AMSTERDAM - Terwijl hij in de voetbalwereld zwaar onder vuur ligt, vindt maar liefst 67% van de Nederlandse bevolking dat Louis van Gaal kan aanblijven als bondscoach. Dat is het resultaat van een enquête die het NIPO in opdracht van De Telegraaf/Telesport onder het Nederlandse publiek heeft gehouden. Een opvallend contrast bovendien met de kritiek die zowel in binnen- als buitenland op het hoofd van de Amsterdammer neer is gedaald. Waar coaches, ex-internationals en journalisten zich afvragen, hoe het van kwaliteit overlopende Oranje zo slecht in het WK-kwalificatietoernooi voor de dag kon komen.

Enquete coach Nederlands elftal.

Intussen blijkt uit de reactie van het publiek, dat de krediet die Louis van Gaal de afgelopen jaren heeft opgebouwd, niet als sneeuw voor de zon verdwenen is. Hetgeen opnieuw aangeeft, dat de Amsterdammer vooral bij zijn andere KNVB-activiteiten goed gescoord moet hebben. Zijn benadering van de jeugd en zijn betrokkenheid bij ondermeer de ramp in Volendam en de stichting 'Spieren voor Spieren' zijn van een uitzonderlijk niveau geweest en ook dat is een kwaliteit waar de belangrijkste ambassadeur van de KNVB op beoordeeld mag worden.

Het versterkt alleen maar de suggestie, om tijdens de in juni 2002 te houden evaluatie over het functioneren van de technisch directeur/bondscoach, tot een splitsing van taken over te gaan. Dus Louis van Gaal als technisch-directeur of bondscoach, maar niet langer een situatie waarin hij twee petten op één hoofd heeft. Ondanks dat hij dat hardnekkig blijft ontkennen, zien vele insiders dat toch als één van de voornaamste oorzaken voor zijn zeer matige coaching tijdens juist de sleutelduels met Ierland en Portugal.

Bovendien wordt steeds duidelijker, dat de chemie tussen spelers en coach uitgewerkt raakt. Daarbij doemt de vergelijking op met de Italiaan Arrigo Sacchi, wiens intense begeleiding van zijn spelers bij eerst AC Milan en later het Italiaanse nationale elftal, op den duur tegen hem ging werken. Ondanks dat diverse internationals dit publiekelijk niet zullen uiten, is dit aspect al enige tijd ook een punt van discussie binnen de Oranje-selectie.

Het mooie in het geval van Arrigo Sacchi was, dat zelfs na een desastreus verlopen EK'96 (toen Italië in de eerste ronde werd uitgeschakeld) spelers als Maldini, Donadoni en Costacurta weigerden hun coach af te vallen. De klasse van Arrigo Sacchi was vervolgens, dat hij de 'patstelling' zelf aanvoelde en daaruit zijn conclusies trok.

Direct na het debacle in Dublin gaven diverse spelers off the record aan, dat ze overwegen een punt achter hun interlandcarrière te zetten. Ondanks dat slechts weinigen er op uit zijn om Louis van Gaal publiekelijk te bekritiseren, is het al dan niet aanblijven van de Amsterdammer voor sommige onder hen een factor die in hun afweging meespeelt.

In dat opzicht is de omschakeling van Frank Rijkaard naar Louis van Gaal ook tamelijk groot gebleken. Ondanks dat de huidige Sparta-coach het van 1998 tot 2000 twee jaar lang met oefenwedstrijden moest doen, zagen veel gelouterde internationals Oranje steeds meer als een welkome afleiding voor de enorme druk waaronder ze bij hun clubs moesten leven. Als ex-vedette wist Frank Rijkaard exact waar internationaal gelouterde profs bij het nationale team behoefte aan hadden. De afwisseling die Oranje bood, kreeg daardoor juist een stimulerende werking richting selectie.

Onder Louis van Gaal zou echter veel veranderen. Tijdens de paar dagen dat de internationals in het trainingskamp bijeen waren werd de discipline soms nog meer aangehaald dan bij hun clubs. Daarmee maakte de bondscoach een belangrijke beoordelingsfout, die de affiniteit tussen spelers en Oranje zou aantasten. Aldus werd het Nederlands elftal steeds meer een verplicht nummer.

Bovenstaande situatie maakt duidelijk, dat een lossere omgang met doorleefde spelers een wezenlijke behoefte van het huidige Oranje is. Het feit, dat zogenaamde 'spelers-coaches' als Frank Rijkaard (21%), Johan Cruyff (13%) en Ruud Gullit (11%) als vervanger van de bondscoach Louis van Gaal het hoogste scoren in de NIPO-enquête, appelleert ook aan het type trainer waar de huidige selectie naar verlangt.

Maar net als bij het volk heeft niemand binnen de Oranje-selectie de behoefte om Louis van Gaal publiekelijk af te serveren. Nogmaals, dat is ook nergens voor nodig. Het keiharde gegeven dat 67% van de Nederlanders hem niet laat vallen, is een mooi signaal dat iemand die veel voor het vaderlandse topvoetbal heeft betekend niet in één keer zijn krediet verspeeld heeft. Zelfs al gaat het om een sportief debacle dat op zaterdag 1 september in Dublin z'n beslag kreeg.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 4 september 2001