AMSTERDAM - Bepaald geen alledaagse aanblik: een schoenpoetser in een keurig pak bij de ingang van het chique ABN Amro-hoofdkantoor in Amsterdam-Zuid die aanbiedt om voor 1000 euro de schoenen van topbankier Rijkman Groenink te poetsen.

Ex-werknemer bij het bankroete KPNQWest, David Postma, op zijn knieën voor de ABN Amro, de bank waar zijn salaris wordt vastgehouden. (Foto: Anko Stoffels)

Een gek? Nee, David Postma (24), een wanhopige ex-werknemer van het bankroete KPNQwest die al maanden met smart op zijn geld wacht nadat de betaalrekening van zijn werkgever door de banken werd bevroren. Hij loopt zich namens 34 collega's al vele weken het vuur uit de sloffen om de zuurverdiende centen alsnog los te peuteren, maar tot dusver zonder enig succes.

"Ik loop op mijn tandvlees, maar ik blijf vechten. Het is ons geld. Het recht moet zegevieren," zegt Postma strijdlustig. "Maar er moet snel brood op de plank komen, want anders word ik over een paar weken mijn huis uitgezet."

De financiële schandalen in het internationale bedrijfsleven vallen de laatste tijd als rijpe appelen uit de boom. Ook het faillissement van KPNQwest, het Nederlands-Amerikaanse kabelnetwerkbedrijf voor internetverkeer, begint zich steeds meer te ontwikkelen tot een 'Enron-achtige affaire'.

Woedende beleggers zijn hun geld kwijt, concurrenten cirkelen als aasgieren rond de boedel om delen van het netwerk voor een prikkie te kopen, de banken schuwen geen middel om hun geleende geld terug te krijgen en de allerhoogste directeur Jack McMaster wast zijn handen in onschuld.

In deze dans om het grote geld is er betrekkelijk weinig aandacht voor het personeelsleed. Trouwe werknemers zijn simpelweg op straat geschopt met de mededeling dat zij maar een werkloosheidsuitkering moeten aanvragen bij het GAK.

Voor David Postma en zijn 34 collega's van Ebone in Nederland, een bedrijf dat kortgeleden door KPNQwest was overgenomen, waren de druiven extra zuur toen het doek viel. De boekhouders van KPNQwest betaalden eind mei - met een vooruitziende blik - de salarissen plus het vakantiegeld van 97% van de werknemers vervroegd uit.

De Eboners kregen hun geld echter nog via enkele buitenlandse banken uitbetaald, waardoor het salaris langer onderweg was. De salarisstroken vielen keurig thuis op de mat, maar het geld kwam niet.

Oorzaak: vlak voor het geld zou worden bijgeschreven op de rekeningen van de 35 Ebone-werknemers, kreeg KPNQwest uitstel van betaling en bevroren de banken alle rekeningen van het concern. De banken en KPNQwest wijzen met de beschuldigende vinger naar elkaar.

Maar Postma doet sindsdien bijna geen oog meer dicht. Het ene na het andere strijdplan wordt bedacht om de 550.000 euro (salarissen, vakantiegeld en de ontslagvergoeding voor zes mensen) voor zijn collega's en zichzelf alsnog binnen te slepen. Hij rammelde aan de poort bij ABN Amro, het bankenconsortium en grootaandeelhouder KPN. Topbestuurders werden bestookt met faxen en telefoontjes.

"Ik kreeg overal te horen dat ze het heel beroerd voor ons vinden, maar niemand voelt zich verantwoordelijk om ons geld uit te betalen," zegt Postma. Op het Binnenhof in Den Haag werd Postma zelfs ontvangen door SP-voorman Marijnissen, maar ook die kon tot dusver weinig uitrichten.

Inmiddels hebben veel collega's van Postma eieren voor hun geld gekozen en zich bij het GAK gemeld. "Mensen met kinderen. Zij moesten wel, er moet toch brood op de plank komen. Ze hebben wel genoegen moeten nemen met aanzienlijk minder geld dan waarop zij recht hadden. Ook bij mij staat het water inmiddels tot de lippen."

Voor Postma is het inmiddels echter een principekwestie geworden. "Ik weiger om geld van het GAK aan te pakken, want op die manier worden alle kosten afgewenteld op de belastingbetalers, terwijl wij hard gewerkt hebben voor ons geld. Ik snap best dat de banken ook heel veel geld kwijt zijn, maar ons geld moeten ze gewoon overmaken."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 19 juli 2002