ISTANBOEL - De trieste toestand van het Nederlandse voetbal kon gisteravond niet beter gesymboliseerd worden door PSV, dat in één wedstrijd zo'n onvoorstelbare terugval kende. Daardoor werd, via een 2-0 nederlaag, plaatsing voor de tweede ronde van de Champions League te grabbel gegooid. Onthutsend en ontmoedigend.

Met een fraaie zweefduik bezweert Galatasaray-doelman Faryd Mondragon het instormende gevaar Dennis Rommedahl.

In Istanboel was het elftal van Erik Gerets Neerlands laatste hoop. Hoop op punten (lees: gunstig toekomstperspectief) en hoop op aanzien. Voor de zesde keer in successie lukte het niet. Dat PSV door de 1-0 zege van Nantes op Lazio Roma in het toernooi om de UEFA Cup nog een slabbetje voor het bloeden vindt, haalt het evenals vorig jaar niet bij de luid en duidelijk uitgesproken ambities. "Het blijft een B-toernooi", herhaalde voorzitter Harry van Raaij ook in Istanboel. Daar kunnen hij en de overige werknemers van PSV nu dus niet opeens zo blij mee zijn.

Precies twee jaar (17 wedstrijden) is Galatasaray nu al ongeslagen in de Champions League. "Dit stadion moet een hel zijn; mijn spelers moeten duivels zijn", pookte de Roemeense coach Mircea Lucescu het vuur op. Alle verhalen zijn niet op onzin gebaseerd en voor wie het theaterpubliek in het Philips-stadion gewend is, moet deze avond een bijzondere ervaring geweest zijn. Twee uur voor aanvang van de wedstrijd zat het oude Ali Sami Yen-stadion al bijna nokvol, één deinende massa in geel en rood.

"Het kan twee kanten op", wist Erik Gerets uit ervaring te vertellen. "Of je laat je imponeren; in dat geval kunnen de eerste twintig minuten dodelijk zijn. Of je laat het langs je heen glijden." Normaal inspecteren spelers na aankomst in betrekkelijke stilte het veld. PSV werd gisteren gelijk in een dampend Turks stoombad gedompeld. Onheilspellend, maar ook fascinerend.

Kevin Hofland is zo'n speler die niet snel schrikt. Dat gold, het begin bekijkend, voor de meeste spelers. Ze raakten niet geïmponeerd, eerder gestimuleerd; Hofland voorop. De openingsfase was meer dan uitstekend. PSV koesterde het balbezit, controleerde, vond makkelijk de vrije man en had niets te vrezen van de Turken. Zo had Gerets het bedoeld. Zijn ploeg werd niet getroffen door die eerste dodelijke minuten en leek op weg naar een historisch resultaat.

Juist daarom is het niet te geloven en uitermate knullig dat Galatasaray als uit het niets op voorsprong mocht komen in de 26e minuut. Negatieve rol op dat moment speelde Mateja Kezman. Opnieuw kon geconstateerd worden dat de Joegoslaaf gewoon nog te licht is voor dit niveau. Daar denkt hij zelf heel anders over, maar Kezman liet - niet voor het eerst - talloze ballen te ver van zijn voeten springen, was slordig in de combinatie en viel zo in de op discipline en concentratie gebouwde speelwijze uit de toon.

Kezman liep na een voorzet van Wilfred Bouma door op keeper Mondragon en kreeg voor die sliding geel. Daarmee hield scheidsrechter Lubos Michel de heetgebakerde aanhang van de Turken koest, want een kaart was wel erg overdreven. Gevolg echter was dat Kezman het aan de stok kreeg met enkele tegenstanders en nauwelijks een minuut later in een luchtduel zijn armen licht gebruikte. Ook niet erg schadelijk, maar zo werd dat door de Turken wel heel eenvoudig uitgebeeld en door de aanhang van stampende achtergrondmuziek voorzien.

Die hinderlijke onderbreking brak zichtbaar het ritme. Aanvoerder Johann Vogel praatte even op de gebeten hond in en holde gauw terug naar zijn positie. Was het toeval of stond de organisatie net te laat weer op poten? In ieder geval kreeg Sergen plotseling de tijd om een voorzet uit de lucht te halen en achter Lodewijks te schieten: 1-0.

Probeer dan maar eens de rust terug te vinden. Galatasaray kan heel onzeker worden naarmate een doelpunt uitblijft. Daar gokte Gerets op. Gebeurt het tegendeel, dan barst de hel los. Is het publiek helemaal niet meer stil te krijgen, gaan de spelers harder lopen en nog mooier vallen.

Na ongeveer 35 minuten wekte PSV de indruk dat er nog wat kon veranderen. De start van de tweede helft kon een goed moment zijn om daar mee te beginnen. Maar PSV mag zich misschien niet snel gek laten maken door de ambiance in een stadion; het bezit dit seizoen niet de eigenschap om goed met sportieve tegenslagen om te gaan. Binnen vier minuten al gleed Arif een voorzet van Hasas Sas langs Lodewijks: 2-0.

De ruimte die Galatasaray vervolgens kreeg, was ronduit stuitend en een topclub onwaardig. Chaos had bezit genomen van de Nederlanders. Lodewijks behoedde zijn ploeg voor een afstraffing met enkele schitterende reflexen. Gezien het erbarmelijke spel in de tweede helft is een troostprijs eigenlijk niet eens verdiend. De doemdenkers krijgen gelijk; de laatste optimisten zijn monddood gemaakt. Nederland is als voetbalnatie verworden tot een B-merk.

Galatasaray - PSV 2-0 (1-0). 26. Sergen 1-0, 49. Erdem 2-0. Scheidsrechter: Michel (Slw). Toeschouwers: 22.115. Gele kaart: Emre, Fleurquin, Hasan Sas (Galatasaray), Kezman, Hofland (PSV).

Galatasaray: Mondragon; Perez, Fleurquin, Emre en Victoria; Bülent, Ergün, Sergen (73. Ayhan) en Hasan Sas; Erdem (81. Suat) en Ümit Karan (70. Serkan).

PSV: Lodewijks; Ooijer, Faber, Hofland en Heintze; Rommedahl, Lucius (69. Vennegoor of Hesselink), Vogel en Bouma (72. Gakhokidze); De Jong (82. Bögelund) en Kezman.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 31 oktober 2001