DEN HAAG - Sympathiek èn succesvol. Oftewel, het nieuwe (en ditmaal ook lachende) boegbeeld van het Duitse vrouwenschaatsen. Na het tijdperk Gunda Niemann smaakt Die Heimat het genoegen kennis te maken met Anni Friesinger. De media hebben de rijdster uit Inzell ontdekt, potentiële sponsors staan massaal in de rij. En ondertussen gaat ze onverstoorbaar door met doen waar ze goed in is: hard schaatsen.

Op De Uithof in Den Haag vijzelde de dit seizoen nog ongeslagen Friesinger bij de derde Wereldbeker van het seizoen haar marktwaarde op door zowel op de 1500, 3000 als de 5000 meter iedereen achter zich te laten. Met zeven overwinningen uit zeven wedstrijden heeft Friesinger een honderd procent-score. De Duitse zelf sprak gisteren slechts met superlatieven over de mistige driedaagse in de residentie. "Het ging super. Fantastisch."

In de schaduw van Anni Friesinger beleefden de Nederlandse vrouwen eveneens een weekend met perspectief. Tonny de Jong presteerde met een derde (3000 m), een vierde (5000 m) en een zesde plaats (1500 m) over de gehele linie het sterkst, maar ook Marianne Timmer toonde zich tevreden over haar optreden op de semi-overdekte ijsbaan. De tweevoudig olympisch kampioene, vorige week in Innsbruck nog één na laatste op de 1500 meter, was gisteren met de vijfde plaats weer de beste landgenote. Renate Groenewold ontpopte zich daarentegen als het zorgenkindje in het Oranje-kamp door zaterdag volgens eigen zeggen meer dood dan levend over de finish van de vijf kilometer te komen. "Door de vochige lucht stikte ik onderweg bijna in mijn eigen slijm", aldus Groenewold, die al hyperventilerend haar race voltooide en met haar 7.29,11 - bijna veertien seconden achter Friesinger - elfde werd. "Aan opgeven heb ik niet gedacht. Zo zit ik ook niet in elkaar."

Groenewold, die zich komende week door longarts Jaap Westbroek laat onderzoeken, reed gisteren wel 'gewoon' de 1500 meter, maar ook op die afstand speelde ze geen rol van betekenis: negende in 2.03,61. "Mijn longen stribbelen teveel tegen. De afgelopen drie weken hebben er aardig ingehakt. Met de vorm is het goed gesteld, alleen de longen doen niet wat ik wil. Ik moet ze nu maar even de tijd geven om te herstellen." Voor haar is de Wereldbekercyclus voorlopig ten einde, voor Anni Friesinger ligt dat anders. De Duitse schaatsers kunnen zich tijdens de Wereldbekers kwalificeren voor de Olympische Spelen. Friesinger weet zich inmiddels verzekerd van deelname aan de 1500, 3000 en 5000 meter. Volgende week maandag vertrekt de vriendin van Ids Postma naar Calgary om daar bij de Wereldbeker sprint haar vierde startbewijs, op de 1000 meter, voor zich op te eisen.

Gezien haar huidige suprematie is de kans groot dat Anni Friesinger straks het Duitse gezicht van de Winterspelen wordt, met alle gevolgen van dien. In Den Haag werd Friesinger op het ijs vanzelfsprekend begeleid door haar trainer Markus Eicher, maar daarbuiten week Klaus Kärcher, haar manager, nauwelijks een moment van haar zijde. Friesingers prestaties zijn goud waard, ook in Duitsland waar het schaatsen steeds meer vaste grond onder de voeten krijgt. Het gaat nog niet om miljoenen. Wel om tonnen. Friesinger weet zich momenteel verzekerd van de financiële ondersteuning van vijf grote bedrijven (Rösch, verzekeringsconcern Deutsche Herald, Mercedes, Oakley en Adidas), maar daar zal het hoogstwaarschijnlijk niet bij blijven.

"Ik heb deze winter al vijf aanbiedingen gehad", vertelt Kärcher. Hij weet zich echter met handen en voeten gebonden. Immers, de Duitse schaatsbond is nog altijd naarstig op zoek naar een hoofdsponsor en blokkeert om die reden de sponsorruimte op de schaatspakken. De ruimte op benen en borst van het schaatspak van Friesinger bleef daarom in Den Haag andermaal onbedrukt. "We hebben de Duitse bond aangeboden de ruimte op het pak van Anni af te kopen, maar daar wil men niet aan. Die starre houding heeft haar dit jaar al 500.000 DM gekost."

Kärcher heeft na dit seizoen grote plannen met de Friesingers. Hij wil rond Anni, haar broer Jan en haar zusje Agnes een commerciële schaatsploeg bouwen. Er zijn inmiddels al gesprekken gevoerd, onder meer met een grote Nederlandse multinational, waarvan Kärcher alleen wil zeggen dat het bedrijf 'in de olie' zit. Wat betreft de invulling van de ploeg zal geld geen doorslaggevende rol spelen, zo benadrukt hij. "De chemie binnen een ploeg is het belangrijkste. De rijders moeten het beste bij elkaar naar boven halen; elkaar stimuleren. Of er voor Ids Postma plaats in de ploeg is? Dat zie ik niet snel gebeuren. Ids gaat nooit weg uit Deersum."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 26 november 2001