Gemengde gevoelens bij Erik Gerets. Vreugde en verdriet vochten om voorrang bij de Belg, die na het afgelopen seizoen werd afgevoerd bij PSV.

EINDHOVEN - Het was een grote, maar mooie elftalfoto geworden. Een stralend Eindhovens sterrenstelsel; de rijke historie die weer even tot leven kwam. En natuurlijk hoorde Erik Gerets daar ook bij. Toeschouwers vielen weliswaar in zwijm bij het zien van de artistieke aanvallers Romario en Luc Nilis, maar de voormalige rechtsback was twee jaar geleden toch echt uitgeroepen tot speler van de eeuw. Die verkiezing kenmerkt de populariteit van Gerets en daarom kon het ook alleen bij PSV dat een ontslagen trainer zo kort na de onheilstijding alsnog in de bloemen werd gezet.

Harry van Raaij noemde het vernieuwde Philips-stadion het symbool van traditie, cultuur en warmte. Als het om Gerets gaat, viel dat laatste aspect grotendeels weg. Dat wil zeggen: wat zijn relatie met de spelersgroep betreft. Die is sinds de breuk in China ijs- en ijskoud. Gerets besefte dat de spelers het tegenwoordig voor het zeggen hebben. Aldus werd zijn contract voor het leven een contract voor heel even. Te midden van zijn oude teamgenoten, vroeg op de avond, stond de grijns nog wel af en toe op zijn gezicht. Maar de huidige spelersgroep werd in de wandelgangen door Gerets genegeerd. Dat was overigens wederzijds. De spelers hebben zelfs nog steeds een spreekverbod. Er doen dan ook vele verhalen de ronde, die, zolang alle betrokkenen blijven zwijgen, alleen maar sterker zullen worden.

Deze voorgeschiedenis wierp een vreemd licht op de aanwezigheid van Gerets. Het was een afscheid tegen wil en dank. Van Raaij pleitte voor een waardig vaarwel. Dat kreeg de trainer, die twee landstitels in drie seizoenen wist te behalen. "Voor ons blijft hij altijd de Leeuw van Vlaanderen", riep Van Raaij dankbaar. Het publiek deelde zijn mening en gaf de Belg een staande ovatie. Gerets stak eerst zijn rechterhand op, toonde zijn affectie en maakte een lichte buiging. Hij kwam ogenschijnlijk los, want hij bleef daarna zwaaien. Het beeld van de bezielde trainer die dwaze supporters met gevaar voor lijf en leden weer achter het opengebroken hek duwt in de beruchte wedstrijd tegen Kaiserslautern, werd weer glashelder. Mensen die zulke herinneringen hebben, weten zich inderdaad verzekerd van een band voor het leven.

Arnold Bruggink wordt belaagd door een speler van het bezoekende Hertha BSC.

Surrealistisch moet het na de jolige voorwedstrijd zijn geweest om in deze snelkookpan van borrelende emoties naar 'zijn' elftal te moeten kijken. Vooralsnog is alles namelijk bij het oude gebleven. PSV is dit seizoen een van de weinige clubs die zich zonder nieuwelingen voor de eerste keer aan het 'grote publiek' presenteerde. Guus Hiddink hield tegen Hertha BSC vast aan de vertrouwde elf, ofschoon twijfelaar Georgi Gakhokidze vorig seizoen niet onaantastbaar was en pas later vaker aan spelen toekwam. Wellicht dat er links op het middenveld dus nog enkele experimenten zullen gaan plaatsvinden (Arjen Robben, Adil Ramzi, Lindsay Wilson); mogelijkheden te over. En dan is er nog Leandro, de Braziliaan die zich na een moeizame aanpassing in januari opeens fris en fruitig manifesteerde tijdens de voorbereiding.

Duidelijk is wel dat Wilfred Bouma eindelijk de nieuwe linksback wordt. Jan Heintze, de voorbije twee seizoenen nog onmisbaar, deed gisteren mee met de sterren van weleer en nam vervolgens plaats op de bank bij het eerste. De beoogde rol als mentor lijkt nu echt als zodanig te worden ingevuld. Ook opvallend was de aanwezigheid van Arnold Bruggink, die na een teleurstellend jaar al enige tijd de voorkeur krijgt achter de diepe spits en vertrouwen uitstraalt. Het zijn vooral Mateja Kezman en Jan Vennegoor of Hesselink die herhaaldelijk van plek moeten wisselen. Het heeft er alle schijn van dat Guus Hiddink en Erwin Koeman de veelbesproken roulatie in de aanvalsdriehoek willen beperken tot twee in plaats van drie spitsen.

Veel kijkplezier kon er trouwens niet gehaald worden uit het eerste optreden. Swingend was Romario geweest, feestelijk de opening en emotioneel de muzikale aubade aan Gerets. Niet erg verheffend was evenwel het duel met Hertha, dat weinig hoogtepunten kende. Leuk om Huub Stevens en middenvelder Rob Maas terug te halen naar dit tijdelijke theater van het sentiment, maar er zijn betere sparringpartners denkbaar dan de subtopper uit Berlijn, die vrijdag al aan de competitie begint. PSV heeft twee dagen later nog een laatste oefenwedstrijd. Want zo kan het duel om de Johan Cruyff Schaal inmiddels wel genoemd worden.

PSV - Hertha BSC (Dui) 0-0. Scheidsrechter: Temmink. Toeschouwers: 29.500.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 7 augustus 2002