door Kirsten Coenradie PARIJS - In Frankrijk is een vinnige taalstrijd uitgebroken nu de Europese Commissie Parijs op de vingers heeft getikt vanwege het gebruik van het Frans op de etiketten van de levensmiddelen die op de Franse schappen staan. Engels moet het volgens een al in 2000 aangenomen wet van het Europese Hof van Justitie zijn, de enige taal die door iedereen begrepen zou worden. Frankrijk krijgt twee maanden de tijd om zich aan deze wet aan te passen.

De Fransen voelen zich beledigd en klimmen op de barricaden om hun taal te verdedigen. Waarom zouden zij geen 'ailes de poulet' mogen gebruiken in plaats van Chicken Wings? Of 'steak haché' voor hamburger? Is de Engelse taal soms heilig?

In het dagblad Le Parisien van gisteren werd al geschamperd dat je tegenwoordig het Engels moet beheersen om nog boodschappen te kunnen doen. En in Le Figaro noemt Claude Duneton, schrijver en gespecialiseerd in de Franse taal, de Brusselse kritiek zelfs een aanval op de culturele verscheidenheid. En de gematigde klant die zegt niet te geloven dat het om het bewust achterstellen van de Franse taal gaat, geeft toe niet iets te kopen waarvan ze het etiket niet begrijpt: ze weet graag wat ze eet.

Het merkwaardige bij al deze commotie is dat wie in een willekeurige supermarkt de etiketten raadpleegt dikwijls zes verschillende talen aantreft. Waarbij gezegd moet worden, dat hoe groter de verpakking is, des te meer kans de consument heeft ook een beschrijving in het Arabisch aan te treffen. Maar zelfs op hele kleine blikjes tomatenpuree prijkt nog de Nederlandse tekst 'dubbel gecocentreerd'. Een kniesoor die valt over het wegvallen van een 'n'.

Af en toe valt er wel wat te zeggen voor leesbare etikettering. De Franse mevrouw die de Nederlandse verslaggeefster een karton liet zien met de vraag of zíj wellicht wist waar deze 'tampons' stonden, viel haast om van het lachen toen ze werd verwezen naar de afdeling maandverband. 'Tampon' is in het Frans ook poetslapje...

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 31 juli 2002