ZOETERMEER - Directeuren van een besloten vennootschap worden in sterk toenemende mate zelf aansprakelijk gesteld voor vermeend wanbeleid. Volgens ondernemersorganisatie EVO heeft dat de afgelopen jaren geleid tot een reeks van faillissementen onder directeuren van kleine en middelgrote bedrijven. Bij faillissementen wordt tegenwoordig één op de drie directeuren aansprakelijk gesteld. Onwetendheid over de juridische aansprakelijkheid is de grote boosdoener van de huidige problemen.

Directeuren kunnen zich verzekeren tegen dit soort problemen. Maar zo'n verzekering wordt zelden afgesloten. Dat wil zeggen: er wordt wél een verzekering afgesloten voor de bv, maar niet ten behoeve van de directeur. Slechts 15% van de ondernemingen in Nederland heeft zo'n verzekering. En niet voor niets, zo blijkt uit de cijfers van de EVO. De afgelopen vier jaar is op één van de vier dossiers een beroep gedaan. Daarbij waren uitkeringen gemoeid die varieerden van 1000 gulden tot 15 miljoen gulden.

Domien Andela, hoofd Juridische Zaken van de EVO, is geschrokken van de cijfers. "Dit is het startsein om actie te ondernemen", zegt hij. Maar dat kan de organisatie niet op eigen houtje. De komende weken zal het probleem worden aangekaart bij werkgeversorganisatie VNO en het MKB, die de belangen behartigt van bedrijven in het midden- en kleinbedrijf. Ook de Kamers van Koophandel die beginnende ondernemers er in folders op attenderen dat een bv voor directeuren minder risico's met zich meebrengt dan een eenmanszaak zal er op gewezen worden dat deze informatie tekortschiet.

Directeuren in het MKB houden volgens de EVO onvoldoende rekening met de gevaren die een structuur van een besloten vennootschap (bv) ten aanzien van aansprakelijkheid met zich meebrengt. Met het oprichten van een bv denken ze een veilige, risicomijdende haven binnen te stappen. Zeker in vergelijking met een eenmanszaak. Maar niets blijkt minder waar.

Het overkwam de directeur van een promotiebedrijf, die een deal had gesloten met een wasmiddelenfabrikant. Kopers van het wasmiddel konden na een spaaractie een pluche beertje krijgen. Het promotiebedrijf zou de hele organisatie van de actie op zich nemen. Door de directeur werd een inschatting gemaakt hoeveel mensen zouden intekenen op zo'n beertje. Met de wasmiddelenfabrikant werd een vast bedrag afgesproken. Maar de actie werd een té groot succes. Het promotiebedrijf kon de vraag niet aan en bezweek uiteindelijk onder een schuldenlast. Ook de directeur werd aangepakt. Hij moet enkele miljoenen betalen. Ook werd door de schuldeisers beslag op zijn huis gelegd.

Andela vindt het een droevige ontwikkeling. "Op juridisch terrein verlaten we momenteel het poldermodel. Vroeger werd alleen de vennootschap aangesproken en werden veelal schikkingen getroffen. Tegenwoordig wedden schuldeisers op beide ankers. Ze merken dat het uiterst effectief is om de directeur persoonlijk aansprakelijk te stellen." De EVO-jurist meent dat er door de schuldeisers te zakelijk wordt opgetreden. "Door de toenemende regelgeving is de kans dat je als directeur iets over het hoofd ziet, sterk gestegen. De lat om de directie aansprakelijk te stellen, wordt door schuldeisers steeds lager gelegd."

Directeuren kunnen bij een aantal zaken aansprakelijk worden gesteld. Ruwweg moet dan sprake zijn van onbehoorlijk bestuur, onrechtmatige of onzorgvuldige daden, van arbeidsonrust binnen het bedrijf waarbij de directeur verwijten vallen te maken, het verwaarlozen van financiële administratie en het nemen van niet goed voorbereide beslissingen met vergaande financiële gevolgen. "Als die dingen grandioos fout gaan, is de kans tegenwoordig erg groot dat je als directeur op de blaren moet zitten", besluit Andela. "En de gevolgen van een faillissement achtervolgen je vele jaren."

zoek naar gerelateerde artikelen

di 12 juni 2001