SEOEL - Achter het drumstel in z'n favoriete jazzclub 'Once in a Blue Moon' verzette Guus Hiddink voor de laatste maal z'n zinnen. Via een heuse jamsessie, met de eigenaar van de club op trompet. De bondscoach van Zuid-Korea liet zich na de laatste oefeninterland tegen Frankrijk door 'driver Kim' in Seoel afzetten. Een wildemanstocht, want Kim reed bijna een motoragent de vangrails in. ,,Kim doet een moord voor mij. Ik ben de bondscoach en hij vindt dat alles en iedereen moet wijken." Pas als de agent de bijrijder in de auto heeft herkend, gaat de duim omhoog en krijgt Kim (ongevraagd) een politie-escorte.

Achter het drumstel in z'n favoriete jazzclub 'Once in a Blue Moon'.

Eenmaal dacht Hiddink een trip met Kim niet te overleven. Toen hij de bondscoach niet op tijd leek af te leveren voor een bondsvergadering. Dan maar spookrijden. ,,Kims eer stond op het spel. Drie auto's vlogen de vangrail in, maar ik was op tijd. Kim verblikte of verbloosde niet. Ja, hij gaf z'n kaartje zodat de ongelukkigen wisten waar ze hun schade konden verhalen." Tegenwoordig vertrekken de twee gewoon wat vroeger. ,,Ik overleef dit avontuur graag."

Het gedrum van Hiddink in de jazzclub mag nauwelijks naam hebben. ,,Ik zou les moeten nemen. Het gaat erom dat ik er even tussenuit ben, even opladen. Vanaf nu sluiten we ons op. Het WK kan beginnen. Op wat details na, zo bleek tegen Frankrijk, zijn we klaar voor de openingswedstrijd 4 juni in Busan tegen Polen."

Het onzekere avontuur voor de Achterhoeker begint de vormen van een klein levenswerk aan te nemen. Je voelt dat hij met z'n onderschatte ploeg broedt op een kunstje. Scepsis is omgeslagen in bewondering. ,,President Kim Dae-Joong complimenteerde ons na de 1-1 tegen Engeland. Zo'n resultaat betekent prestige; zelfs voor hem als gastheer van het WK. Als aardigheidje nam hij vijftig enveloppen met zakgeld mee voor de groep: 100.000 won, iets meer dan honderd euro, voor iedereen. Toch leuk."

Trots is Hiddink op iets anders. ,,Ze zijn gevallen voor m'n gedachten. Hoewel ik niet weet waar m'n toekomst ligt na het WK (Er ligt een aanbieding om Zuid-Korea in het najaar bij de Asia Cup te coachen, red.) hoop ik dat ze m'n ideeën vasthouden als ik vertrek. Anders dienen ze weer snel als opvulling van eindtoernooien."

De andere denkbeelden variëren van een aanvallende spelstijl met forechecking, het selecteren van voetballers in plaats van judoka's, het nemen van zelfinitiatief en een andere benadering van het voetbal van hogerhand.

,,Voor het laatste heb ik president Dae-Joong aan z'n jasje getrokken. Je ziet een jonge groep spelers zich razendsnel ontwikkelen. Het zou voor alle partijen goed zijn als ze wekelijks op topniveau in Europa spelen; echter de meesten moeten na het WK 2,5 jaar militaire dienst in. Einde carrière, want het enige wat ze doen is 2,5 jaar lang een paar miljoen Noord-Koreaanse soldaatjes in de gaten houden." Dus pleitte Hiddink bij de almachtige president Kim Dae-Joong voor vrijstelling van militaire dienst bij het bereiken van de tweede ronde WK. ,,Met succes. Zoiets is slechts voorbehouden aan winnaars van een gouden olympische medaille. Een betere stimulans is nauwelijks denkbaar. Ze hoeven niet 2,5 jaar te dienen aan de grens en de weg naar een voetbalcarrière in Europa ligt open."

Het is Guus Hiddink ten voeten uit om zoiets 'sociaals' voor elkaar te boksen. Zo geeft hij ondanks de aanwezigheid van vijf Nederlanders in de staf de Zuid-Koreanen de ruimte rond de wedstrijden. Zij doen de warming-up. ,,Betrokkenen en publiek waarderen dat je ze in hun waarde laat. Je moet hier niet voor het oog van de wereld even laten zien dat wij als Europeanen alles weten en de Koreaan er geen hout van snapt."

Inmiddels worden staf en spelers steeds mondiger en nemen het initiatief als Hiddink daarom vraagt. ,,Ga je weg en geef je de organisatie uit handen, dan zijn ze in het begin bang een beslissing te nemen en smeken ze om opdrachten, maar inmiddels raken ze eraan gewend. Spelers durven zich zelfs in de media te laten gelden."

Het zelfbewustzijn is gegroeid, waar vroeger voor iedereen een diepe buiging werd gemaakt. ,,Helemaal voor Europese voetballanden. Inmiddels is dat minderwaardigheidscomplex afgeschud. Tegen Frankrijk speelden we scherp en ondanks het geklaag van diverse Fransen bleven we ons eigen spel spelen."

De verandering in mentaliteit bereikte volgens Hiddink op de dag van Zuid-Korea-Frankrijk een hoogtepunt. ,,De spelers hadden m'n wagen gestolen. De sleutels zaten er nog in. Dergelijke voetbalhumor verwacht je in Europa, niet van Zuid-Koreanen. ,,Kim werd lijkbleek. Ik speelde het spel mee. Prachtig vonden die spelers het en ik genoot even hard mee. Het zegt alles over de ontwikkeling van de jongens en daarmee van het elftal. Ik hoop niet dat het instort als ik vertrek."

Hangt tevens af van het Zuid-Koreaanse volk. Guus Hiddink kreeg ondanks de nipte nederlaag tegen Frankrijk een vloedgolf aan complimenten. ,,Leuk, maar ik hou er niet van wanneer ik heb verloren." Een ober in Once in a Blue Moon vormde de uitzondering: 'Leuk gespeeld maar wel verloren. Volgende keer wel winnen.'

,,Daar hou ik van: een compliment, maar tegelijkertijd prikkelen. Zo'n instelling brengt je verder. Meer mensen moeten dat oppakken, al is m'n directe omgeving al zover."

Op het WK moet het blijken.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 28 mei 2002