SCHWERIN - "Gebrek aan een moedig hart." Zo'n uitleg kan alleen een Italiaan bedenken. De bondscoach van het Nederlandse volleybalteam, Angelo Frigoni, benadrukte op eigen, dramatische wijze de tekortkoming van de vrouwen in hun derde WK-wedstrijd tegen Cuba. Het team met de meest begeerlijke status ter wereld - drie olympische en twee wereldtitels op rij - was rijp voor de slacht. Frigoni: "Maar Nederland speelde tegen de mythe, in plaats van de eigenlijke spelers aan de andere kant van het net." En dan gaat het mis. Na iets meer dan één uur spelen, flikkerde er een vernietigende 3-0 (25-19 25-19 25-20) op het scorebord van de sporthal in het Noord-Duitse Schwerin.

Cuba is Cuba niet meer. De legendarische ploeg van voormalig bondscoach Eugenio George viel vorig jaar compleet uit elkaar. De meeste olympische kampioenen hielden het na de jarenlange successen voor gezien, stapten in het huwelijksbootje of gingen studeren. Slechts twee Cubaansen besloten hun sportieve carrière voort te zetten.

De 24-jarige Yumilka Ruiz draagt het jonge, onervaren team momenteel in haar eentje, omdat de beste speelster ooit, Regla Torres (27), pas weer twee maanden in training is en bij dit wereldkampioenschap slechts fungeert als reservespeelster. De officiële lezing luidt dat zij een knieblessure had. Luidruchtiger zijn echter de verhalen over een zwangerschap en daaropvolgende miskraam. Wat de ware reden ook moge zijn, Torres is niet meer de sterspeelster van weleer. De 27-jarige Cubaanse oogt ongelukkig in het veld, alsof ze met haar hoofd nauwelijks bij het volleybal zit.

Een nieuwe generatie moet de mythe nu dragen. De voormalige assistent-coach van het Cubaanse team en tegenwoordig hoofdverantwoordelijke, Felipe Calderon, heeft het er maar druk mee. Want zijn ploeg vertoont ettelijke zwakke plekken. Dit WK liep Cuba zich tijdens de openingswedstrijd al stuk op Zuid-Korea. Canada werd maar ternauwernood verslagen.

Nederland wist van de Cubaanse kwetsbaarheid. Bijna drie maanden geleden versloeg de ploeg van bondscoach Angelo Frigoni Cuba met 3-0 op het vriendschappelijk toernooi in Montreux. Ditmaal verzuimde Oranje de regerend wereld- en olympisch kampioen echter het mes op de keel te zetten.

En daarvan maakte de jonge Cubaanse ploeg dankbaar gebruik. Het is nu al duidelijk, dat deze compleet gewijzigde ploeg zich over enkele jaren weer laat gelden als absolute wereldtop. De voortekenen zijn er al. De servicedruk van het 16-jarige supertalent Carillo en de spelverdeelster Mesa zijn daar slechts één voorbeeld van. Voor Oranje nauwelijks houdbaar. Riëtte Fledderus: "Je weet dat de Cubanen alles-of-niets serveren. In de dagen voor onze wedstrijden hebben ze enorm veel fouten gemaakt. Maar tegen ons liep de opslag ineens. Op dat moment hadden we gewoon rustig moeten blijven. Wachten totdat ze alsnog de fout in zouden gaan. En daar optimaal gebruik van maken. Maar blijkbaar waren we te veel onder de indruk van de speelsters tegenover ons. We werden onrustig, de zenuwen gingen opspelen."

Het vervelendste gevolg: Oranje had de grootste moeite met een acceptabele pass. De beste libero van dit WK na twee wedstrijden, Elke Wijnhoven, sleepte al haar medespeelsters erbij om de Cubaanse raketinslagen van de grond te houden. Elk aanvallend vervolg verliep daarop uitermate stroef.

Spelverdeelster Fledderus kreeg bijna geen bal goed aan het net. Passer-loper Francien Huurman, die met vijftien punten werd uitgeroepen tot topscoorster van Oranje: "Cuba trok gewoon aan de touwtjes. Het weinige balcontact wat we hadden, moesten we secuur benutten. Dat gebeurde helaas niet. Ik wil niet zeggen, dat we er niet keihard voor knokten, maar we werden er zo moe van. En dan zie je bij ons toch weer dat oude trekje naar boven komen, het twijfelkonten, wat veel eigen fouten tot gevolg heeft."

Het goede voorbeeld is echter drie dagen geleden gegeven. Toen speelde Nederland een sterke partij tegen Roemenië, gevolgd door een gemakkelijke zege tegen Egypte (3-0). Fledderus: "Dat was een eitje, lekker om te winnen, maar ze haalden ons wel helemaal uit ons ritme. Toch lieten we ons ook toen niet van de wijs brengen. Oké, vandaag weer wel, maar we hebben het nu in ieder geval ook anders meegemaakt tijdens een toernooi. We moeten dat naar de laatste twee duels doortrekken. Ook al omdat we anders de kwalificatie voor de tweede ronde in gevaar brengen."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 2 september 2002