits) en uiteindelijk zelf te scoren na een fout van Bike Oliseh (de klinische spits).

Door in een tijdbestek van nog geen twee minuten vier keer de bal onnodig te verliezen plaatste Shinji Ono het eerste vraagteken achter het spelverloop. "Ono is erg gegroeid. Hij heeft geleerd te voetballen op Europees topniveau. Toch sluipt er slordigheid in zijn spel", aldus Van Marwijk. En om de eerste critici voor te zijn zocht hij direct de nuance: "Hij is niet arrogant, maar nonchalant. Dat is een wezenlijk verschil."

Het verval was gigantisch. Niet alleen Ono verloor het contact met de aarde. Sebastián Pardo bleef halverwege al achter in de kleedkamer, Chong-gug Song volgde de Chileen ruim een kwartier later. Niet toevallig de buitenlandse aanwinsten bij wie de walm van wierook nog in de lucht hing. "Als je zo makkelijk voetbalt, dreigt het gevaar dat je met te veel mensen vóór de bal speelt. Met name jongens die nog niet zo goed kunnen communiceren, worden dan net iets sneller gemakzuchtig", vond Van Marwijk.

Het was niet eens een doelpunt dat RBC uit de lethargie deed ontwaken, maar een harde vrije trap van Henk Vos. De voormalige spits van Feyenoord, die nooit erg populair is geworden in Rotterdam, schoot de bal hard op de vuisten van Edwin Zoetebier en ontketende warempel een offensief. "We gaven zowel RBC als het publiek het gevoel dat er wat te halen viel", zei Van Marwijk.

De Rotterdamse achterhoede werd in verlegenheid gebracht door Vos en de lastige Nordin Wooter, die het blijkbaar goed met elkaar kunnen vinden. De kleine man bedient de grote man en andersom. Hoewel Vos oog in oog met Zoetebier slordig was, incasseerde Feyenoord een minuut voor de rust alsnog de gelijkmaker (corner Wooter, kopbal Nascimento). Van Marwijk: "We waren kwaad op onszelf, omdat het verschil niet drie doelpunten was. Maar we wisten dat er nog 45 minuten waren om het recht te zetten."

Het werden 45 ontluisterende minuten, waarin Feyenoord de gestroomlijnde balcirculatie ontrouw was, te snel voor de hoge bal koos en er met vijf aanvallers (Bombarda, Lurling en Kalou waren ingevallen) slechts sporadisch een kans kon worden afgedwongen. 'Welkom in de hel van Roosendaal', zong de aanhang van RBC melig, verwijzend naar de grote internationale uitwedstrijden die Feyenoord eerder tot een goed einde bracht.

"Wij zijn maar RBC", formuleerde trainer Chris Dekker nederig. Bescheiden provincieclub, residerend in een moderne fietsenstalling, waar moeder overste nog een wedstrijdbal kan schenken en de omroeper in een emotionele bui arbiter Dick Jol de volle laag mag geven in de veronderstelling dat niemand het kon horen (dat was een misvatting). Dit RBC - knus, kneuterig en carnavalesk - counterde naar de sensationele zege via Den Ouden (fout Rzasa), Vos (fout Ono) en invaller Daelemans. Zelfs een doeltreffende vrije trap van Pierre van Hooijdonk kon Feyenoord niet meer inspireren.

Van Marwijk probeerde zijn tegenstrijdige gevoelens onder woorden te brengen. "Aan de ene kant zag je hoe goed we kunnen voetballen en toch had ik niet meer de overtuiging dat we de achterstand nog konden ombuigen."

Het zou kortzichtig zijn om de nederlaag toe te schrijven aan een gebrekkige werklust. "Onzin", zei de succescoach. "Ze hebben in de tweede helft alles gegeven."

Blijft over het ongrijpbare. "Maar als dat er niet zou zijn, verlies je geen wedstrijd meer."

RBC Roosendaal- Feyenoord 4-2 (1-1). 28. Buffel 0-1, 42. Nascimento 1-1, 51. Den Ouden 2-1, 60. Vos 3-1, 75. Van Hooijdonk 3-2, 90. Daelemans 4-2. Scheidsrechter: Jol. Toeschouwers: 5.000. Gele kaart: Oliseh (RBC).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 30 september 2002