door Martijn Koolhoven ROTTERDAM - De man die misschien wel het meest rouwt van Nederland, is Herman. Butler, privé-chauffeur en een soort moeder voor de maandagavond geliquideerde Pim Fortuyn. "Wat zullen we doen vandaag? Gaan we voor limoen fel groen?"

Herman legde 's ochtends als een soort moeder de juiste kleurencombinatie klaar voor Pim Fortuyn: overhemd, maatkostuum, stropdas, schoenen. Keurig gestreken en gevouwen.

Felgroen werd de stropdas als die dag het debat werd aangegaan met PvdA-lijsttrekker Melkert. "Melkert was met zo'n kleur meer te imponeren dan GroenLinks-leider Rosenmöller, die toch steviger in zijn schoenen staat", zo wisselde Herman dan van gedachten met vrienden. "Daar maakten we grapjes over."

Herman, sinds zo'n drie jaar de butler, privé-chauffeur, manusje van alles van Pim Fortuyn, zit helemaal stuk. Als door een wonder is Herman geen getuige van de aanslag geweest. Afgelopen maandag werd Pim bij hoge uitzondering door een andere chauffeur gereden. Telefoneren kan Herman nog nauwelijks, voortdurend schiet hij vol.

Herman kan en wil eigenlijk niet met de pers praten. Hij kan het verlies van 'zijn' Pim moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk verwerken. Praten doet hij liever niet. Hij moet als butler, zo vindt hij, altijd op de achtergrond blijven, ook nu Pim er niet meer is. Herman hield zielsveel van zijn Pim. De twee hadden geen liefdesrelatie, maar de twee mannen deelden wel lief en leed met elkaar. Herman had zijn eigen verblijf in het souterrain van Pims woning in Rotterdam.

Zelfs voor dat andere maatje, Harry Mens, houdt Herman zich onbereikbaar. Harry heeft hem gevraagd om in de uitzending te komen van de komende Business Class. Maar Herman ziet het niet zitten; als eerbetoon aan Pim zal hij komen voorrijden met de Daimler en het portier openen. Aan het einde van de uitzending sluit Herman het achterportier weer voor 'zijn' Pim en zal wegrijden. Pim zal nooit meer terugkeren.

Herman had de laatste tijd steeds meer last van angsten als gevolg van de ernstige bedreigingen waar Pim en hij onder gebukt gingen. Telefoontjes, brieven, e-mailtjes, mensen voor de deur. Het hield niet op. Herman vertelde aan vrienden dat hij regelmatig bang was. "'s Nachts, als ik geluid hoorde, bijvoorbeeld door het wapperen van de vlag Pim Fortuyn, dan kroop ik onder de dekens, bang dat er iemand in huis was", zo vertelde hij onlangs aan huisvriend Yves Gijrath, uitgever in Amstelveen. Pim was soms angstig wanneer hij alleen thuis was. "Maar hij was te krachtig om daaraan toe te geven", aldus Yves.

Ook voor butler Herman werd de druk van de bedreigingen de laatste tijd steeds heviger. Verschillende vrienden, onder wie Yves, hadden al verschillende keren aangeboden om persoonsbeveiligers te regelen voor Pim Fortuyn. In ieder geval tot 15 mei. Maar Pim zag daar helemaal niets in.

Herman trok ruim drie jaar zeer intensief op met het fenomeen Pim Fortuyn. Wat moet er met de Lijst Pim Fortuyn gebeuren nu Pim er niet meer is? Tegenover zijn butler maakte de LPF-lijsttrekker er geen geheim van dat er op zijn lijst te veel kandidaten stonden met wie hij niet zo goed door één deur kon. Herman weet dat het gedachtegoed van 'zijn' Pim moet worden voortgezet. "Maar wel met de mensen die de stijl, kwaliteit en allure hebben van hemzelf. Pim wilde alleen kanonnen. Hij wilde zich alleen associëren met de groten der aarde: Voltaire, Clinton en Berlusconi", zo vertrouwde hij onlangs een huisvriend toe.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 8 mei 2002