SALT LAKE CITY - De dreun van de voor hem zo dramatisch verlopen strijd in de olympische viermansbob was bij Arend Glas nog aan het bezinken, toen hij - nota bene van zijn eigen teamleden - de definitieve knock-out kreeg uitgedeeld. Alsof de zeventiende plaats in het olympisch eindklassement voor de Nederlandse viermansbob nog niet genoeg ellende betekende, werd direct na de strijd duidelijk dat 'Team Glas' in de huidige bezetting tot het verleden behoort.

Remmer Marcel Welten liet weten niet meer met Glas verder te willen; hij verkiest een plaats achter Olaf ter Braack, de reserveremmer van Team Glas, die aan de finish van de olympische baan de geboorte van een nieuw Nederlands bobteam bekend maakte. Glas, aangeslagen en teleurgesteld over zijn mislukte olympische missie, wist op dat moment nog van niets.

Geen olympische prijzen dus en zeker ook geen schoonheidsprijs voor het Nederlandse bobkamp. Want alle plannen van Ter Braack - realistisch of niet - ten spijt was het vooral schrijnend om te zien hoe het kleinste bobland ter wereld (het zaterdag wederom zwaar gecrashte Monaco daargelaten) weer groots was in het onderdeel 'roddel en achterklap'. En dat na vier olympische runs waarin de wet van Murphy een hoofdrol speelde: alles wat verkeerd kon gaan bij de olympische missie van Team Glas, ging ook verkeerd. Met als dramatisch dieptepunt de derde run, waarin het kabeltje van de duwbeugel van stuurman Glas brak. Hierdoor kon die beugel niet worden ingeklapt en dus legde de Nederlandse bob het volledige parcours af met een uitgestoken beugel. "Scheelt ons zeker vijf tot zestiende van een seconde", rekende de Groninger zijn toehoorders na afloop voor.

Waar Glas klaagde over fracties, sprak remmer Marcel Welten over fricties: "De sfeer tussen de remmers onderling was prima, maar de communicatie met Arend verliep niet altijd even best." Het was slechts een voorzet voor Olaf ter Braack, tijdens de Winterspelen nota bene reserveremmer van Glas, die achter de rug van de Nederlandse piloot om samen met Welten al een heel ander verhaal geschreven bleek te hebben. En dat verhaal vlak na het olympische debacle schaamteloos voorlas, zonder eerst Glas in te lichten.

"We willen een nieuw Nederlands bobteam opzetten", aldus Ter Braack, die onmiddellijk toevoegde dat Welten, in Salt Lake City nog remmer in de twee- en viermansbob van Glas, deel gaat uitmaken van dat 'we'. En dat Glas daarvan nog niet op de hoogte was gesteld. Welten beaamde de woorden van Ter Braack: "Als Olaf alle plannen die hij me heeft voorgelegd voor elkaar krijgt, ga ik inderdaad met hem verder en niet met Arend."

Of de plannen van Ter Braack uitvoerbaar zijn, valt vooralsnog te betwijfelen. "Zelf wil ik een twee- en viermansteam opzetten en een vrouwenteam onder leiding van Eline Jurg bij de plannen betrekken. We gaan werken met een begroting van een half miljoen gulden per jaar per team. Ik heb een bureau in de arm genomen om de sponsoring voor elkaar te krijgen. Inmiddels heb ik voor bijna een ton de slee van olympisch kampioen Christoph Langen gekocht."

Welten: "Ik heb altijd goed met Olaf kunnen opschieten. Hij is zelf ook remmer geweest en weet dus precies wat ik voel en denk. Met Arend liep het niet altijd even lekker, hij stelde zichzelf te vaak boven het team, speelde een beetje de baas. In Salt Lake City is Olaf degene geweest die mij voor elke start heeft opgepept. Hij zorgde voor de juiste motivatie."

Glas reageerde, geconfronteerd met de plannen van Ter Braack, opvallend rustig: "Olaf is alleen maar met zichzelf bezig en maakt nu heel asociaal gebruik van de publiciteit die wij hebben. Het is bij hem altijd heel veel 'bla bla', maar ik vraag me af wanneer hij als piloot eigenlijk iets heeft gepresteerd. Sterker, hij heeft nog nooit als piloot in een viermansbob gezeten. Olaf kan alleen maar hard duwen, verder niets. Hij schopt mij nu keihard in mijn rug en dat vind ik respectloos. Als hij voor zichzelf wil beginnen moet-ie dat lekker doen, maar laat al dat geblaat alsjeblieft achterwege. Ik sluit me helemaal aan bij de woorden van Arnold (Van Calker, remmer bij Glas): 'Olaf is net de fabeltjeskrant'. Beter kan ik het eigenlijk niet verwoorden."

Ook over de allesbehalve nette actie van Marcel Welten was Glas helder: "Ik heb hem tijdens de Spelen al gezegd graag met hem verder te willen. Het leek mij echter beter om daar na de Spelen in alle rust over te praten. Olaf belooft hem nu gouden bergen en dan zeg je al snel 'ja'. Als Marcel inderdaad met Ter Braack in zee gaat, krijgt hij daar later ongetwijfeld spijt van. En misschien ook niet, hij moet doen wat-ie niet laten kan. Er zijn in Nederland voldoende atleten waarmee ik verder kan. Want dat ik me over vier jaar wil revancheren, staat vast. Alleen ga ik nu niet allerlei grote verhalen ophangen. Ik heb dit seizoen laten zien wat ik kan, sponsors weten wat ze aan me hebben. Het is jammer dat het seizoen op deze manier eindigt, maar ik ben niet vergeten dat we bij de EK-strijd vierde zijn geworden. Dat kan geen andere Nederlandse piloot zeggen."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 25 februari 2002