ROUBAIX - In de klevende modder werd een heroïsch meesterwerk geboetseerd. De enorme massa's slijk op de gezichten én ranke rennerslijven tekenden de bizarre graad van deze helletocht. In slechts één kamp was er na het verfrissende werk van het washandje een glimlach te ontdekken. Met Servais Knaven, Johan Museeuw en Romans Vainsteins op het podium had Domo-Farm Frites de 99e editie van Parijs-Roubaix in een wurggreep. "We hebben de concurrenten bij de keel gegrepen, de keel dichtgeknepen en hen daarna als kadavers langs het parcours achter gelaten", vertelde manager Patrick Lefevere opgetogen.

Servais Knaven (Foto: Cor Vos)

Voor de vierde keer binnen zes jaar zag de Vlaamse perfectionist zijn manschappen op keiige wijze het podium van de Hel van het Noorden bestormen. Maar na de drie missies met Mapei was de vreugde ditmaal met zijn nieuwe, tot zondag nog fel bekritiseerde, Belgische ploeg vele malen intenser. In de megadrukte van het klassieke voorjaar werd in zijn kamp nadrukkelijk het accent op de kasseienklassieker gelegd. De machtsgreep van Domo-Farm Frites, met generaal Museeuw als heerser en verdeler, was er een van groot professionalisme.

Toen Peter Post na afloop Lefevere op de 'pelouse' van het roemruchte 'Velodrome' van Roubaix telefonisch feliciteerde, verscheen een zelfverzekerde glimlach bij de grote winnaar: "Peter, dit noemt men toch de puntjes op de i zetten."

De zege van Knaven was een zege van en dankzij het collectief. In startplaats Compiegne had ploegleider Marc Sergeant de hele nacht contact gehouden met bekenden in de omgeving van de kasseizones. Toen hij 's ochtends hoorde dat de regen voortdurend met bakken naar beneden was gekomen, was het tactisch meesterplan snel opgesteld. "Op deze spekgladde kasseien ontstaan met een omvangrijk en nerveus peloton veel valpartijen. Dan kun je beter op de eerste dan op de tweede zone al vooruit zitten. Net als in een bokspartij is het beter wanneer je zelf de eerste klap kunt uitdelen."

En zodoende was na drie 'secteurs pavés', welgeteld 7700 meter kasseien, en met nog 111 kilometer tot Roubaix de wedstrijd reeds in handen van Domo-Farm Frites. De tegenvallende Mapei-ploeg (Franco Ballerini en Andrea Tafi), Andrei Tchmile en Erik Zabel waren al geklopt. "Op dat gedeelte zijn zeker vijftig man gevallen", keek Museeuw terug. "Nooit eerder heb ik zo'n verschrikkelijke Hel gereden."

Al wist Lefevere pas na het Bos van Wallers zeker dat het een nieuwe demonstratie ging worden. Op de meest beruchte zone demarreerde meesterknecht Wilfried Peeters uit de 16 man sterke kopgroep. Een meesterlijke zet, waarop uiteindelijk alle overgebleven concurrenten zich volledig in de vernieling reden.

De ongenaakbare Ludo Dierckxsens, George Hincapie en Steffen Wesemann waren uiteindelijk de laatsten die zich tussen het Domo-bolwerk konden handhaven. Helemaal leeggestreden viel Leon van Bon na een dappere strijd op vier zones van de streep weg. Ondertussen reed Peeters voorin verder als een dieseltrein. Na een solo van ruim zeventig kilometer viel pas op 14 kilometer voor de streep zijn doek. Ondanks de vijfde plaats was 'Fiettes' teleurstelling groot. Na afloop smeet hij zijn fiets weg en sprak zijn eigen eergevoel: "Als ge zo dichtbij bent, wil je zelf winnen. Al verzacht dit podium de pijn een beetje."

Maar Sergeant zag zijn 'poulain' al in een eerder stadium 'sterven'. Toen Peeters nog slechts 12 seconden had, moest Museeuw op de horscategoriezone van het Carrefour de l'Arbre zijn beslissende demarrage plaatsen. Sergeant: "Maar juist daar reed Museeuw plat. Het enige moment dat ik even panikeerde. Toen besefte ik dat Knaven aan de beurt was."

