AMSTERDAM - "Misschien komt het omdat ze een vrouw is." Ujang lacht er niet eens bij. De 40-jarige buschauffeur kan niet begrijpen waarom zijn president de 'orang kecil', de kleine man, niet helpt. "We hadden grote veranderingen verwacht, maar er is niets gebeurd. Niets." In Depok heeft de Indonesische president Megawati Soekarnoputri steeds minder vrienden. Waar de hoop in deze voormalige Hollandse buurt in Jakarta volledig op het boegbeeld van de oppositie onder Soeharto was gevestigd, is het enthousiasme meer dan geluwd.

De Indonesische president Megawati Soekarnoputri op bezoek bij haar Egyptische collega Hosni Moebarak. (Foto: EPA)

Het staatshoofd is er na ruim een jaar regeren weliswaar in geslaagd het land min of meer politiek te stabiliseren, maar pogingen om Indonesië uit de economische malaise te trekken, zijn tot nu toe mislukt. Dat knaagt aan haar populariteit, want de man op straat oordeelt over zijn leiders door een blik in z'n portemonnee. Zo ook in Ujang's buurtje, een bonte verzameling van tegen elkaar leunende krotten. Kampongs zoals deze vormden bij de laatste verkiezingen de machtsbasis van de PDI-Perjuangan (PDI-P), de partij van de president. Maar die steun is tanende.

Volgens politiek analisten wordt de ontevredenheid onder de bevolking als gevolg van de economische malaise versterkt door Megawati's gebrekkige public relations. "De president heeft een slechte stijl van regeren", vindt professor Arbi Sanit van de Universiteit van Indonesië. "Ze communiceert niet en is te traag in haar reactie. Bij de uitzetting van de illegale Indonesische immigranten door Maleisië (eind augustus, red.) hoorde je tijden niets. Toen er kritiek op de radiostilte kwam, verklaarde ze dat ze de zaak had gedelegeerd aan de vice-president en haar ministers. Maar die wisten van niets."

Door missers zoals deze zwelt de kritiek aan. Verhalen over vermeend nepotisme, de onbegrepen steun aan politieke tegenstanders in een poging de partijen te pacificeren, het uitblijven van een harde aanpak van corruptie en vooral de vele buitenlandse reizen hebben Megawati's imago geen goed gedaan. Het creëert het beeld van een geldverspillende president zonder oog voor haar lijdende achterban. En dat leidt tot gemor in de straten.

De president weet zich onvoldoende tegen de kritiek te verweren. Naast veelvuldig zwijgen geeft ze zo nu en dan de media een veeg uit de pan. En dat terwijl haar reislust juist positief zou kunnen zijn, meent professor Sanit. "Het is belangrijk dat Indonesië zijn gezicht op het wereldtoneel laat zien om steun en investeringen van de internationale gemeenschap te krijgen. Maar het zijn tot nu toe alleen beloften, dat is het probleem. Niemand merkt iets van de resultaten."

De oppositie speelt daar handig op in. Zo menen critici dat Megawati liever naar het buitenland gaat dan dat ze de problemen in eigen land oppakt. Ook laait de discussie over de kosten van die buitenlandse tripjes keer op keer op. Haar zondag afgeronde rondreis door Afrika en Europa kostte officieel 2,5 miljoen dollar. Volgens oppositieleider Amien Rais spendeerden de president en haar gevolg echter ruim het tienvoudige. Adviseurs rond Megawati zien de ontwikkelingen met toenemende bezorgdheid aan. In presidentiële kringen is geopperd om een pr-bureau in te schakelen, zo meldde de Jakarta Post gisteren. De president zelf zou echter volharden in de weigering ook maar een persoonlijk woordvoerder aan te stellen. Zij vertrouwt ogenschijnlijk meer op de stille kracht.

Tot nu toe wordt Megawati minder hard aangepakt dan haar voorganger Abdurrahman Wahid, die uiteindelijk het politieke veld moest ruimen. Volgens de politicoloog Sanit komt dat louter en alleen door haar achtergrond. "Als Indonesiërs rationeel zouden kiezen, zou ze geen kans maken. Maar zo werkt het in dit land niet. Megawati leunt nog steeds op het charisma van haar vader, Soekarno. Hij was een echte revolutionair."

zoek naar gerelateerde artikelen

do 19 september 2002