ROTTERDAM - Luc Krotwaar wordt vaak bestempeld als een eigenzinnige vrijbuiter. De inmiddels 34-jarige marathonloper volgt in alles zijn gevoel. De week voor zijn optreden bij de 22e editie van de Rotterdam Marathon is hij gesteld op zijn rust. En dus wordt de telefoonstekker gedurende die periode uit de muur getrokken. De 'Witte Afrikaan' is 'even' niet bereikbaar. Voor niemand. Dus ook niet voor mannen als Gerard Nijboer (bondscoördinator voor de wegatletiek), Jos Hermens (race-director in Rotterdam) en Tonnie Dirks, die hem op trainingsgebied adviseert.

Luc Krotwaar koestert de rust in de aanloop naar de marathon van Rotterdam. De 34-jarige atleet volgt zijn gevoel en wordt door kenners een mooie toekomst toegedicht. (Foto: ANP)

"Als Luc zich er goed bij voelt, moet hij het zeker doen. Ik kan me best voorstellen dat hij zo vlak voor een belangrijke wedstrijd even geen trek heeft in telefoontjes van allerlei mensen die vragen hoe het met hem gaat. Luc ontvlucht van tijd tot tijd graag de drukte van alledag, dat is zijn goed recht", meent Nijboer.

Overmorgen is er voor de in topvorm verkerende Krotwaar echter geen ontkomen aan. Dan verschijnt hij met nog duizenden anderen op de Coolsingel aan de start van de 42 kilometer en 195 meter. Bij afwezigheid van Greg van Hest (blessure) en Kamiel Maase (concentreert zich op baanseizoen) is hij bovendien de grote favoriet voor het binnenhalen van de nationale titel. Krotwaar wordt geadviseerd en gedeeltelijk begeleid door Tonnie Dirks, die in de jaren tachtig net als Nijboer deel uitmaakte van de gouden generatie op de marathon.

Dirks is bescheiden in zijn aandeel. "Luc is zijn eigen coach. Hij doet bijna alles zelf, ik ben meer een praatpaal voor hem."

Toch kunnen de recente successen van atleet Krotwaar niet helemaal los worden gezien van het succes van coach Dirks. Het is immers geen toeval dat vorige week, bij de NK tien kilometer op de baan, zeven atleten uit de top-acht lid waren van het Vughtse Prins Hendrik, de club waar Dirks de scepter zwaait. Krotwaar was van het stel met afstand de snelste. Op basis van zijn leeftijd lijkt de Bussummer aanbeland in de herfst van zijn carrière, maar volgens zowel Dirks als Nijboer is niets minder waar. Dirks: "Er zijn marathonlopers die op hun 38e nog hun beste prestatie leveren, zoals Carlos Lopes, die in '85 in Rotterdam 2.07,12 liep."

"Op dit niveau kan Luc zeker nog wel een jaar of vijf mee", stelt Nijboer. Sinds twee jaar traint Krotwaar regelmatig in de Keniaanse Rift Valley. De ontdekking van de Keniaanse aanpak heeft volgens Nijboer bij Krotwaar geleid tot een tweede jeugd. "Hij heeft zijn horizon verbreed en ziet nu nieuwe kansen voor zichzelf. In Kenia lopen de atleten ook niet volgens een strikt schema, maar meer op gevoel. Dat is Luc op het lijf geschreven. Hij is altijd maf geweest van langeafstandslopen, maar zodra de trainingen een plichtmatig karakter kregen of in zijn ogen overgeorganiseerd werden, dan haakte hij af. Luc heeft nu de vrijheid die hij nodig heeft. Dan zegt leeftijd niet zoveel."

Nijboer verwijst in dat verband naar de succesvolle Spaanse marathonschool, waar de kopmannen (Martin Fiz en Abel Anton) ook niet meer de jongsten zijn. "Het geheim van de Spaanse school is om jonge mannen te leren lopen als oude mannen. Daarvoor is souplesse, toewijding en behoud van je natuurlijke snelheid nodig. Luc loopt nog zeker net zo soepel als vijf jaar geleden en op zijn toewijding valt ook niets aan te merken. Ik denk dat hij pas de komende jaren zijn grote talent maximaal gaat uitbuiten."

Jos Hermens, in de Maasstad verantwoordelijk voor het deelnemersveld, is daar ook van overtuigd. "Hij heeft niet veel sleet op zijn lijf. Het is niet zo dat hij vijftien jaar onafgebroken heeft lopen beuken en scheuren. Luc was altijd al een groot talent, maar hij had nog wel eens moeite met de druk. Daardoor is zijn carrière tijdelijk gestagneerd, maar zeker de afgelopen jaren zit hij zichtbaar goed in zijn vel. Zijn progressie is frappant."

Als bewijs kan Krotwaar, wiens persoonlijke record op de klassieke afstand al vier jaar op 2.12,45 staat, zich zondag kwalificeren voor de EK atletiek van komende zomer in München. De richttijden staan niet al te scherp. De eerste Nederlander heeft zondag in Rotterdam genoeg aan een tijd van 2.13.30 uur. Dat mag voor Krotwaar geen probleem zijn, meent Nijboer. Krotwaar was aanvankelijk ingedeeld in de groep die weggaat op een schema van 2,12 uur, maar de atleet zelf heeft inmiddels aangegeven dat hij liever op 2,10 vertrekt. De organisatie van Rotterdam is bezig een groep rondom hem te formeren. Tijdens de race zal Nijboer vanaf de motor nauwkeurig een oogje in het zeil houden. "Luc loopt op gevoel, maar als hij ineens op een schema van 2,07 gaat lopen, dan ga ik wel even op hem inpraten."

Vanzelfsprekend hoopt Nijboer op een sterke prestatie van Krotwaar, maar graag zou hij zien dat ook achter hem talenten hun gezicht tegen het venster drukken. Zeker in vergelijking met de jaren tachtig is het in de breedte momenteel 'vrij armoedig', erkent Nijboer. "Er is een groot verschil tussen toen en nu. Wij waren atleten die uitzwermden over de wereld. Wij liepen overal marathons. Het is immers belangrijk over de grenzen te durven kijken. Dan word je geconfronteerd met nieuwe ideeën. Luc heeft dat als een van de weinigen wel gedaan. Je ziet nu dat zoiets goed uitpakt."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 19 april 2002