SALT LAKE CITY - Meer nog dan zijn sporters wordt Gerard Kemkers tijdens de Winterspelen heen en weer geslingerd tussen emoties. Eerst was er zondag de deceptie van Carl Verheijen op de vijf kilometer, minuten later gevolgd door het goud van Jochem Uytdehaage. De blijdschap van de één kon Kemkers niet los zien van het verdriet van de ander en dus vond hij het 'ongepast' na afloop van de openingsafstand op de Utah Olympic Oval uit zijn dak te gaan. Uitzinnige vreugde toonde de coach pas een dag later, na het zilver van Renate Groenewold op de 1500 meter. "Daar heb ik meer van genoten", bekent Kemkers.

Gerard Kemkers en pupil Andrea Nuyt tijdens de training.

Vandaag staat hij op het ijs om zijn vierde pupil, sprintster Andrea Nuyt, bij haar eerste 500 meter terzijde te staan. "Ik beleef de Spelen zo intens, dat er geen tijd is om ervan te genieten. Dat kan pas wanneer iedereen klaar is."

Vraag hem hoe hij het goud van Uytdehaage gevierd heeft en hij zal het antwoord schuldig moeten blijven. Kemkers wist na de race van Uytdehaage hoe ontgoocheld op dat moment Verheijen was en realiseerde zich tegelijkertijd dat Renate Groenewold, die een dag later moest rijden, zijn aandacht nodig had. "Ik heb Jochem direct losgelaten na zijn rit. Ik heb hem gezegd: "Gefeliciteerd en geniet van de avond". Winnaars hebben geen hulp nodig, die redden zich wel. Ik ben van nature geen uitbundige feestvierder, maar nu stond mijn hoofd er ook niet naar. Ik wist hoe down Carl was en als coach ben je dan het liefst down met hem."

Kemkers prijst zich gelukkig dat hij kan beschikken over een ervaren begeleidingsteam. De Amerikaanse krachttrainer Jim McCarthy, diëtist Joris Hermans en fysiotherapeute Saskia van Exter zijn, zoals de succescoach het noemt, taakoverschrijdend bezig. "Zij nemen mij veel werk uit handen. Ik ben in de eerste plaats de coach, de andere taken moet ik zoveel mogelijk delegeren. Direct na de 1500 meter van Renate, ben ik met Andrea het ijs opgegaan om te trainen. Ondertussen doet het me goed als ik op het middenterrein McCarthy zie kletsen met Carl. Dan weet ik dat hij goed opgevangen wordt en dat ik me over hem geen zorgen hoef te maken."

Tot en met 22 februari zal Kemkers onafgebroken op zijn tenen moeten lopen. "Voor de sporters is dit het belangrijkste sportevenement uit zijn carrière. Dan moet je als coach ook honderd procent zijn."

Volgens Renate Groenewold had haar coach in de aanloop naar de Spelen meer te stellen met zijn zenuwen dan de rijders uit zijn ploeg. Volgens Kemkers viel dat wel mee. "Ik was die dagen een beetje pissig. Er waren wat spanningen tussen Jochem en Erben Wennemars waar ik moeilijk mee om kon gaan. Ik heb het liefst dat we allemaal vrienden zijn op het ijs. Ik heb een gesprekje gehad met Erben, dat gelukkig verhelderend heeft gewerkt. Maar zenuwen? Nee. Wel spanning. 's Avonds borrelt bij mij de wedstrijdspanning voor de dag van morgen al omhoog."

"Ik heb hier een taak en daar heb ik me op ingesteld, maar met name het voortdurend omschakelen naar de volgende klus is ontzettend moeilijk. Ik heb eind december bij het olympisch kwalificatie-toernooi in Heerenveen aan mezelf gemerkt dat ik wat dat betreft mezelf ook moet coachen. Nadat Jochem Uytdehaage en Carl Verheijen eerste en tweede waren geworden op de vijf kilometer, was ik de volgende dag minder scherp. Zoiets kan ik me hier niet veroorloven. Natuurlijk is er na de successen van Jochem en Renate wat spanning weggevallen, maar ik dwing mezelf scherp te blijven. Anders zou ik mezelf verloochenen. Zodra ik merk dat er een zekere gelatenheid over me komt, druk ik dat direct weg."

Voorlopig gaat dat hem goed af. Vandaag komt Nuyt in actie op haar eerste 500 meter. De kersverse vice-wereldkampioene sprint verkeert in topvorm. De lichte rugblessure die haar de afgelopen dagen nog parten speelden, is goed hersteld en ook het teleurstellende optreden van haar vriend Carl Verheijen kan ze volgens Kemkers goed van zich afzetten. "Beiden gaan zeer volwassen met de situatie om. Daar heb ik ze ook mee gecomplimenteerd. Andrea heeft Carl vanzelfsprekend een luisterend oor geboden, maar ze zorgt er wel voor dat het haar niet negatief beïnvloedt. Aan de andere kant is ook Carl een professional. Hij is de avond na zijn race nog naar het Holland Heineken House gegaan om maar niet bij ons in het dorp te hoeven zijn. Hij wilde zijn emoties elders verwerken en daar niet de rest van de ploeg mee opzadelen. Zoiets waardeer ik ontzettend."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 13 februari 2002