MÜNCHEN - De grimas op zijn gezicht verraadde de pijn in zijn rechterhand. Rutger Smith had zich zijn eerste finale op een groot toernooi anders voorgesteld, maar de 21-jarige kogelstoter uit Leek moest gisteravond, op de openingsdag van de EK atletiek in München, na vier pogingen de strijd noodgedwongen staken. De opspelende handblessure maakte verder gaan onmogelijk.

Rutger Smith verbeet gisteren de pijn, maar hij moest na vier worpen toch afhaken. Hij ging vervolgens op bezoek in het ziekenhuis van München.

In de ochtenduren had Smith zich nog vrij eenvoudig voor die eindstrijd gekwalificeerd. In zijn tweede poging was hij tot 20,17 meter gekomen, ruim voldoende voor een finaleplaats, waardoor hij het zich kon veroorloven de derde poging te laten schieten en daarmee zijn hand enigszins te ontzien. Desondanks speelde de kwetsuur hem ook toen al nadrukkelijk parten. "Ik heb de afgelopen drie weken rust moeten nemen. Als ik gewoon door had getraind, had ik zeker nog beter gepresteerd. Bovendien, nu voelde ik mijn hand en het is natuurlijk logisch dat je verder stoot als je nergens last van hebt. Het heeft mij zeker zo'n dertig centimeter gescheeld."

In de door de Oekraïner Bilonog gewonnen finale was Smith niet verder gekomen dan 19,73 meter, goed voor de achtste plaats. Zijn deelname aan het kogelstoten noemde Smith al op voorhand een 'verantwoord risico' met het oog op het discuswerpen, zijn hoofdnummer in München. De gok pakte evenwel verkeerd uit. "Bij de vierde poging klapte ik door mijn hand. Ik had niet gedacht dat het zou gebeuren", aldus Smith, die met sportarts Peter Vergouwen ijlings het Olympisch Stadion verliet en voor onderzoek naar het ziekenhuis werd overgebracht. Daar werden onder andere foto's van zijn middelvinger gemaakt. Eerste onderzoek van Vergouwen in het stadion had niets opgeleverd. Vandaag wordt bekend hoe ernstig de opgelopen averij is en of dat konsekwenties heeft voor zijn deelname aan het discuswerpen. De kwalificaties op dat onderdeel staan vrijdag op het programma, twee dagen later gevolgd door de finale.

Smith geldt als een van de grootste beloften uit de vaderlandse atletiek. In 2000 won hij bij de WK junioren in Chili nog goud met de kogel en brons bij het discuswerpen. Afgelopen jaar raakte de 21-jarige atleet tijdens de training zwaar geblesseerd - hij scheurde bij het bankdrukken een pees in zijn borstspier af - maar na zijn negen maanden durende revalidatie pakte hij onverstoord de draad weer op. Bij aanvang van dit seizoen had Smith nog persoonlijke records van 19,48 (kogel) en 59,96 (discus) achter zijn naam staan, inmiddels heeft hij zich op beide onderdelen al ruim verbeterd, tot respectievelijk 20,39 en 64,69 meter. Qua lichaamsbouw is de full-time atleet dè ideale discuswerper. Hij is lang (1.97 meter), sterk (lichaamsgewicht: 125 kilo) en daarnaast zeer atletisch. Hij noemt zichzelf dan ook 'in potentie een wereldtopper'. En wie hem vraagt naar zijn doelstellingen op langere termijn, krijgt steevast hetzelfde antwoord: 'tweevoudig olympisch kampioen worden'.

Wat dat betreft, heeft hij nog een lange weg te gaan. Een goede prestatie tijdens de EK is slechts een eerste, voorzichtige stap in de goede richting. Normaal gesproken verwerft Smith - indien fit - zich zonder al teveel problemen een plaats in de discusfinale. En daarin is vervolgens alles mogelijk, weet Smith. "Meestal sta ik er wel als het ècht moet." Maar of hij er vrijdag daadwerkelijk staat, is sinds gisteravond nog maar de vraag.

Smiths kamergenoot in het atletendorp, Troy Douglas, beleefde eveneens een moeizame start van zijn toernooi. In de ochtenduren wist de 39-jarige sprinter slechts als een van de tijdsnelsten (in 10,50 seconden) de eerste schrifting op de honderd meter te overleven. De tweede ronde verliep voor hem aanmerkelijk soepeler. Zijn derde plaats (in 10,35) volstond voor een plaats in de halve eindstrijd van vandaag.

Marko Koers maakte een indrukwekkende rentree op het internationale platform. Dankzij een sterk eindschot eindigde hij als derde (3.47,16) in zijn halve finale op de 1500 meter, ruimschoots voldoende voor een plaats in de finale van morgen. De 29-jarige Nijmegenaar, die een aantal mindere jaren achter de rug heeft en vorig seizoen bij de WK in Edmonton nog op het appèl ontbrak, toonde zich opgelucht. "Ik had met Honoré Hoedt (zijn trainer, red) afgesproken alle agressie voor de laatste honderd meter te bewaren. Ik kon nu met een grote sterke pas de race afmaken in plaats van met het trappelpasje dat ik vroeger had. Het is lang geleden dat ik in de eindsprint mensen voorbij ging. Dit geeft een geweldige kick."

Overigens werd de race van Koers nog ontsierd door een cameraman die van iets te dichtbij zijn werk wilde doen. Hij stond midden op de baan, waardoor de atleten hem slechts ternauwernood konden ontwijken.

In het spoor van Koers, Smith en Douglas plaatste ook hoogspringer Wilbert Pennings zich voor de finale. In zijn tweede poging wipte de Tilburger over 2,20 meter. De kwalificaties werden afgewerkt in de stromende regen. "De finale wordt een open wedstrijd", meende Pennings, die nog altijd last heeft van een blessure aan zijn achillespees en daardoor gisteren met pijnstillers sprong. "Ik spring meer tegen mezelf, dan tegen de concurrentie. Met een top-vijf klassering zou ik tevreden zijn."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 7 augustus 2002