AMSTERDAM - In een klein gebaar school een grote betekenis. Als het goed gaat met PSV, zingt de aanhang de trainer altijd even toe. "Erik, we zwaaien..." Gerets voelt zich op zulke momenten een beetje opgelaten, maar steekt meestal beleefd een hand op. Gisteren, in de 'dependance' van het Philips-stadion, toonde hij het Eindhovense vak zowaar secondenlang een gebalde vuist. Invaller Dennis Rommedahl had net voor 0-3 gezorgd, Ajax was vernederd en de fraaie ongeslagen status op Amsterdamse bodem gecontinueerd. En hoewel Gerets wel zo wijs was om nu niet meteen te zwelgen in het succes, legde hij ten slotte in dat ene zinnetje zijn ware gevoel bloot. "Het was op de bank puur genieten."

Mateja Kezman laat zich eindelijk weer eens doeltreffend gelden.

Het genoegen had niet zozeer te maken met oogstrelend voetbal, als wel met de teamprestatie die zijn breekbare ploeg had geleverd. De afgebladderde klassieker was een wedstrijd tussen twee teams die dit seizoen niet in bloei staan. Zowel Ajax als PSV had een triomf op dit moment dus hard nodig. Gezien de stand op de ranglijst was die noodzaak voor PSV zelfs nog wat hoger. Zo lagen de verhoudingen gisteren ook op het veld. "Er stond een elftal waarin niemand minder gaf dan een ander", loofde Gerets.

Bezieling was één, de tactische overrompeling twee. Ajax hield vijf verdedigers achterin, de vleugelspelers in de kast en PSV kreeg de gelegenheid om de backs Jan Heintze en André Ooijer aan te spelen en ook door te laten schuiven. De vrije man werd erg makkelijk gevonden en de wisselpass naar hartelust gebruikt om het spel te verleggen. Op de manier in feite zoals PSV dit seizoen vaker aan een wedstrijd begon. Grote verschil was ditmaal de score. Treffers van Mateja Kezman (rebound na de inzet van Jan Vennegoor of Hesselink) en de sterke Theo Lucius (prachtig schot van achttien meter) zorgden al vroeg voor de stabiliteit die PSV in grote wedstrijden nog niet eerder heeft gekend.

En dat terwijl Gerets uit nood geboren had moeten kiezen voor Vennegoor of Hesselink en Kezman als aanvalsduo. Respectievelijk John de Jong en Arnold Bruggink zijn normaliter de aangewezen mensen om deze diepe spitsen te vergezellen, maar waren door blessures niet beschikbaar. De in zijn trots gekrenkte Kezman had echter deze topper uitgekozen om weer eens een deel van zijn belofte in te lossen en Vennegoor of Hesselink ontpopte zich als het aanspeelpunt dat Zlatan Ibrahimovic aan de andere kant juist niet was. Bovendien had de Tukker nog iets wat de luie Zweed ontbeerde: een tomeloze inzet.

Opmerkelijk was het wel dat Kezman zijn openingsdoelpunt vrijwel alleen vierde, rennend naar de hoek waar de PSV-supporters zich bevonden. Wellicht een detail in het fleurige totaalbeeld, maar het geeft aan dat na één goed optreden nog niet direct alles vergeven en vergeten is. De Joegoslaaf wordt heen en weer geslingerd tussen begrip (voor zijn kritiek op Gerets) en beklag (van zijn teamgenoten). Nu er bij PSV geen plaats meer lijkt te zijn voor zo'n vedette pur sang, zal Kezman alleen worden geaccepteerd als hij in staat is elke week te spelen zoals hij gisteren deed. Zonder regelmaat en doelpunten in zijn spel is hij kansloos.

