HAMBURG - Een simpeler uitleg had hij niet kunnen geven. Aan de vooravond van de HEW Classic, de zesde Wereldbekerwedstrijd van dit seizoen, belde Johan Museeuw met zijn zoontje Stefano. "Pappa, die witte trui van de Wereldbeker staat U schoon. Laat uw gat maar eens schudden", zei de kleine Stefano met zwaar West-Vlaams accent. En dat achterwerk kreeg de concurrentie in de sprint op de Johannisstrasse in Hamburg te zien. Zijn 7-jarig zoontje had Museeuw optimaal gemotiveerd en ondanks zijn 36 jaar blijkt de Leeuw van Vlaanderen nog steeds een klasse apart te zijn.

Johan Museeuw balt de vuisten na de schitterende triomf in Hamburg. Na Parijs-Roubaix boekte de Belgische routinier, na een peptalk van zijn zoontje, in de HEW Classic zijn tweede Wereldbeker-zege en verstevigde hij zijn leiding in dat klassement. (Foto: Cor Vos ©2002)

De HEW Classic in Hamburg kende geen groots koersverloop. Iedereen in de chauvinistische Noord-Duitse stad maakte zich bij voorbaat al op voor de grote revanche van Erik Zabel. In zijn thuishaven zou de Telekom-kopman in de sprint met zijn grote rivaal Robbie McEwen afrekenen. Het verloren groen in Parijs zou gewroken worden. Maar beide sprinters konden op onfortuinlijke wijze hun sportieve vete niet vervolgen. Op zestig kilometer van de eindstreep was McEwen betrokken bij een valpartij, terwijl Erik Zabel net voor de cruciale klim van de Waseberg op vijftien kilometer van de streep lek reed.

Daarmee eindigde het Duitse volksfeest in treurnis. De HEW Classic is meer een promotieclip voor het wielrennen bij onze oosterburen dan een hooggewaardeerde klassieker. Dat bleek uit het commentaar van de Duitse tv-commentatoren die de 81 meter hoge Waseberg meteen bombardeerden tot de 'Tourmalet van Blankenese'. Na een uitermate saaie aanloop kreeg de finale pas op twintig kilometer voor de streep gestalte. De niet in topvorm verkerende Leon van Bon kreeg van Museeuw de opdracht om tot de Waseberg op kop te rijden. Liefst vier kilometer beukte de Apeldoorner door, waarna Erik Dekker onder aan de zestien procent steile scherprechter aanzette.

Op het steilste stuk moest de Drent echter passen. "Ik ben nog niet goed genoeg", constateerde hij lijdzaam. "Mijn rechterbeen is in staat om klassiekers te winnen, maar in mijn linkerbeen kom ik kracht tekort. Op het zwaarste gedeelte van de wedstrijd komt dat tot uitdrukking. Juist daar waar de conditie gaat tellen en waar extra kracht moet worden gezet. In de Tour speelde ik twee keer mee om de ritzege, maar dat is niet te vergelijken met deze wedstrijd. In de Tour demarreerde ik vroeg in de rit op een vlakke weg. Hier wordt de koers op het zwaartepunt beslist. Op een plek waar alle sterke renners weten dat het gaat gebeuren."

De Classica San Sebastian, die hij twee jaar geleden won, laat Dekker overigens schieten. Op de zware Jaizkibel dicht hij zich geen winstkansen toe. "Ik ben zo goed als ik gedacht had, maar stiekem hoop je altijd ietsje meer te kunnen. Toch zit ik dicht bij mijn topvorm. Alleen is het frustrerend dat ik niet kan aangeven wanneer ik weer honderd procent ben. Dat kan vier weken duren of misschien pas volgend seizoen."

