BUSAN - Van de sportpagina's in Korea valt zijn naam niet af te slaan. Vanzelfsprekend als je de eerste bondscoach bent, die met Zuid-Korea een wedstrijd op een WK wint. Maar opvallend genoeg siert de naam van Guus Hiddink ook iedere dag de politieke pagina's in het land. Als ergens wordt bewezen dat sport en politiek hand in hand gaan met elkaar, is het dezer dagen in Zuid-Korea.

Guus Hiddink en Mong-Joon Chung, ten tijde van de contractondertekening. De voorzitter van de voetbalbond overweegt zich te mengen in de strijd om het presidentschap en lift mee op de voetbalgekte die Hiddink mede heeft veroorzaakt. (Foto: AFP)

De mensen gaan over exact een week naar de stembus voor de lokale verkiezingen en alle kandidaten schermen met de naam van Hiddink. Ze gaan het in hun gemeente of provincie allemaal doen zoals de Nederlander bij het nationale voetbalelftal. Als uiting daarvan houden sommigen zelfs een bord met Hiddinks tronie omhoog als ze zich onder de kiezers begeven. Wat Hiddinks leidinggeven exact inhoudt, weten ze niet, maar het is eenvoudig meeliften op zijn succes. Zelfs de huidige president Kim-Dae Jung wil vaak met Hiddink gezien worden.

,,Mijn naam valt wel erg vaak in de verkiezingscampagne", constateert Hiddink. ,,Sommigen Koreanen willen me zelfs als president. Laat ze maar uitkijken, want anders laat ik me nog naturaliseren om op 19 december bij de presidentsverkiezingen voor het ambt te gaan als opvolger van Kim-Dae Jung. Nee, zonder gekheid, ik hou me verre van politiek."

Toch wordt Hiddink en het nationale voetbalelftal, of beter het project 'Korea Team Fighting' te pas en te onpas gebruikt. Zo goed als zeker gaat Hiddink, of hij het wil of niet, eind 2002 een doorslaggevende rol spelen bij wie de komende vijf jaar op het toilet van het presidentiële paleis mag zitten.

Voor de winst op Polen stond de democraat Roh-Moo Hyun op kop in de populariteitspolls met 40,9%, op de voet gevolgd door de republikein Lee-Hoi Chang 39,5%. Echter uit het niets, als de Zuid-Koreaanse Pim Fortuyn, blijkt Mong-Joon Chung 13,6% te scoren. Terwijl de laatste zich niet eens kandidaat heeft gesteld voor het hoogste ambt op het schiereiland.

De naam op zich, zegt wellicht niet veel. Maar Chung, 51 jaar oud, is de voorzitter van de Koreaanse voetbalbond, de man die Hiddink naar Zuid-Korea heeft gehaald en die hem door dik en dun is blijven steunen. Waar anderen hem na een weinig florissant eerste jaar eigenlijk wilde wippen. ,,Chung heeft me altijd gesteund, door dik en dun. Naar mij toe, maar eveneens voor de buitenwereld. Hij heeft nooit getwijfeld. Met terugwerkende kracht kan hij er als beloning wellicht het presidentschap voor terugkrijgen."

Naast bondsvoorzitter is Chung één van de vijf erfgenamen van de Hyundai-dynastie, vice-voorzitter van de wereldvoetbalbond FIFA en voorzitter van het Koreaanse WK-organisatiecomité KOWOC. Hoewel Japan algemeen werd gezien als de gedoodverfde organisator van het WK wist hij zes jaar geleden het topevenement voor de helft uit de handen van de aartsvijand te houden. Hoewel het Chung nog niet is gelukt Zuid- en Noord-Korea nader tot elkaar te brengen, wordt hij als goudhaantje geprezen. Zoals z'n vader, die de Olympische Spelen van 1988 naar Seoel haalde. Pa begon in de jaren zestig na z'n verhuizing van Seoel naar de provincie met geleend geld een staalbedrijf, waaruit het conglomeraat Hyundai is ontstaan. De stad Ulsan wordt zelfs als eigendom van de Chungs gezien.

Alleen had pa Chung in zijn glorietijd geen presidentsaspiraties, maar zoon Mong-Joon, de jongste van vijf, heeft die ambitie wel degelijk. Niet voor niets weigerde hij in het strijdperk te treden met Sepp Blatter voor de positie van FIFA-voorzitter. ,,Hij kon het nooit winnen van de Zwitser en zou slechts gezichts- en prestigeverlies lijden in eigen land", weet Rob Hughes, die Chung als sportverslaggever van de International Herald Tribune al jaren volgt. ,,Z'n vrouw heeft me op een receptie zelfs eens gevraagd of haar man voor de hoogste post bij de FIFA of in Zuid-Korea moest gaan."

Inmiddels heeft Chung een tipje van de sluier opgelicht over z'n toekomstplannen. Hij heeft verteld het presidentschap van Zuid-Korea in overweging te nemen als het WK goed verloopt. Met de winst op Polen is het kampioenschap voor de Zuid-Koreaan op straat al geslaagd. Voor hen is Chung medeverantwoordelijk en daarom ook mag hij mee snoepen van de populariteit van Hiddink.

Volgens de bondscoach zou Chung een goede kans maken, maar verder bemoeit de Nederlander zich er niet mee. De republikeinen hebben tevergeefs getracht Chung voor hun partij te strikken. ,,Iemand die zonder kandidatuur en campagne bijna 14% scoort, is meer dan een outsider. Zo iemand is favoriet als hij het licht op groen zet", legt de republikein Choe-Byung Yul zich bij voorbaat neer bij een nederlaag van zijn partij. ,,Dat weet je als Hiddink, die hier historie heeft geschreven met de voetballers, achter je staat."

Haalt Zuid-Korea zelfs de laatste zestien van het WK dan wordt verwacht dat Chung qua populariteit in een klap boven de 50% kan reiken. Wie zegt dat sport en politiek gescheiden werelden zijn? In alles zijn de twee werelden met elkaar verstrengeld. Helemaal in Zuid-Korea, dat sinds dinsdagavond dronken van geluk is en Hiddink zelfs openlijk mythische eigenschappen toedicht. Voor iets aards als verkiezingen hoef je in dat geval je hand niet meer om te draaien.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 6 juni 2002