SALT LAKE CITY - De olympische droom van kunstrijdster Sarah Hughes spatte vrijwel onmiddellijk uit elkaar. De vierde plaats in de korte kür was voldoende om gelijk afscheid te nemen van haar ambities. Voor haar laatste optreden, de vrije kür, besloot de zestienjarige New-Yorkse onbevangen te starten. Wat had ze te verliezen? Ze zou er alles aan doen het uitverkochte Delta Center nog één keer in extase te brengen. En hoe! Na haar optreden mochten de absolute topfavorieten voor het goud, Michelle Kwan en Irina Slutskaya, nog slechts het brons en zilver onderling verdelen. Elegant en wervelend, stralend en gelukkig vloog Sarah Hughes over het ijs. Ze ging voor de show van haar leven, het werd de avond van haar leven.

Sarah Hughes geeft de vrije kür van haar leven.

"Vooraf hoopte ik misschien stilletjes op brons", bekende ze na het behalen van het hoogste. "Goud kwam nooit bij me op. Ik was nerveus toen ik het ijs opging maar na de eerste sprong viel alles van me af." Het werd een optreden, waarna onmiddellijk duidelijk werd dat alleen de maximale score van zes toereikend voor het goud zou zijn. Deze Hughes schaatste de vrije kür van haar jonge leven. Onbevangen sprong ze drie combinaties met drievoudige sprongen.

Op muziek van Ravel en Rachmaninoff huppelde Hughes over het ijs. De 16.000 toeschouwers in het Delta Center, de hal van de basketballers van de Utah Jazz, bedolven het ijs onder de bloemen na haar optreden. De staande ovatie duurde minuten. "Fantastisch", keek Hughes terug. "Een droom is waarheid geworden. Als kind van vijf, zes droomde ik al over de Spelen. Maar ja, wat waren die dromen waard?"

Met het goud van Hughes kreeg Salt Lake City een zelfde ontknoping als vier jaar geleden in Nagano. Daar pikte Tara Lipinski, vijftien jaar toen, het goud in voor Kwan die met zilver tevreden moest zijn. Slutskaya werd daar vijfde. De Russin verkeerde in die tijd in een inktzwarte levensfase. Ze overwoog te stoppen, vrat zich dik en lag met jan en alleman overhoop.

Haar echtgenoot Sergei Mikheev redde haar carrière. Ze trok een nieuwe balletleraar en choreograaf aan en studeerde onder haar coach Zhanna Gromova een drievoudige combinatie in die geen andere rijdster beheers- te. In de aanloop naar de Spelen groeide de 23-jarige rijdster uit Moskou uit tot de gevaarlijkste concurrente voor Michelle Kwan.

Kwan, voor de chauvinistische Amerikanen de absolute topfavoriete voor goud, zeker na de korte kür, die vrijwel foutloos verliep. Haar charme, haar presentatie gaven haar zoveel speelruimte dat ze zelfs met een relatief eenvoudige vrije kür zeker was van goud. Voor de meest succesvolle kunstrijdster van de afgelopen jaren - zes Amerikaanse en vier wereldtitels - stond Salt Lake City geheel in het teken van het afscheid van haar jeugd. Na haar zilveren medaille in Nagano rook ze aan het echte leven en was er even geen plaats voor topsport. Aan de kust van Californië kwam Kwan langzaam tot inkeer en kreeg haar sport weer voorrang in plaats van de vele cabriolets op de boulevards langs de Amerikaanse westkust.

In dat proces was geen plaats meer voor haar coach en tweede vader Frank Carroll. Hij werd in oktober ontslagen. Haar choreograaf moest ook vertrekken. In een wanhopige poging probeerde Kwan op eigen benen te staan. Met de steun van haar vader Danny ging de 21-jarige voor goud. Na haar eerste plaats in de korte kür was zij de absolute favoriet om Tara Lipinski op te volgen.

Bij de lange kür ging Michelle Kwan echter in de fout. Ze viel, waarna zij zonder inspiratie haar optreden afmaakte. Dankzij hoge cijfers voor haar presentatie greep ze alsnog het brons. Voor Kwan niets meer en minder dan een schrale troostprijs. "Het was gewoon niet mijn avond. Van Dorothy Hamill kreeg ik een gouden medaille van plastic. Goud, daar ging ik voor. Maar ik ging al snel onderuit en toen was het over. Met deze plak zal ik genoegen moeten nemen. De droom is over, ik ga mij in alle rust bezinnen op mijn toekomst. Dat zal niet meevallen, want ik hou er niet van om verslagen te worden."

"Ik voel mij net een ster nu ik hier zit", verklaarde de 'herboren' Irina Slutskaya, die trots haar zilveren medaille toonde. "Het was heel zwaar om na Michelle op het ijs te komen. Er lag een dikke laag bloemen op. Mijn warming-up was wel eens beter. Ik ben alleen in shock als ik naar de jurering kijk. Het hele seizoen scoorde ik hoger in de tweede serie. Nu opeens lager. Merkwaardig."

Ondertussen jubelde 'Steady Sarah' door: "Dit is onmogelijk. Hier heb ook ik altijd van gedroomd." Een droom in twee bedrijven.

De Russen hebben protest aangetekend tegen de jurering van de finale van het kunstrijden voor vrouwen. Ze willen dat Irina Slutskaya, die tweede werd achter de verrassende Amerikaanse Sarah Hughes, ook een gouden medaille krijgt. "De beoordeling druiste in tegen de regels van de internationale federatie ISU. We eisen dat de jurycijfers worden ingetrokken en Slutskaya ook goud krijgt toegewezen", aldus een verklaring van Valentin Pisejev, de voorzitter van de Russische schaatsbond.

zoek naar gerelateerde artikelen

za 23 februari 2002