door Pieter Nijdam en Dominique Weesie AUCH (Frankrijk) - Kamel Ben Salah is gisteravond in het Franse Auch veroordeeld tot levenslang. De jury achtte voldoende bewezen dat de 37-jarige klusjesman verantwoordelijk is voor de barbaarse moorden op de Nederlandse echtparen Van Hulst en Nieuwenhuis, bijna drie jaar geleden in het nabijgelegen Monfort. Ben Salah gaat in hoger beroep.

De Nederlandse nabestaanden reageerden uitgelaten op de uitspraak.

Direct na de verlossende woorden omarmden zij elkaar en barstten ze in tranen uit. "Het recht heeft gezegevierd, maar mijn ouders krijg ik er niet meer mee terug. En die celstraf stelt niets voor. Marco, Wendela, Taco en ik hebben letterlijk levenslang, hij staat over 22 jaar weer buiten", aldus Sven van Hulst (27), de jongste zoon van Artie en Marianne.

Voor Sven en de drie andere kinderen is de nachtmerrie bovendien nog lang niet voorbij. Zo tekenden de aangeslagen advocaten van Ben Salah direct hoger beroep aan tegen de jurybeslissing. Dat betekent dat het moordproces nog dit jaar in een ander departement en met een andere jury opnieuw in zijn geheel moet worden behandeld. Daarna kan nog het hof van cassatie de procedurele rechtsgang toetsen.

"De zaak begint nu pas", aldus de bekende Franse strafpleiter Gilbert Collard. "Want we kunnen niet accepteren dat deze veroordeling is uitgesproken op basis van vage aanwijzingen. Het onderzoek zal worden heropend om de waarheid boven tafel te krijgen."

De jury van het geruchtmakende proces in Auch had ruim vier uur nodig om Ben Salah conform de eis van advocaat-generaal Aldigé tot een levenslange straf te veroordelen. Slopende uren met name voor de nabestaanden, die twee weken lang zijn geconfronteerd met de meest gruwelijke details.

"Het wachten op die uitspraak was ontzettend spannend. Maar alle feiten bij elkaar opgeteld was er maar één uitslag mogelijk. Gelukkig heeft de jury dat ook ingezien", aldus Sven, die misselijk zegt te zijn geworden van de condoleances van Ben Salah.

De verdachte deed dit vlak voordat de 9-koppige jury en de drie rechters zich terugtrokken voor hun beraad. "Ik deel het leed van de kinderen. Niemand verdient het om op zo'n beestachtige wijze aan zijn einde te komen. Ik heb veel gelogen in mijn leven, maar dat maakt mij nog geen moordenaar. Ik ben onschuldig."

Sven kon zijn oren niet geloven. "Mijn nekharen gingen recht overeind staan. Nooit heeft hij iets van zich laten horen of enige emoties naar ons toe getoond. Sterker nog: een dag na de ontdekking van de lichamen heeft hij zich bij vrienden van mijn ouders gemeld dat hij nog geld kreeg voor zijn werkzaamheden op de boerderij."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 5 april 2002