ROTTERDAM - De Kuip had een indrukwekkender eerbetoon verdiend. Het stadion van Feyenoord bestond gisteren op de kop af 65 jaar. Mooie mijlpaal, maar eigenlijk zes dagen te laat gevierd. Vorige week, tijdens Feyenoord-PSV, waande de bezoeker zich er nog in de herberg van de ware volkse voetbalbeleving. Gisteren werd Rotterdam weer overspoeld door het jolige dweilorkestsfeertje dat de oefenwedstrijden van het Nederlands elftal heden ten dage zo kenmerkt. Op zulke avonden proberen de voetballers hardnekkig hun eergevoel, dat er volgens eigen zeggen echt wel is, in flitsend spel tot uiting te brengen. Het lukte tegen Spanje opnieuw niet, al noemt men in zo'n geval de nipte zege (1-0) leuk voor het prestige.

De 1-0 van Nederland is een feit. Uit een corner heeft Frank de Boer de Spaanse doelman Canizaris het nakijken gegeven. Tegen de kopbal van de Oranje-aanvoerder is hij volstrekt kansloos.

Bondscoach Advocaat had immers gezegd dat hij een overwinning te allen tijde boven goed voetbal plaatst. Het was overigens de tweede zege op de Spanjaarden in een tijdsbestek van anderhalf jaar. In november 2000 - Louis van Gaal was nog bondscoach en het land nog optimistisch - tekende Frank de Boer voor de winnende treffer (1-2). Gisteren, in de halflege Kuip, deed hij hetzelfde. Leuk extraatje om vandaag mee thuis te komen, maar in Barcelona en de rest van het land zal men er niet lang wakker van liggen. Spanje, dat in de kwalificatiereeks ongeslagen bleef, oefent vrolijk verder voor het WK.

Advocaat zal na gisteravond niet veel wijzer geworden zijn, of het moet de constatering zijn dat 4-3-3 zonder specifieke rechtsbuiten een moeilijk verhaal begint te worden. In dat opzicht was het jammer dat Ruud van Nistelrooy afwezig was. Het lag namelijk in de lijn der verwachting dat Advocaat het eens zou proberen met het trio dat volgens velen niet met elkaar in één ploeg kan spelen: Patrick Kluivert, Ruud van Nistelrooy én Jerrel Hasselbaink.

Andre Ooijer toonde zich na rust een prima vervanger van Jaap Stam. De PSV'er maakt hier het spel van de gevaarlijke Spaanse spits Tristan onmogelijk.

Zijn collega José Antonio Camacho werd vroeger, als verdediger van Real Madrid, ook wel 'het scheermes' genoemd. Als bondscoach legt hij tegenwoordig andere accenten. Opvallend in zijn selectie is het grote aantal lichtvoetige spelers. Alleen achterin zorgen de oudgedienden Nadal (Mallorca) en Hierro (Real Madrid) voor de broodnodige kracht en controle. Een andere speler van de 'Koninklijke', Helguera, legt de verbinding tussen verdediging en middenveld. Verder geeft Camacho momenteel veel relatief onbekende spelers een kans zich in de WK-selectie te spelen, daarbij kijkend naar het succes in de Primera Division van ploegen als Real Betis en Deportivo.

Op papier speelde Spanje met twee spitsen, het Madrileense koppel Raul/Morientes. Op het veld sloten de dynamische middenvelders De Pedro (links) en Joaquin (rechts) echter zo snel bij dat de Nederlanders werden geconfronteerd met er een bijna on-Spaanse strijdwijze. Oranje, beginnend met zes 'Spaanse' internationals, kwam niet toe aan een gestroomlijnde opbouw.

Pas na 25 onrustige en saaie minuten brak uitblinker Kluivert de ban met een prachtige actie in tweevoud waarmee hij het middenveld overstak. De schuiver van Phillip Cocu werd onderschept door Cañizares, de doelman die luttele minuten later ook een strak schot van Hasselbaink pareerde. De spits van Chelsea had na het duel met Engeland zijn teleurstelling geuit. Hij zou zich graag eens een basisspeler willen voelen. Wel, die kans kreeg gisteren hij door het wegvallen van de geblesseerde Van Nistelrooy. Ook kreeg hij drie kruisjes achter zijn naam, maar zelfs op zijn verjaardag kon Hasselbaink - een lichte verbetering in de tweede helft ten spijt - zich niet onderscheiden.

De jarige Jerrel Hasselbaink probeert zich een weg te banen door de Spaanse defensie. Mark van Bommel vraagt zich af of er geen overtreding is begaan. (Foto: Fotografie Rob de Jong)

Wel was dus Hasselbaink bij de beste (bovengenoemde) aanval van de wedstrijd betrokken, voorafgegaan door de dieptepass van Mark van Bommel en de teruggetrokken, scherpe voorzet van Roy Makaay. De korte opleving kreeg direct een bekroning doordat Frank de Boer uit de hoekschop van Marc Overmars de openingstreffer achter Cañizares kopte.

Advocaat had, met een slechte herinnering van zijn eerste klus in het achterhoofd, al aangekondigd niet een half elftal al in de rust te vervangen. Camacho deed dat wel. Rekening houdend met de belangen van de grote clubs met belangen in de Champions League, liet hij het spelbepalende viertal uit Madrid achter in de kleedkamer. Advocaat bracht alleen Ronald Waterreus (tweede interland) en André Ooijer, die in het centrum Jaap Stam kwam aflossen. Een bevestiging van het feit dat Ooijer, bij PSV bezig aan een zeer constante periode, niet langer wordt gezien als rechtsback. Hij kon terugzien op een geslaagde rentree.

De vele veranderingen aan Spaanse zijde hadden de toon gezet. Tristan speelde diep voorin, de rest zakte verder terug dan voor de rust en Oranje kreeg meer speelruimte. Tot veel uitgespeelde kansen leidde het overwicht echter niet en vanaf het moment dat ook bij Nederland de wisselwoede toesloeg, was het verder een invuloefening. Dat Camacho de regels overschreed en uiteindelijk zeven veldspelers had ingebracht (één te veel), ging ongemerkt voorbij. Na afloop schudde iedereen elkaar vriendschappelijk de hand. Vandaag gaat het weer over serieuze zaken.

Nederland - Spanje 1-0 (1-0). 32. Frank de Boer 1-0. Scheidsrechter: Nilsson (Zwe). Toeschouwers: 22.000. Gele kaart: Joaquin, Puyol (Spanje).

Nederland: Van der Sar (46. Waterreus), Reiziger, Stam (46. Ooijer), Frank de Boer en Numan (71. Paauwe); Van Bommel (64. Landzaat), Kluivert en Cocu; Makaay (85. Ricksen), Hasselbaink en Overmars (68. Sikora).

Spanje: Canizares; Puyol, Nadal (77. Curro Torres), Hierro (46. Cesar) en Juanfran; Joaquin (46. Tico), Sergio, Helguera (46. Capi) en De Pedro (68. Vicente); Raul (46. Valeron) en Morientes (46. Tristan).

zoek naar gerelateerde artikelen

do 28 maart 2002