Henri Ruitenberg, Jan Maarten Heideman en Peter de Vries leiden het veld dat jaagt op de nationale marathontitel. (Foto: ANP)

DEVENTER - In het vocabulaire van Jan Maarten Heideman staat het woord super op de eerste plaats. Na elke overwinning tovert hij dit bijvoeglijk naamwoord tevoorschijn om zijn verhaal van een extra laag enthousiasme te voorzien. 'Heidi' houdt erg veel van het marathonschaatsen en super veel van winnen. Conform de voorspellingen was de sprinter van Wehkamp ook op het Nederlands kampioenschap superieur. Door zich bijna de gehele wedstrijd te sparen, kon Heideman in de sprint opnieuw zijn specialiteit etaleren. Het eerste woord van zijn nabeschouwing? "Super mooi."

Superlatieven zullen er echter niet aan te pas komen om de veel te tamme titelstrijd te beschrijven. Bijna het gehele NK speelden de grote jongens verstoppertje en mochten rijders van de tweede garnituur of kansloze veteranen een wanhoopspoging wagen. Met als treurig dieptepunt de dappere poging van Arnold Stam (Dasia), Yep Kramer (Frisia) en Arnold Gaasenbeek (Thyssen). Toen het trio bijna een ronde voorsprong dreigde te pakken, lieten diverse ploeggenoten zich afzakken om het resterende gaatje dicht te rijden. Hoewel ook dit reglementair is toegestaan, is een dergelijke tactische truc niet des marathonschaatsens en bevordert het de toch al zo verlammende rol van het ploegenspel. Herwin Huisman maakte het in dit opzicht het bontst. Zijn ploeg was niet bij de kopgroep vertegenwoordigd, maar desondanks liet Huisman zich afzakken om even later een ronde aan zijn broek te krijgen!

"Ik dacht even dat ik op dat moment het NK had verloren", keek Heideman terug. "De afgelopen jaren heb ik echter geleerd dat je moet durven te verliezen. In Groningen durfde ik dat tijdens de zesdaagse niet en prompt verloor ik in één marathon het uitzicht op het eindklassement."

Heideman, die ook op de steun van een man of zeven (!) in plaats van vier kan rekenen, zag daarna zijn titel snel dichtbij komen. De offensieve Kurt Wubben strandde bij zijn derde aanval, waarna Miel Rozendaal, Peter de Vries en Hans van de Wetering het langst uitzicht op een stunt hadden. In de finale sloeg dit drietal een gat van ruim honderd meter, dat door de clan van Heideman met de grootste moeite kon worden gedicht. Daarbij geholpen door Peter de Vries, die nauwelijks kopwerk deed. De Fries kampte de afgelopen weken met zijn ademhaling en durfde het duel met de op papier sterkere sprinter Rozendaal niet aan. Rozendaal: "Hij reed een half rondje op kop, ik anderhalf. Dan kun je het vergeten."

"Die aanval paste uitstekend in mijn tactiek", analyseerde Heideman. "Ik wist dat wij het gat nog konden dichtrijden en door de aanwezigheid van Rozendaal moest Angenent blijven zitten. TVM is een verschrikkelijk sterke ploeg. Het is bekend dat Angenent in de laatste tien ronden vreselijk kan knallen. Daar was ik op voorbereid en daarom was het gunstig dat zijn ploegmaat Rozendaal weg was."

De winnaar van de laatste Elfstedentocht kon weinig waardering voor het NK opbrengen. "Het was gewoon een superslechte wedstrijd. Tegen het peloton valt niet te rijden. Ik heb het een paar keer geprobeerd, maar kreeg geen ruimte. Alleen weg of naar een kopgroep kletsen, daar moet ik het van hebben. Maar als ik het probeerde, kon opeens iedereen hard rijden. Het gevolg is een slappe wedstrijd als dit NK. Dat gaat vanzelf weer over. Als het gaat vriezen."

Waarna Angenent opnieuw zijn gifpijlen richting de winnende Wehkamp-ploeg afvuurde. "Of je krijgt 20 ronden Haico Bouma achter je hangen of Henri Ruitenberg verliest je geen seconde uit het oog en wacht totdat je gaat. Goed gespeeld hoor, daar niet van, maar de sport wordt hier de dupe van. Heideman heeft nog geen sponsor en als hij zo doorgaat, krijgt hij die ook niet. Nog een paar jaar en het marathonschaatsen is naar de kl..."

"Met Jan van Oostrom ben ik bijna vanuit het vertrek gedemarreerd en onderweg reed ik samen met Miel Rozendaal naar een kopgroep", reageerde Heideman. "Maak je zo het marathonschaatsen kapot?"

Zoals altijd haalde de nieuwe Nederlands kampioen super veel voldoening uit zijn titel. Althans verbaal. Op het Deventer-kunstijs was Heideman de snelste, maar zeker niet de sterkste. Daarom was zijn euforische stemming misplaatst. Iedereen in de vernieling rijden en alleen over de streep komen, is voor elke marathonschaatser het ultieme hoogtepunt. Ook voor Jan Maarten Heideman.

NK marathon kunstijs. Mannen: 1. Heideman (Oldebroek), 2. Hulzebosch (Gramsbergen), 3. Landman (Diemen), 4. Roel van Hest (Apeldoorn), 5. Van Meggelen (Amsterdam).

zoek naar gerelateerde artikelen

do 27 december 2001