Naast Rogge waren er nog vier IOC-leden in de race voor het hoogst denkbare bestuursambt binnen de internationale sportwereld: Dick Pound (Canada), Un-Yong Kim (Zuid-Korea), Anita Defrantz (Verenigde Staten) en Pal Schmitt (Hongarije).
Een opvallende rol bij de verkiezing werd gespeeld door Willem-Alexander, sinds twee jaar lid van het IOC. In een veelbesproken brief, die hij zaterdag de ethische commissie van het IOC deed toekomen, plaatste hij duidelijke vraagtekens bij de manier waarop enkele IOC-leden campagne voerden voor het voorzitterschap van de olympische beweging.
De prins verzocht de ethische commissie antwoord te geven op zijn vraag of het moreel verantwoord is wanneer in een verkiezingscampagne door enkele van de kandidaten (financiële) beloften worden gedaan. "Ik heb in mijn brief bewust geen namen genoemd", verklaarde Willem-Alexander gisteren in een toelichting.
De ethische commissie gaf naar aanleiding van zijn brief echter een verklaring uit, waarin nadrukkelijk alleen de naam van de 70-jarige Kim werd genoemd. Hij zou, indien verkozen tot voorzitter, alle IOC-leden een jaarlijkse vergoeding van 50.000 dollar in het vooruitzicht hebben gesteld.
Kim ontkende trouwens ooit zoiets gezegd te hebben, maar toonde zich verbolgen over 'die stomme brief', die volgens hem afkomstig was van één van zijn politieke tegenstanders.
Willem-Alexander: "In principe ben ik het met het idee van Kim eens. Met het toekennen van een redelijke onkostenvergoeding voorkom je namelijk dat IOC-leden in de verleiding komen zich te laten omkopen. Ik ben echter van mening dat een dergelijk idee niet gekoppeld moet worden aan een verkiezingsprogramma, maar aangeboden moet worden door het IOC zelf. Ik denk niet dat mijn brief de stemming heeft beïnvloed. Wel hebben veel leden me met het schrijven van deze brief gecomplimenteerd, omdat ze achter de inhoud staan. Nee, Kim is niet naar me toegekomen."
Kim was op voorhand al een omstreden kandidaat voor het voorzitterschap. Twee jaar geleden ontving hij van de onderzoekscommissie van het IOC nog een 'ernstige waarschuwing' vanwege diens betrokkenheid bij het omkoopschandaal rond de toewijzing van de Winterspelen van 2002 aan Salt Lake City.
Overigens toonde Anton Geesink zich lichtelijk verbolgen over de brief van de kroonprins. "Het is in al mijn jaren als IOC-lid nog nooit voorgekomen dat ik een ander IOC-lid moest bekritiseren. Ik ken Kim in ieder geval als een eerbare man", aldus het Utrechtse IOC-lid.
Opvallend was ook dat Kim bij de officiële aankondiging van Rogge als nieuwe IOC-voorzitter verstek liet gaan. Als enige IOC-lid. "Ik had even geen zin in fair play. Bovendien was ik ziek", verklaarde Kim bij het verlaten van een Koreaans restaurant.
Ze zijn op één hand te tellen: bobo's die genoegen nemen met een houten brits in een veel te klein kamertje. Jacques Rogge is er zo één. Volgend jaar is hij tijdens de Winterspelen in Salt Lake City de eerste voorzitter in de geschiedenis van het Internationaal Olympisch Comité die een slaapplaats in het atletendorp verkiest boven een verblijf in een duur vijf-sterrenhotel. "Daarmee gaat mijn droom in vervulling. Het dorp is met afstand de mooiste plaats om tijdens de Spelen te verblijven. Ik heb binnenkort een ontmoeting met Matt Romney, voorzitter van het organisatiecomité. Ik zal vragen of hij een bed over heeft voor me."
Tien dagen geleden voerde Rogge als orthopedisch chirurg in het ziekenhuis van Gent nog een operatie uit ("Met de patiënt gaat het uitstekend, dank u"), maar het was voorlopig zijn laatste medische ingreep. De gesteldheid van de olympische beweging is in ieder geval de komende acht jaar zijn voornaamste zorg. Op exact dezelfde locatie de Column Hall in Moskou waar 21 jaar geleden Juan Antonio Samaranch werd geïnstalleerd als voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, trad gisteren de 59-jarige oud-zeiler (driemaal deelnemer aan de Spelen en na zijn carrière vijfmaal Chef de Mission van de Belgische ploeg) in diens voetsporen. Hij is de tweede Belgische IOC-voorzitter; graaf Henri de Baillet-Latour ging hem voor ('25-'42). Voor Rogge is een nieuw leven begonnen: voortaan gevangen in het felle licht van de schijnwerpers en onafgebroken op de vingers gekeken door de rest van de wereld. "Ik ben voor volledige openheid, dus dat zal het probleem niet zijn."
