AMSTERDAM - Telecomaanbieders in ons land kunnen tevreden zijn. De capaciteitsproblemen waarmee marktleider KPN de afgelopen jaren kampte zijn definitief voorbij. Het telecomconcern kan thans zelfs aan zijn klanten meer capaciteit bieden dan er vraag naar is, zegt Theo Veraar, directeur KPN Telecom Carrier Services.

Nederland telt zo'n 350 aanbieders op de telecommarkt. Het overgrote deel van hen maakt op de een of andere manier gebruik van het netwerk van KPN. Alleen al voor de vijf netwerken van de mobiele operators wordt 65% van de benodigde transmissiecapaciteit door KPN geleverd. Want mobiel bellen mag dan wel draadloos gaan, ergens wordt het signaal uit de lucht geplukt en via vaste lijnen verder getransporteerd.

De capaciteitskrapte bij KPN ontstond al snel na het volledig vrijgeven van telecommarkt in '97. Iedereen mocht toen telecommunicatie gaan aanbieden. Dat betekende een toestroom van vooral buitenlandse partijen.

Maar in plaats dat zij een eigen infrastructuur gingen opbouwen, zoals door velen was verwacht, wilde het overgrote deel gebruik maken van het netwerk van KPN. "Iedereen die op Schiphol landde kon na betaling van ƒ800 een inschrijvingsbewijs van de Opta krijgen en daarmee en de volgende dag bij ons op de stoep staan met de eis transmissiecapaciteit te leveren. En dat ook nog eens onbeperkt. Aan die vraag voor interconnectie konden we helaas niet voldoen", zegt Veraar.

Van de toezichthouder op telecomgebied, de Opta, had KPN weinig mededogen te verwachten: die steunde de nieuwe aanbieders bij hun eis. Dat resulteerde in een reeks van klachten en verwijten aan haar adres over vermeende tegenwerking, te hoge tarieven en het niet nakomen van beloftes. Met name bedrijven, die hun klanten met behulp van een apart nummer hun klanten via de KPN-lijnen goedkoop lieten bellen (de carrier select, zoals bijvoorbeeld OneTel en Tele2) wisten de weg naar de Opta regelmatig te vinden.

De periode van capaciteitstekort is nu echter, dankzij miljardeninvesteringen, achter de rug. Zo werden centrales aangepast en werd het Lambda-netwerk aangelegd, 3400 kilometer glasvezelkabel waarmee transmissiesnelheden konden worden opgevoerd van 300 naar 2.000 gigabyte per seconde. "Momenteel is er een ruime voorraad interconnectiepoorten beschikbaar", stelt Veraar. "Marktpartijen nemen echter minder af dan gevraagd, terwijl ook de totale vraag naar interconnectiepoorten afneemt. Dit jaar denken we zo'n 30.000 poorten te kunnen leveren, maar van onze huidige capaciteit van 20.000 wordt nu nog maar 69% benut. Daarom hoeven we ook minder te investeren", zo voegt hij er aan toe.

Maar niet alleen aan interconnectie bezorgde de KPN-top de nodige hoofdbrekens. Met de nieuwe technologieën als DSL willen ook steeds meer bedrijven de wijkcentrale van KPN in om daar hun eigen apparatuur te plaatsen. Met DSL is het mogelijk om via het gewone koperdraadje (sommige kabels zijn meer dan honderd jaar oud) dat van de woning naar de wijkcentrale loopt, supersnel te internetten. Supersnel betekent tot 1 megabit per seconde, wat aanzienlijk sneller is dan de 2 x 64 kilobit die ISDN levert.

Daarbij is het echter wel nodig dat niet alleen een modem in de woning, maar ook een in de centrale te plaatsen.

Dat gaf de nodige problemen. Niet alleen op logistiek gebied, met name de centrales in de binnensteden kampen nu al met ruimtegebrek, ook op het gebied van de beveiliging van de gebouwen moest het nodige veranderen. Onderhoudsmonteurs van derden zag KPN nu eenmaal liever niet in de eigen ruimtes.

Intussen zijn echter 210 wijkcentrales aan de nieuwe eisen aangepast. In totaal zijn daar 1150 van die'collocaties' gebouwd, plekken waar de concurrenten hun eigen apparatuur kunnen plaatsen. In veel gevallen in de gebouwen zelf, soms ook in containers aan de buitenkant van de wijkcentrale. Via die 210 centrales zijn 50% van alle eindgebruikers van KPN in ons land aangesloten. Eind dit jaar moet dat percentage zijn opgelopen tot 70, wat betekent dat tenminste 350 centrales zijn aangepast.

vr 13 april 2001