LONDEN - Je kunt vreselijk goed tennissen, maar je vader lijdt aan achtervolgingswaanzin. Toch wil je hem niet laten vallen. Dan ga je zelf achter elke boom een vijand zoeken en neem je moeiteloos zijn rol over. Jelena Dokic, op Wimbledon als veertiende geplaatst, verkeert in die situatie. Bij ieder ander was zij vermoedelijk al veel hoger terug te vinden geweest op de wereldranglijst; met Damir, haar vader en coach, krijgt zij te maken met de boze buitenwereld. En volgens Jelena, achttien jaar, ligt alles aan die boze buitenwereld. Zij steunt haar, op zijn minst, controversiële papa door dik en dun en nam zelfs ferm stelling tegenover de grootste tennisautoriteiten ter wereld.

Jelena Dokic (Foto: EPA)

Het scheelde volgens eigen zeggen een haar of zij was op dag zes van 'The Championships' te laat gekomen voor haar partij in de derde ronde tegen Barbara Schett, de bevallige Oostenrijkse, die bij gebrek aan de geblesseerde, maar op reclameborden toch aanwezige Anna Kournikova, tot seksbom van het toernooi was verkozen. Dokic wachtte vergeefs op een auto van de organisatie, die haar naar het park zou brengen. Ze belde keer op keer, het transport bleef uit. Uit pure wanhoop nam zij een taxi en arriveerde, zonder te kunnen inslaan, net op tijd op Wimbledon om via 6-3, 7-5 mooie 'Babsi' uit het toernooi te kegelen. Lindsay Davenport is in de vierde ronde de komende tegenstander van Dokic, die twee jaar geleden Wimbledon als zestienjarige debutante in vuur en vlam zette door Martina Hingis te verslaan op weg naar een plaats in de halve finales.

Reden tot klagen had zij dus allerminst en toch haalde Dokic uit naar de All England Club, die de organisatie van het belangrijkste tennistoernooi in de wereld in handen heeft. "Ze weten absoluut niet, hoe ze een toernooi moeten organiseren", foeterde de rijzige Joegoslavische. "Dit sloeg nergens op. Ik heb voortdurend gebeld, maar kreeg geen gehoor bij de transport-afdeling. Ze hebben zich heel slecht van hun taak gekweten."

De achtervolgingswaanzin krijgt derhalve een vervolg. Papa Damir wordt op Wimbledon sowieso met argusogen bekeken. Eerder in de week stak hij op baan 1, tijdens een partij van zijn dochter, zijn pijp in de brand. Onmiddellijk werd de man besprongen door veiligheidsbeambten, want roken op de heiligste banen van het schitterende tenniscomplex is strikt verboden. Moeiteloos doofde Damir, die bij de meest recente US Open bij een aanvaring over de prijs van een portie zalm van het park werd verwijderd, zijn pijp. Het 'beest' lijkt tot inkeer te zijn gekomen, hoewel in zijn geval nooit te vroeg mag worden gejuicht. Klaarblijkelijk heeft dochterlief het vaandel overgenomen, getuige haar klaagzang op Wimbledon.

Bij de Australian Open, in januari, kwam het tot een breuk tussen de familie en hun nieuwe vaderland. Dokic en co verweten de verantwoordelijke dames en heren van 'Melbourne' een vooropgezette loting in elkaar gedraaid te hebben (Dokic moest meteen tegen Davenport, waardoor de wedstrijd vandaag op Wimbledon een extra dimensie krijgt, J.V.). Damir besloot daarop zijn burgerschap te verruilen voor het Joegoslavische, hoewel hij in Kroatië (Osijek) is opgegroeid. Maar goed, in de Balkan zijn de grenzen al enige jaren niet meer met de passer na te meten.

Ondanks de vermeende heksenjacht wist Dokic zich te kwalificeren voor de vierde ronde. Of de All England Club daar zo blij mee is, is een tweede. Jelena, hoog op de benen en bepakt met karrenvrachten aan talent, zal uiteindelijk de rust moeten vinden om zich voor meer dan honderd procent te concentreren op haar tennis. In het andere geval zal zij over enkele jaren haar controversiële vader vervloeken en met pijn in het hart terugdenken aan haar profcarrière. Een profcarrière, die verzandde, omdat ze op het verkeerde paard had gewed. Maar wie weet heeft Dokic opnieuw de ijzeren discipline om zich zelfs door dit soort weinig relevante zaken niet meer te laten afleiden en maakt zij de belofte, die ze altijd is geweest, sneller waar dan iemand voor mogelijk heeft gehouden.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 2 juli 2001