PAU - Totdat de omstreden dokter Ferrari veroordeeld is, zal Lance Armstrong met hem blijven samenwerken. In zijn nabeschouwing op de afgelopen twee weken brak de geletruidrager opnieuw een lans voor de biochemicus. De wetenschapper uit Ferrara is betrokken bij drie gerechtelijke onderzoeken wegens overtreding van de dopingreglementen waarbij minstens zestig coureurs uit binnen- en buitenland betrokken zijn.

Armstrong: "Wij leven in een vrije wereld. Ferrari is eerlijk, betrouwbaar en onschuldig. Mocht hij worden veroordeeld, dan zal ik onze relatie opnieuw evalueren. Ik ben wielrenner van beroep. Dan sta je automatisch onder verdenking, maar dat wil nog niet zeggen dat je ook doping gebruikt."

Met een aantal feiten onderbouwde hij zijn conclusie dat de 88e Ronde van Frankrijk schoon is. "Ik steun de UCI en voorzitter Hein Verbruggen en ik steun Tour-directeur Jean-Marie Leblanc in het gevecht tegen doping. Wij zijn op de goede weg. De wielersport heeft de afgelopen jaren een paar kardinale fouten gemaakt. Maar het dopingprobleem is niet exclusief ons probleem, maar het probleem van de internationale sport. Kijk eens naar atletiek, tennis en zwemmen. Worden daar epo-testen uitgevoerd? Nee dus. Tijdens het onderzoek van de Franse justitie zijn de urinestalen van de US Postal-ploeg uit de Tour van 2000 achteraf op epo gecontroleerd, want dat kon twaalf maanden geleden nog niet. Voor de bloedmonsters hetzelfde verhaal. En wat werd er aangetroffen? Niets. Dat heeft de rechter bevestigd, hoewel het onderzoek nog niet is afgerond. De afgelopen jaren zijn alle renners van US Postal vaak gecontroleerd. Werd er epo gevonden? Of sporen van cortisonen? Nee, nee en nog eens nee. Ik kijk naar de feiten en durf mijzelf en mijn familie recht in de ogen te kijken. Ik ben schoon en dat is wat telt. Het publiek is slim. Lance Armstrong is getest en negatief bevonden. Daar geloven wij in."

Dat geldt ook voor de souplesse, die het ook in deze Tour wint van de kracht. Als een kolibrie fladderde Armstrong de afgelopen weken door de cols. Met de bergen als decor brak hij het verzet van de Duitse wals Ullrich. "Vroeger reed ik ook met grote verzetten en moest ik op de pedalen gaan staan. Daar zijn wij van teruggekomen. In 1999 kozen we voor een andere aanpak. Een experiment, een individuele keuze. Maar het werkt en is het best voor mijn lichaam. Hoe efficiënt deze stijl van klimmen is, heeft iedereen de afgelopen weken kunnen zien."

Zijn persoonlijk geluk zal de komende jaren beslissen over de carrière van de Amerikaan. Nu de derde gele trui in successie een formaliteit lijkt, begint het record van Anquetil, Merckx, Hinault en Indurain in zicht te komen. Armstrong weigert echter zover vooruit te kijken. "In de eerste plaats vind ik niet dat ik met deze grootheden kan worden vergeleken. Vijf keer de Tour winnen, dat record houdt mij niet hier. Geluk wel."

Waarna hij terugkeek op zijn geslaagde machtsgreep, waaraan drie factoren ten grondslag liggen. Zijn leeftijd (29), ervaring en hard werken. "Al in de winter was ik erop voorbereid dat Ullrich mijn grootste rivaal zou worden. Dat vormde een extra motivatie. Eerlijk gezegd ben ik bang voor hem. Want als hij een goed jaar heeft, is hij niet te verslaan."

zoek naar gerelateerde artikelen

di 24 juli 2001