Het machtsvertoon bleef gedurende 35 minuten onverminderd groot. Daarna sloop de slordigheid ook in het spel van PSV. Dat het zonder gevolgen bleef, zei veel over het erbarmelijke, initiatiefloze spel van Ajax. "We hebben het in balbezit heel slecht gedaan", erkende Adriaanse. Er veranderde pas iets in de tweede helft, toen hij teruggreep op een speelwijze met drie spitsen. De spelers van PSV liepen te snel achteruit en niet erg bevorderlijk voor de organisatie was de aftocht van Ernest Faber, na 57 minuten. De centrumverdediger had een klap in zijn nek gekregen van Ibrahimovic, de recidivist die nota bene net terug is van een schorsing als gevolg van zijn klapwiekende armen.

Over de aanvaring werd na afloop geheimzinnig gedaan. Door te willen zwijgen, sprak Gerets juist zijn ergernis uit. Faber zei niets te hebben gezien, alleen iets te hebben gevoeld. Zijn armen tintelden, waardoor de licht geschrokken clubarts Cees-Rein van den Hoogenband een wissel gebood. Achteraf viel de pijn mee en Faber, de laatste weken uitstekend op dreef, zal woensdag tegen FC Utrecht zeer waarschijnlijk weer inzetbaar zijn.

PSV moest verder met Yuri Nikiforov en Eric Addo; een gelegenheidscentrum. Addo had sinds twee maanden geen minuut meer gespeeld. In de eerste helft was Wilfred Bouma (hamstringblessure) al vervangen door Adil Ramzi. Dat de ploeg het lek nog niet boven heeft, werd gaandeweg duidelijk. De verkeerde spelers gingen lopen met de bal, die door anderen weer eenvoudig werd verspeeld op het middenveld. Het afgekeurde kopdoelpunt van Mido zou door de Amsterdammers later niet erg fel betwist worden. De Egyptenaar klom via de rug van Ooijer de lucht in.

In geval van protest had PSV ook wat mogen zeggen. In de eerste helft floot Dick Jol, die een vuistslag van Cristian Chivu in Kezmans gezicht over het hoofd zag, ten onrechte Lucius terug toen de middenvelder scoorde. Van buitenspel kon geen sprake zijn. Vennegoor of Hesselink stond dat wel, maar liep terug en nam dus niet deel aan de aanval. Een regel waar de arbitrage nog steeds niet goed mee kan omgaan.

Adriaanse betoogde dat de rollen mede door zijn ingreep waren omgedraaid, maar dat ging iets te ver. Het verzwakte, doch strijdende PSV werd nooit langdurig op de proef gesteld en kreeg zelf een aantal goede kansen. Wie daadwerkelijk succes oogstte met een wissel, was Gerets. Tien minuten voor tijd mocht Dennis Rommedahl profiteren van de ruimte achter de Ajax-defensie. De Deen die door een hardnekkige bovenbeenblessure geen hele wedstrijd kan spelen, viel voortreffelijk in en schoot de derde treffer achter Fred Grim. Vorige week was de aanvoerder ook al drie keer gepasseerd door NAC. Ajax heeft nu drie thuiswedstrijden op rij verloren.

Tussen gelatenheid en gedrevenheid zaten drie dagen. PSV kwam donderdag in het holst van de nacht aan op Schiphol, vertrok per bus naar Eindhoven voor de vrijdagtraining, om zaterdag weer koers te zetten naar Amsterdam. Voorwaar een knappe prestatie. Vandaar dat niemand maalde om de slechte tweede helft. "Daar hebben we nu even geen boodschap aan", zei keeper Ronald Waterreus. "Als we de schade tot de winterstop beperkt kunnen houden, kan het nog een mooi seizoen worden."

Gerets had het over een "goede overwinning; niet meer dan dat". Hij rekent woensdag in Utrecht op een tegenstander met "messen tussen de tanden". Pas als zijn ploeg die vuurproef overleeft, mag er heel voorzichtig geconcludeerd worden dat PSV het licht weer heeft gezien.

Ajax - PSV 1-3 (0-2). 7. Kezman 0-1, 13. Lucius 0-2, 80. Rommedahl 0-3, 87. Bergdolmo 1-3 (strafschop). Scheidsrechter: Jol. Toeschouwers: 42.000. Gele kaart: O'Brien, Trabelsi, Hossam (Ajax), Ramzi (PSV).

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 26 november 2001