door Joost de Haas NEW YORK - Een barbecuefeest met cowboys als koks, muzikaal begeleid door de Texas Swing Band. Dat staat de Russische president Vladimir Poetin en zijn vrouw te wachten wanneer zij komende woensdag een bezoek brengen aan 'The Western White House', de ranch van George en Laura Bush in Crawford, Texas.
|
President Bush loopt langs een haag van applaudisserende politieagenten voordat hij zijn rede zal houden in Atlanta. (Foto: REUTERS)
|
De geplande topontmoeting is tekenend voor het sinds 11 september veranderde presidentschap van Bush, die na zijn inhuldiging begin dit jaar bijna de hele wereld tegen zich in het harnas joeg. Alles leek op zijn kop te worden gezet door de kersverse president, die zich profileerde als een wereldleider zonder warme gevoelens voor de internationale gemeenschap. Het Kyoto-klimaatverdrag werd door de VS getorpedeerd en de bouw van het omstreden raketschild ging gewoon door, ondanks de bezwaren van vooral Rusland en China.
Nu, bijna tien maanden sinds zijn aantreden, heeft Bush de raketschildproeven in de ijskast gezet en dreigt hij niet langer met het eenzijdig opzeggen van het Anti Ballistic Missile-verdrag dat het oprichten van een raketverdedigingssysteem verbiedt. Bush hoopt met Poetin een akkoord te bereiken en is bereid tot een vergaande reductie van het kernarsenaal. "Het is de vierde keer dat zij elkaar ontmoeten en de relatie wordt steeds beter", aldus Bush' veiligheidsadviseur Condoleezza Rice.
De top wordt dit weekeinde voorafgegaan door bilaterale ontmoetingen tussen Bush en diverse wereldleiders tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Bush spreekt in New York ook met de Pakistaanse machthebber, generaal Pervez Musharraf, wiens steun voor de anti-terreuroorlog in Afghanistan cruciaal is.
De president zal vandaag in zijn toespraak tot de VN hulp toezeggen aan ontwikkelingslanden wanneer zij zich aansluiten bij de bestrijding van het terrorisme. Een half jaar geleden lag Washington nog in de clinch met de VN na het wegstemmen van de VS uit de mensenrechtencommissie. "Schandalig!" zo luidde toen het oordeel van Bush over de wereldgemeenschap.
Sinds 11 september heeft Bush het buitenland hard nodig in de strijd tegen het terreurmonster - een gevecht dat door hem is uitgeroepen tot de kernactiviteit van zijn presidentschap.
Deze week wist Bush een succes te boeken bij het lamleggen van de wereldwijde terreurgeldstroom. Op verzoek van de VS kwamen diverse landen in actie tegen de financiële infrastructuur van Osama bin Laden en diens terroristenleger Al Qaeda - een netwerk met tentakels in 60 landen, waaronder ook Nederland.
De door minister van Buitenlandse Zaken, Colin Powell, opgebouwde coalitie vertoont nog geen scheuren. En de Britse premier Tony Blair - een politieke geestverwant van ex-president Clinton - is één van Bush' beste vrienden geworden.
Aan het thuisfront staat bijna iedereen achter de president, hetgeen niet verwonderlijk is in tijden van oorlog. Bush hield het volk afgelopen donderdagnacht in een toespraak voor dat het land na de aanslagen, morgen precies twee maanden geleden, voor altijd is veranderd, maar dat de VS zich nooit zullen laten intimideren.
"Blijven doorgaan in de voor ons zo kenmerkende geest van moed en optimisme is de ultieme afwijzing van terrorisme", zo luidde de boodschap van Bush, die door politiek commentator David Gergen zelfs werd vergeleken met Roosevelt.
Opvallend genoeg uiten ook medestanders van Bush' voormalige rivaal Al Gore hun bewondering voor de president. Een jaar na de bittere, 35 dagen durende juridische slag om het Witte Huis wordt door het Gore-kamp betwijfeld of de voormalige vice-president wel de juiste man zou zijn geweest om ten strijde te trekken tegen het terrorisme. Bijna niemand ziet Gore in de rol die Bush nu vervult. Bovendien zou hij waarschijnlijk al gesloopt zijn door zijn neiging alles zelf te willen regelen, zo redeneren zijn aanhangers.
Bush wordt geprezen vanwege de samenstelling van een team oudgedienden, zoals 'Golfoorlog-veteranen' Powell en Cheney, de ex-minister van Defensie die als vice-president een sleutelrol speelt in het oorlogskabinet.