door Fred Soeteman UTRECHT - Toen Alfred Taterra (47) vorig jaar van het balkon van zijn Amersfoortse flat werd gekieperd, overleefde hij het nog net. De martelingen van een paar maanden later, de opsluiting in een meterkast, de 'derdegraads verhoren' en daarna de tientallen klappen met een koevoet op het talud van de A28 bij Zeist kón hij niet overleven.
In beide gevallen had zijn partner Gemma W. (42) er de hand in. Bij de gruwelijke balkonscène werd zij terzijde gestaan door dochter Johanna: ze grepen de beschonken Taterra elk bij een been en duwden hem over de rand. De tweede keer, in juni, was het Gemma's nieuwe ideaal Piet A. (34), die zij nog maar een week of zes kende van Ponypark Slagharen, die in blinde liefdesdrift voor haar over lijken ging.
Voor de rechtbank in Utrecht eiste gisteren officier van justitie mevr. mr. J. Gielen twaalf jaar tegen Piet, voor vrijheidsberoving, doodslag en de daarop gevolgde brandstichting in de flat om sporen uit te wissen. Gemma hoorde, naast tien jaar cel, ook tbs met dwangverpleging vorderen omdat zij meer in staat wordt geacht tot nieuw geweld. En wat haar betreft moet ook die moordpoging op het balkon extra bewezen worden verklaard, vond de officier.
Alfred had Gemma in huis gehaald, maar moest uiteindelijk zelf in de schuur wonen. Gemma W. schilderde hem af als een treiterende bruut die haar consequent mishandelde en ook haar kinderen sloeg. Maar het slaan moet over en weer zijn geweest. Opmerkelijk is dat juist Alfred de enige is geweest die ooit aangifte heeft gedaan. De relatie kende, hoe dan ook, enkel nog ellende, kommer en kwel. Gemma had in intieme kring al vaker te kennen gegeven dat zij hem maar het liefst van de aardbodem zag verdwijnen.
Toen hij, volgens Gemma, haar zorgverzekering stopzette, haar uitkering liet blokkeren en de post op een ander adres liet bezorgen, was de maat vol. Piet moest te hulp komen. Die was inmiddels smoorverliefd en blijkbaar tot alles bereid. Een paar keer achter elkaar zocht hij, als getraind kickbokser, Alfred op om hem klappen te geven. Het werd een gruwel, langs de A28, toen Alfred het talud op werd geschopt, werd neergeslagen en door Gemma in een wurggreep werd genomen, waarna Piet hem met de koevoet vrijwel aan gort moet hebben geramd.
Piets advocaat mr. J. Peters bepleitte ontslag van rechtsvervolging omdat de man zich volgens hem kan beroepen op 'psychische overmacht': Gemma had hem in haar greep en hij kon geen weerstand bieden. Zijn geestestoestand op het talud was zodanig dat hij niet meer anders kón handelen.