De vijftalige Rogge, die binnenkort naar Lausanne zal verhuizen, staat binnen de soms zo schemerachtige wereld van het IOC te boek als een charmante persoonlijkheid, maar bovenal als een diplomaat bij uitstek. Zelf vergeleek hij zich gisteren met een schipper op zee. "Want ook die moet zijn schip tussen de stormen door laveren en lastige klippen omzeilen."
Zijn strategische manier van werken blijkt uit de manier waarop hij campagne had gevoerd voor het voorzitterschap. Waar de andere vier kandidaten (Dick Pound uit Canada, Un-Yong Kim uit Zuid-Korea, Anita Defrantz uit de Verenigde Staten en Pal Schmitt uit Hongarije) eenzijdig hun programma aan de andere IOC-leden presenteerden, verkoos Rogge de dialoog. "Mijn programma is een weerspiegeling van mijn ideeën, maar ik stel ook prijs op de mening van anderen. Het beleid van het IOC moet het beleid zijn van de leden plus de voorzitter, niet van de voorzitter alleen", aldus Rogge, die zondagavond nog een brief aan IOC-lid Anton Geesink had geschreven om hem te bedanken voor de door de Utrechter gedane suggesties. "Hij heeft toegezegd mijn ideeën te zullen implementeren in zijn beleid", vertelde Geesink met een zweem van trots.
De aanpak van Rogge heeft hem binnen het IOC veel vrienden (lees: stemmen) opgeleverd. De enorme meerderheid waarmee hij op de slotdag van het 112e IOC-congres in Moskou werd verkozen, zegt veel over zijn populariteit binnen de olympische beweging. "Hij was misschien wel als enige voor iedereen acceptabel", meende Hein Verbruggen, die als voorzitter van de UCI in het IOC zetelt. "Rogge is een typische bemiddelaar. Hij zal niet snel het conflict zoeken, maar hij is tegelijkertijd zeer daadkrachtig. Dat blijkt wel uit zijn werk als voorzitter van de coördinatiecommissie voor de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Pas na zijn aanstelling ging de boel daar lopen."
Rogge, die zijn overige IOC-werkzaamheden zal afstoten, heeft duidelijke ideeën. Hij wil de onstuitbare groei van de Olympische Spelen in toom houden, het IOC verder hervormen en hij is een voorstander van transparant beleid, maar de aanpak van de dopingproblematiek geniet bij Rogge al sinds jaar en dag de hoogste prioriteit. Niet voor niets wordt hij vaak 'Mister clean' genoemd. Ook tijdens zijn eerste persconferentie in de hoedanigheid van IOC-voorzitter gaf hij gisteravond blijk van zijn bezorgdheid. "Doping is het grootste probleem voor de sport, omdat het de geloofwaardigheid ervan aantast. Als morgen moeders hun kinderen niet meer naar een sportclub durven te sturen, omdat ze bang zijn voor doping, kan dat het begin van het einde zijn. Het IOC heeft WADA (Wereld anti-dopingbureau, red.) opgericht, dat is ons wapen in de dopingbestrijding, maar we zullen de oorlog nooit compleet winnen. Valsspelers zullen er altijd blijven, maar we moeten dat aantal zoveel mogelijk zien te beperken."
Rogge, pas tien jaar IOC-lid, noemt zich een 'man van de eenheid'. Direct na de uitslag van de stemming stelde Dick Pound, een van de verliezers, in een persoonlijke brief aan Rogge een aantal van zijn functies als IOC-lid ter beschikking, waaronder het voorzitterschap van WADA. Rogge verzocht de Amerikaan dat besluit te heroverwegen. Un-Yong Kim, de grootste verliezer, liet helemaal zijn gezicht niet zien. Als enige IOC-lid ontbrak de Zuid-Koreaan bij de bekendmaking van de officiële uitslag. Rogge weigerde Kim echter een slecht verliezer te noemen. "Ik respecteer de teleurstelling van iemand die net een nederlaag heeft geleden. Ik hoop tijdens mijn voorzitterschap op steun van een ieder te mogen rekenen. Als voorzitter kan je veel voor mekaar krijgen, mits je de juiste mensen om je heen hebt. Zoals Juan Antonio Samaranch altijd al zei: een voorzitter is vooral een coördinator."
![[terug]](/krant/logos/terug.omlaag.gif){kind=small}
