De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
ma 30 september 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Over Geld 
Scorebord 
Autotests 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
---
Kopen 
Speurders 
Koopjesjager 
---
Met Elkaar 
Het De Telegraaf Transferspel
Dating 
Nieuwsquiz 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
---
Contact 
Lezerservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
SPORT ACTUEEL: NIEUWSPORTAAL
 
  Heroïsche triomf zet
Belfry op zijn kop

door Hans Woudstra

   
 

SUTTON COLDFIELD - Ze deden het voor Sam. Voor Sam Torrance en niet Uncle Sam. Voor hun Schotse captain, die erin was geslaagd om van twaalf eigenzinnige Europeanen een winnend team te smeden. En hij alleen had er op zijn eigen manier één familie van gemaakt. De golfers van Europa heroverden de Ryder Cup op de Amerikanen, die in de geschiedenis alleen in '85 en '95 in de singles (het gevecht van man tegen man) van Europa hadden verloren: 15,5-12,5.

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (426x284, 21kb)
Sam Torrance. (Foto: EPA)
Dit keer was Europa de sterkste in een werkelijk ongelooflijk en waanzinnig decor. Op een gegeven moment leek het wel door de massale toejuichingen of op iedere green een stadion compleet uit zijn voegen barstte. De Ier Paul McGinley kwam de eer toe om het beslissende halve punt in zijn partij tegen Jim Furyk binnen te brengen. En ofschoon er toen nog drie flights in de baan waren, brak het feestgeweld los. De tranen stroomden over de wangen van Sam Torrance, die bedolven werd onder de gelukwensen. Van vriend en vijand, want ook zijn Amerikaanse tegenstrever Curtis Strange erkende direct sportief dat Europa dik verdiend had gewonnen. Strange, die aan het einde van zijn betoog ook volschoot door de emoties, was een goed verliezer. "Sam heeft me gefopt met zijn tactiek om zijn beste spelers als eersten te laten starten. Ik deed precies het tegenovergestelde. Ik kan alleen maar respect hebben voor de Europeanen, die werkelijk weergaloos hebben gespeeld."

Zelden zal er zoveel publiek bij een aflevering van de Ryder Cup zijn komen opdagen. En wat voor publiek! Toegewijd, razend enthousiast en fel meelevend schreeuwden ze op de juiste momenten hun kelen schor. De schande van Brookline drie jaar geleden werd uitgewist en meer dan 35.000 toeschouwers per dag juichten voor iedere mooie bal, ook als die van een Amerikaan afkomstig was. Ze genoten van topgolf ("I'm lucky to be here") en gaven gehoor aan de oproep tot sportiviteit, die de bisschop van Warwick in de openingsceremonie had gedaan. Zijn gebed tot de Almachtige kreeg alleen direct een wat tegenstrijdig vervolg op de openingshole, waar de eerste venijnige woorden van Tiger Woods kwamen. Toen een fotograaf de trekker te vroeg overhaalde, bitste hij: "Not in my swing, for Christ's sake!"

Daar bleef het bij, want de 34e Ryder Cup zal de geschiedenis ingaan als pure reclame voor topsport en op een wolkje hoog boven de Belfry keek Samuel Ryder toe en zag dat het goed was. Zo had hij het gewild en niet anders. De zaterdag was zo mogelijk nog enerverender geweest dan de vrijdag. Europa had na de eerste dag een 4,5-3,5 voorsprong genomen. Een dag waarop Tiger Woods zijn beide partijen verloor. De nummer één van de wereld kwam sterk terug op zaterdag en nam met twee overwinningen revanche voor zijn zwakke start. Het publiek raakte bijna in extase door het supergolf dat zowel Europa als Amerika liet zien.

De Ryder Cup kwam op The Belfry opnieuw tot leven en de Amerikanen, vooraf gesteund met peptalks op een videoband van president Bush, basketballer Michael Jordan en voormalig New York-burgemeester Giuliani, toonden veerkracht door in de middagsessie hun achterstand weg te werken. Ondanks het voortreffelijke optreden van met name Colin Montgomerie (hij was met 4,5 uit 5 de absolute ster van deze Ryder Cup en toonde zich een voorbeeldig leider) trok Amerika de stand gelijk. Het werd na 6,5-5,5 bij de lunch 8-8, waarna de bloedstollende singles op de finaledag de beslissing brachten in het voordeel van Europa. De Europeanen hadden 14,5 punt nodig om de Ryder Cup te bemachtigen, de Amerikanen als bekerhouder 14. In Brookline, drie jaar geleden, ging Europa nog met een voorsprong van 10-6 de singles in, maar die werden met 8,5-3,5 toen faliekant verloren. Nu startte Montgomerie voorbeeldig. Hij droogde Hoch af en won op de 14e hole, waarmee de toon was gezet. Uit de eerste zes partijen scoorde Europa 4,5 punt en daarmee was de strategie van Torrance dubbel en dwars geslaagd.

De Europese en niet de Amerikaanse Uncle Sam begroef na afloop zijn met vreugdetranen en champagne bedekte gezicht in zijn handen. Hij had het hem geflikt en het beste uit zijn spelers naar boven gehaald in een thriller op golfgebied die zijn weerga niet had gekend.

Uitslagen singles: Montgomerie-Hoch 1-0, Garcia-Toms 0-1, Clarke-Duval 0,5-0,5, Langer-Sutton 1-0, Harrington-Calcavecchia 1-0, Björn-Cink 1-0, Westwood-Verplank 0-1, Fasth-Azinger 0,5-0,5, McGinley-Furyk 0,5-0,5, Fulke-Love 0,5-0,5, Price-Mickelson 1-0, Parnevik-Woods 0,5-0,5. Einduitslag: 15,5-12.5.




 

zoek naar gerelateerde artikelen


ma 30 september 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.