NIIGATA - De opportunisten in Engeland, die hunkeren naar de eerste wereldtitel sinds het mythische jaar 1966, ondervinden oppositie van een groep voetbalminnenden die zaterdagavond de televisie hebben uitgezet tijdens de wedstrijd tegen Denemarken. Ondanks de oriëntaalse opmars is het Verenigd Koninkrijk verdeeld, omdat niet iedereen de strategie van Sven-Göran Eriksson apprecieert. Hoe het voetbal gespeeld zou moeten worden, werd 24 uur later gedemonstreerd in Zuid-Korea. Maar geheel volgens de heersende tegenstrijdigheid, keert het hartverwarmende Ierland vandaag terug naar het eiland, terwijl de Engelsen hun klinische kruistocht mogen vervolgen.

Denemarken - Engeland 0-3 (0-3). 5. Ferdinand 0-1, 22. Owen 0-2, 44. Heskey 0-3. Scheidsrechter: Merk (Dui). Toeschouwers: 40.582. Gele kaart: Tofting (Denemarken), Mills (Engeland).

Denemarken: Sorensen; Tofting (58. Claus Jensen), Laursen, Helveg (6. Bogelund) en Niclas Jensen; Rommedahl, Henriksen, Gravesen en Gronkjaer; Tomasson en Sand.

Engeland: Seaman; Mills, Cole, Ferdinand en Campbell; Beckham, Scholes (49. Dyer), Sinclair en Butt; Owen (46. Fowler) en Heskey (69. Sheringham).

De Deense doelman tast mis. (Foto: REUTERS)

Voor Engeland is Japan het land van de wentelende zon. Pas als de avond is gevallen, worden de beste resultaten geboekt. Het komt in deze fase van het WK niet vaak voor dat een wedstrijd al na 45 minuten is afgegrendeld. Door met 3-0 van Denemarken te winnen kent de euforie bij de meegereisde aanhang geen limiet. Engeland stond in vier wedstrijden slechts één doelpunt toe; in de ouverture tegen Zweden.

Indrukwekende cijfers, maar het is de vraag welk land de juiste speelwijze kan hanteren om het Britse catenaccio te ontrafelen. Menigeen gaat er vanuit dat het Brazilië zal zijn, hoewel Eriksson zich net niet in de val liet lopen toen hem naar de kracht van de viervoudig wereldkampioen werd gevraagd. "Maar het kan ook België worden", voegde hij er haastig aan toe. "En dan is het een groot verschil waar je mee te maken krijgt: sambavoetbal of Europees voetbal."

Met dat laatste zal Eriksson zich sneller tevreden stellen. Simpelweg omdat hij in Zweden, Portugal en Italië heeft gewerkt en nu de bondscoach is van een land dat, volgens velen, de beste competitie herbergt. De FA gaf hem een zesjarig contract. 'Mister Cool' verdient ruim drie miljoen pond per jaar en heeft als eerste buitenlandse bondscoach al veel krediet opgebouwd door de twee belangrijkste interlands van het jaar winnend af te sluiten: tegen Duitsland (5-1) en op het WK tegen Argentinië (1-0).

Niettemin is het Eriksson aan te zien dat hij lang in Zuid-Europa heeft gewerkt. Hij heeft de mixer gezet in het Zweedse en Italiaanse voetbal en met die cocktail het Engelse team besprenkeld. Hoog in het stadion van Niigata was perfect te zien hoe strak het spelpatroon door Eriksson was getrokken. Alsof elf vliegtuigen keurig in formatie vlogen, zo geordend hielden de vier verdedigers, vier middenvelders en twee spitsen hun positie vast.

Het befaamde middenrif - David Beckham, Paul Scholes, Nicky Butt - speelt in Manchester aanzienlijk dieper dan in het nationale team. Hoe gedisciplineerd het ook moge zijn; leuk is anders. Eerder kon als excuus de hitte nog worden aangevoerd. Engeland trachtte het evenwicht te vinden tussen verdediging en aanval, doceerde assistent-coach Steve McClaren. "De weersomstandigheden bepalen het tempo." Zaterdag was het echter fris in Niigata en regende het zelfs even heel erg hard, dus die vlieger ging niet op. Het ging om de wil en die wet bepaalde Eriksson.

Het grootste verwijt aan zijn adres is het feit dat Engeland niet speelt om aan te vallen. De ploeg heeft het voordeel (lees: sterkte) dat er al drie keer uit een spelhervatting is gescoord: twee corners en een strafschop. Denemarken had er het elftal voor om het Engeland juist moeilijk te maken, door snel druk te zetten en snelle vleugelspelers (Jesper Grönkjaer/Dennis Rommedahl) te gebruiken. Wat echter de wedstrijd blijvend beïnvloedde, waren drie fouten die direct werden afgestraft. De eerste was zelfs een kolossale blunder van doelman Thomas Sörensen, die de door Rio Ferdinand gekopte bal na enig gegrabbel over de lijn sloeg. Het gebeurde al in de vijfde minuut, na een onnodig door Martin Laursen weggegeven hoekschop.

Zeventien minuten later maakte Michael Owen zijn eerste treffer van het toernooi, gevolgd door een tweede fout van Sörensen. Hij verkeek zich op een schot van Emile Heskey. "Drie keer scoren tegen Engeland is bijna een onmogelijke opgave", zag Morten Olsen halverwege de bui al hangen.

In Nederland kijkt men vaak trots naar het percentage balbezit en zelden naar het rendement. Denemarken (63 procent) en Engeland (37) leverden voor de rust het bewijs dat het hoegenaamd niets betekent. "We verdienden te winnen, maar niet met deze cijfers", bekende Eriksson kleur. En Olsen wist: "Wat heb je aan een goede wedstrijd als je cruciale fouten maakt?"

Dat laatste geldt tijdens dit WK trouwens voor meer landen. En voorlopig spint Engeland daar garen bij.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 17 juni 2002