DELDEN - Acht tegen één. Voetbal is gemeen. Marleen Wissink is de laatste dagen de klos bij haar Duitse voetbalclub FFC Frankfurt. Het ene geintje na het andere krijgt de 32-jarige doelvrouw van Oranje over zich heen. Morgen treft zij acht clubgenoten in het WK-kwalificatieduel tegen Duitsland als tegenstander. Wissink schouderophalend: "Al die grappen en grollen. Onderling is het lachen. Ik probeer me echter zoveel mogelijk op datgene te concentreren waarom het gaat: Het Duitse vrouwenelftal verslaan. Of daar nou ploeggenoten bij zitten of niet."

Marleen Wissink is de laatste tijd regelmatig de pineut bij haar voetbalclub FFC Frankfurt. (Foto: REINIER VAN WILLIGEN)

Vier dagen van haar week gaan op aan FFC Frankfurt, de resterende drie zijn weggelegd voor het Nederlands team. Jaar in, jaar uit. Het is slechts voetbal waar haar leventje om draait. Wissink, die twee weken geleden de WK-kwalificatiereeks in en tegen Engeland startte met een schoon doel (0-0): "De laatste seizoenen is de trainingsarbeid enorm toegenomen. Ik heb daar geen problemen mee, omdat je ziet wat de gevolgen van al dat harde werk zijn. Louter positieve resultaten. Het vrouwenvoetbal leeft bijvoorbeeld als nooit tevoren. Kijk naar het Nederlands team; voor de wedstrijd van morgen in het Arke-stadion van FC Twente zijn al meer dan 10.000 kaarten verkocht. Dat had ik een paar jaar geleden niet voor mogelijk gehouden."

De extra dimensie van het spelen tegen acht clubgenoten probeert Wissink zoveel mogelijk te bagatelliseren. "Ik sta er heel bewust niet te veel bij stil. Wekelijks acteer ik met die voetbalsters op het hoogste Duitse niveau. Meiden, die afgelopen zomer in eigen land ook nog eens het Europees kampioenschap behaalden en brons pakten op de Olympische Spelen in Sydney. Met en door hen ben ik in de afgelopen zes jaar dat ik bij Frankfurt speel, beter gaan presteren. Maar met die wetenschap win ik morgen helemaal niks. In het Nederlands team zitten ook hele grote talenten. Zij zijn voor dit duel mijn ploeggenoten en met hen heb ik afgesproken de scheidslijn tussen respect en angst goed in de gaten te houden tegen Duitsland."

Wissink legt uit: "In de duels van de Engelsen en de Portugezen - de overige twee nationale teams in de poule van Oranje - tegen de Duitsers hadden wij het idee dat het respect van die twee landen omsloeg in angst. Duitsland had tot tweemaal toe weinig tot geen enkele moeite met de tegenstanders. Er werd bijna geen strijd geleverd. Vooral de Portugese vrouwen maakten een flauwe indruk. Daar moeten wij van leren door de Duitsers natuurlijk wel serieus te nemen, maar niet onaantastbaar te verklaren. Wij kunnen dit duel winnen, in het verleden is dat ons tijdens oefenwedstrijden ook al een paar keer gelukt en dat moet dan ook onze doelstelling zijn. Moeilijk? Pfff, die vrouwen hebben echt dezelfde mentaliteit als de Duitse mannen. En maar doorgaan! Je bent pas van ze af na het laatste fluitsignaal. Dat het moeilijk gaat worden staat vast."

En dan lachend: "Maar zomaar opgeven, dat nooit natuurlijk. Zelfs verliezen kan ik aan, als het maar op een manier gebeurt waarbij we respect afdwingen. Ik moet volgende week toch weer die kleedkamer van FFC Frankfurt in. Dan wel graag met opgeheven hoofd."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 16 november 2001