AMSTERDAM - Tot ergernis van zijn internationale vervolgers heeft Slobodan Milosevic gisteren een bizar theater opgevoerd, dat niet alleen de legitimiteit van het VN-Tribunaal, maar ook de noodzaak van de NAVO-acties in 1999 in Kosovo weer scherp voor de geest heeft gebracht.

Slobodan Milosevic. (Foto: ANP)

Milosevic heeft gisteren met zijn weigering het tribunaal te erkennen aangegeven dat zijn rol als politicus nog niet is uitgespeeld. Hij sprak niet tegen zijn rechters, maar tegen het Servische volk.

Het Westen zit nu opgezadeld met een onwillige verdachte, die gewilliger zou zijn geweest als men de Serviërs in de gelegenheid zou hebben gesteld zelf af te rekenen met hun gesel.

Precies dat was aanvankelijk ook de bedoeling, maar de Amerikanen wilden daar niet van weten. Milosevic moest en zou aan de internationale schandpaal. Daardoor kregen de Serviërs niet de kans te beginnen aan een proces van zelfloutering.

De Serviërs is de kans ontnomen via een binnenlands proces tegen Milosevic tot het inzicht te komen welke collectieve schuld zij dragen aan de ontwikkelingen die Milosevic sinds 1989 in gang heeft gezet. Met Milosevic in Den Haag bestaat het enorme risico dat zij zullen terugvallen op het gevoel, dat zij de slachtoffers zijn.

In zijn ijver Milosevic te pakken te krijgen is het Westen voorbij gegaan aan het fundament van de ontwikkelingen sinds oktober vorig jaar. Serviërs hadden genoeg van Milosevic. Zij kozen voor democratie en die pro-westerse golf had diepe en hechte wortels kunnen krijgen als de Serviërs eerst zelf volledig met Milosevic hadden kunnen afrekenen. Nu dreigt Milosevic een martelaar voor het Servische volk te worden.

Hij heeft gisteren de toon gezet, niet voor zijn eigen proces, maar voor de afrekening van de Balkan met een vaak weinig effectief westers ingrijpen. Hij sprak niet tegen zijn rechters, maar tegen zijn eigen volk.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 4 juli 2001