Museeuw demonstreerde zijn macht door in de slotkilometer nog te demarreren. "Johan was van ongekende klasse", complimenteerde Lefevere hem. "Als hij niet vijfmaal door een lekke band wordt getroffen, demarreert hij waar en wanneer hij wil. Echter zolang de zege in de familie blijft, is het voor mij goed."

De Leeuw van Vlaanderen had nauwelijks moeite met de vaak ondankbare tweede stek. "Ik zal niet vergeten waar ik zeven maanden geleden (20 dagen in coma na een motorongeluk, RK) lag. Als ik dan nu hier weer met Wilfried Peeters de sterkste en ben als tweede eindig, ja dan ben je gelukkig."

Middelpunt in het winnende kamp was Knaven, aan wie iedereen de zege gunde. "Hij zal het niet betreuren dat hij zijn vriend Peter van Petegem heeft verlaten", zei Lefevere cynisch. "De laatste dagen twijfelde Servais een beetje aan zichzelf. De tijdrit in De Panne viel tegen. In de E3-Prijs en de Ronde van Vlaanderen moest hij steeds uit de beslissende kopgroep lossen. Ik heb hem er toen duidelijk op gewezen dat dit zijn wedstrijd is. En, voilà."

Al in de winter wees Lefevere zijn Nederlandse hardrijder op diens mogelijkheden. "Ik heb Servais bij ons eerste gesprek er op gewezen dat hij bij TVM en Farm Frites de naam had een oproerkraaier te zijn. Toen kreeg hij alle kleuren van de regenboog, maar beloofde me een optimale inzet. Hij besefte dat Museeuw en Vainsteins de kopmannen zijn. Al heb ik toen ook al tegen hem gezegd dat eens de dag zal komen dat jij de Andrea Tafi van de ploeg zult zijn. Dat jij als een meesterknecht ook klassiekers wint."

Die dag kwam eerder dan iedereen had durven hopen.

Parijs - Roubaix. 1. Knaven (Ned) 264,5 km in 6.45.00 (37,704 km/u), 2. Museeuw (Bel) 0.34, 3. Vainsteins (Let) 0.41, 4. Hincapie (VSt), 5. Peeters (Bel), 6. Dierckxsens (Bel), 7. Wesemann (Dui), 8. Tsjmil (Bel) 2.35, 9. Peers (Bel), 10. Sörensen (Den) 2.59, 11. Pieri (Ita) 3.07, 12. Sciandri (GBr) 3.17, 13. Mattan (Bel), 14. Van Bon (Ned), 15. Bortolami (Ita) 7.57, 16. Aldag (Dui), 17. Mengin (Fra), 18. Zanette (Ita), 19. Piziks (Let), 20. Cassani (Ita), 28. Pronk 8.03, 31. Vierhouten 8.09, 37. Kroon 10.25, 44. Löwik 19.56, 46. De Jongh 22.52, 51. Boerman.

Stand wereldbeker: 1. Vainsteins 116 punten, 2. Bortolami 111, 3. Knaven 101, 4. Zabel (Dui) 100, 5. Museeuw 80, 6. Dekker (Ned) 75, 29. Van Bon 12, 42. Voskamp 5. Stand WB ploegen: 1. Cofidis (Fra) 21 punten, 2. Domo-Farm Frites (Bel) 18, 3. Lampre (Ita) 18, 4. Rabobank 15.

Keulen. Rondom Keulen. 1. Fagnini (Ita) 197,2 km in 4.43.45 (41,930 km/u), 2. Grabsch (Dui), 3. Schmidt (Dui), 4. Vries (Ned), 5. Dekker (Ned) 0.10, 6. Saulius (Lit) 0.28, 7. Schumann (Dui), 8. Oesov (WRu), 9. Werner (Dui), 10. Hammond (GBr).

Amorebieta (Spanje). Grote Prijs Primavera: 1. Astarloa (Spa) 184,8 km 4.14.20 (43,777 km/u.

Ronde van Uruguay. Eindklassement: 1. Gomez (Arg) 35.39.20.

di 17 april 2001