Op de Waseberg kwam Dekker welgeteld vijf plaatsen te kort. Onder aanvoering van Igor Astarloa ontstond een ijzersterke kopgroep van tien renners. Daarbij Museeuw, Vainsteins, Rebellin, Bettini, Moreni, Hincapie, Baldato, Di Luca en Ferrigato. Opmerkelijk hierbij was dat slechts drie renners van het tiental de Tour in de benen hadden (Hincapie, Baldato en Moreni) en dat slechts twee renners (Museeuw en Hincapie) niet in Italië resideren. De geringe moeilijkheidsgraad van deze klassieker noodzaakte de renners daarentegen ook niet om de Tour als voorbereiding in de benen te hebben. In San Sebastian zal zaterdag een ander beeld te zien zijn.

In de laatste kilometer sprak oud-wereldkampioen Vainsteins het beeld tegen dat hij egoïstisch en oncollegiaal is. De Let offerde in dienst van Museeuw zijn kansen op toen Bettini en Moreni in de aanval waren en ook toen Di Luca op anderhalve kilometer van de streep demarreerde. Als in zijn beste dagen zette Museeuw vanaf 350 meter zelf de sprint aan. Op de macht liet hij zijn fors gespierde dijen spreken. Niemand was in staat om de leider in de Wereldbeker te passeren. De elfde WB-zege van de Leeuw van Vlaanderen was een feit. Eerder dit seizoen won Museeuw al Parijs-Roubaix, maar zijn honger lijkt nog lang niet gestild.

"De mensen noemen me oud, maar ik presteer als in mijn jonge jaren", concludeerde de winnaar. "Gedurende de Tour ben ik twee weken op trainingskamp in Sankt Moritz geweest. Daar heb ik een groot deel van de basis voor deze zege gelegd. Ik zou nu graag voor de derde keer in mijn carrière de Wereldbeker willen winnen. Ik heb aan punten bijna een overwinning voorsprong. Dat lijkt veel, maar in de komende wedstrijden kan mijn grootste concurrent Paolo Bettini goed uit de voeten."

Waarna traditioneel de vraag kwam wanneer Museeuw zijn carrière beëindigt. Zes jaar geleden sprak hij daar op een emotioneel moment na Parijs-Tours voor het eerst over. Sinds die dag lijkt het een spel voor hem te zijn om met zijn afscheid te schermen. In Hamburg werd echter nogmaals duidelijk dat de ware Museeuw het best met zijn pedalen speelt.

Karsten Kroon was het zwaarste slachtoffer van een massale valpartij op zestig kilometer van de streep. Met schaafwonden en bloeduitstortingen aan zijn beide knieën, ellebogen, polsen en vingers moest hij opgeven. In een eerste onderzoek bleek dat de nieuwe Nederlandse Tourheld niets gebroken had.

Hamburg. HEW Cyclassic (zesde wedstrijd om de wereldbeker): 1. Museeuw (Bel) 253 km in 5.43.35, 2. Astarloa (Spa), 3. Rebellin (Ita), 4. Bettini (Ita), 5. Hincapie (VSt), 6. Baldato (Ita), 7. Moreni (Ita), 8. Ferrigato (Ita) 0.02, 9. Di Luca (Ita) 0.03, 10. Vainsteins (Let) 0.12, 11. Hondo (Dui) 0.14, 12. Lombardi (Ita), 13. Celestino (Ita), 14. Bortolami (Ita), 15. Hinault (Fra), 16. Teutenberg (Dui), 17. Markus Zberg (Zwi), 18. Guidi (Ita), 19. Riebenbauer (Oos), 20. Pollack (Dui), 39. Van Dijk, 57. Hoffman, 76. Dekker, 91. De Jongh 2.14, 92. Knaven, 106. Boven 3.57, 114. Pronk 5.10, 136. Van Bon 8.17, 137. De Groot.

WB-stand: 1. Museeuw 270 punten, 2. Bettini 174, 3. Hincapie 124, 4. Van Petegem (Bel) 121, 5. Cipollini (Ita) 120.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 5 augustus 2002