ARNHEM - Na 120 moordende minuten werd ook de tweede bekerfinalist bekend. FC Twente kon zijn geluk niet op. De Tukkers staan op Hemelvaartsdag tegen PSV in de finale van de Amstel Cup. Maar gisteravond werd het bereiken van de eindstrijd gevierd alsof de cup reeds binnen is. Want de verliezer van Rotterdam speelt zo goed als zeker Europa-Cupvoetbal, omdat PSV normaal gesproken Champions League-voetbal haalt. In het Gelredome bleef het in een heerlijk gevecht 0-0 in de officiële speeltijd. FC Twente kwam ten slotte als gelukkige uit de bus door de afsluitende strafschoppenserie met 3-4 te winnen.

Claessens (r) probeert een penalty te versieren.

De beslissende penalty werd benut door Sjaak Polak. De Scheveninger, die dit seizoen overkwam van Excelsior en bij zijn oude club in de slotfase van het bekerduel met AZ miste vanaf zestien meter. Voor Vitesse misten Emile Mbamba en aanvoerder Marc van Hintum, bij FC Twente was aanvaller Chris De Witte de klos.

Vitesse-FC Twente was niet zomaar een wedstrijd. De eventuele winnaar was verzekerd van Europees voetbal. Voor deze kostelijke uitgangspositie had een dag eerder PSV gezorgd. Want ook al slaagt de Philips-brigade er op Hemelvaartsdag in om de cup te winnen, dan nog is er geen vuiltje aan de lucht voor de verliezer. Want zo stilletje aan mogen we toch wel aannemen dat PSV kampioen wordt. Vandaar dat er voor deze halve finale topspanning heerste in het Gelredome. Zowel Vitesse als FC Twente konden in één keer het seizoen goedmaken. Dat gold eigenlijk meer voor de Tukkers, dan voor Vitesse.

De ploeg van Ronald Koeman, die al zoveel sores had gekend, kreeg in het trainingskamp te Hoenderloo nog een aardige mentale oppepper. Via een advertentie in de plaatselijke pers stak ex-preses Karel Aalbers de spelers, technische staf en supporters een extra hart onder de riem. "Ondanks moeilijke omstandigheden wens ik jullie veel succes!" liet 'Karel de Grote' optekenen, "en nu hopelijk op naar de finale!"

Goed bedoeld, maar nogmaals, voor zo'n affiche hoef je eigenlijk niet gemotiveerd te worden. Met een paar wedstrijdjes zit je tegenwoordig zo in de finale. Vandaar dat FC Twente en Vitesse zo scherp als een mes waren, een Europa-Cupduel waardig. Niet voor niets betitelde Ronald Koeman de bekerpot als de wedstrijd van het jaar. Twente op zijn beurt deed er niet voor onder. Voor hen zou het avondje aan de Rijn de dood of de gladiolen worden.

En die kant ging het inderdaad op. Na een minuut of twintig waren de acteurs de zenuwen de baas en ontstonden gelijk twee droomkansen, eerst voor FC Twente, in dezelfde minuut voor Vitesse. De mogelijkheid die Scott Booth kreeg, was echter te mooi om waar te zijn. De Schot kreeg de bal in de voeten geschoven door Stefanovic en had alle tijd om Edwin Zoetebier in de luren te leggen. De Volendammer speelde goed mee waardoor Booth de draad kwijtraakte. De bijna 22.000 fans waren nog niet van de schrik bekomen of Vitesse trok keihard aan de bel met een bal op de paal van Bob Peeters.

Toch was in die fase FC Twente de iets betere ploeg. Dat werd wel duidelijk toen Stefanovic ietwat gelukkig op de lijn een inzet van Chris De Witte keerde. In het Gelredome werd het op slag van rust erg stil, toen Jan Vennegoor of Hesselink zijn eigen kans creëerde en alleen op Zoetebier afging. De topscorer schoot echter jammerlijk naast.

Zo bleef deze tweede halve finale spannend en aantrekkelijk. Dat kwam door scheidsrechter Ruud Bossen, die weliswaar een paar maal met geel wapperde, maar enkele vechtpartijen door de vingers zag. Bossen begreep de ernst van dit cupduel en liet dingen toe waar normaal rood voor zou staan. Het hoorde allemaal bij dit ouderwetse cupavondje, dat bleef boeien. Vooral Vitesse kreeg in de tweede helft de geest, schroefde het tempo waanzinnig op zonder echter tot grote mogelijkheden te komen.

Het begon er dan ook steeds meer op te lijken dat het in Arnhem op een sudden-death zou uitdraaien. Daar hadden Ronald Koeman en Fred Rutten helemaal geen trek in gezien de wissels die elkaar snel opvolgden. Zo moest Erik ten Hag al snel van de mat met een blessure en verving Boudewijn Pahlplatz Ellery Cairo. Bij Vitesse maakten Bob Peeters en Matthew Amoah plaats voor Emile Mbamba, een van de grootste talenten die Vitesse in huis heeft, en de offensieve middenvelder Mahamadou Diarra.

De langste adem, daar draaide het in de noodzakelijke verlenging allemaal om. Sporen van vermoeidheid waren nauwelijks te bespeuren; bij iedereen stond de finale in De Kuip op het netvlies. Een klein foutje zou al desastreus zijn in deze fase. Mbamba werd bijna net zo'n held als Mike Obiku, de Feyenoorder die Ajax jaren geleden voor de beker een plotselinge dood bezorgde. De Kameroener schoot tot verbijstering van de geel-zwarte aanhang echter net naast.

Daar zowel Zoetebier als Boschker hun doel ook in de tweede verlenging schoon hielden, moesten strafschoppen ten slotte de beslissing brengen. In deze loterij had FC Twente de zenuwen nog het best onder controle. Een mooier cadeau had de scheidende Fred Rutten zich niet kunnen voorstellen.

Vitesse - FC Twente 0-0. FC Twente wint na strafschoppen. Scheidsrechter: Bossen. Toeschouwers: 21.500. Gele kaart: Cornelisse, Van der Schaaf (Vitesse). Vitesse: Zoetebier; Cornelisse (46. Nanu), Stefanovic, Kreek en Van Hintum; Van der Schaaf, Amoah (84. Diarra) en Claessens; Sikora, Peeters (70. Mbamba) en Fortes. FC Twente: Boschker; Hulshoff, Grujic, Pothuizen en Polak; Ten Hag (15. Van der Laan), Booth (114. Heubach) en Van der Leegte; Cairo (79. Pahlplatz), Vennegoor of Hesselink en De Witte.

Penaltyverloop: Kreek 1-0, Vennegoor of Hesselink 1-1, Diarra 2-1, De Witte 2-1 (naast) , Mbamba 2-1 (paal) , Van de Leegte 2-2, Van Hintum 2-2 (naast), Heubach 2-3, Van der Schaaf 3-3, Polak 3-4.

vr 13 april 2001