&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
dinsdag
28 december 1999

Misverstand

Minister-president Wim Kok is geen jurist. Dat maakt hem zeker geen slecht premier. Enige kennis van het staatsrecht is echter, ook om misverstanden te voorkomen, wel gewenst.

Daar moet bij Kok iets haperen, gezien zijn uitlating voor de radio dat "de politieke rol van het staatshoofd in de vorming van het regeringsbeleid en de uitvoering van het regeringsbeleid niet existent is".

Dat is een misverstand. De Koningin is, zoals Kok ook erkent, in ons staatsbestel deel van de regering. Vanuit die positie heeft zij het recht zich binnen de regering met alle staatszaken te bemoeien als zij dat zou willen. Zij kan ministers adviseren, raadplegen en bemoedigen, dus politiek bezig zijn.

Wat de ministers daarmee vervolgens doen, is hun zaak. Zij immers dragen publieke verantwoordelijkheid voor hun doen en laten en dat van de regering als geheel. De Koningin kan niet in het geding worden gebracht, zij is grondwettelijk onschendbaar.

Om daarmee de politieke rol van het staatshoofd terug te brengen tot niet bestaand, is onzin. Dat versterkt, ongetwijfeld onbedoeld, het toch al breed verspreide misverstand als zou de huidige vorstin een bemoeial zijn door zich in het overleg met de ministers bezig te houden met staatszaken.

Dat mag zij gerust doen, en kan zo blijven ook.


Het dagblad De Telegraaf geeft onpartijdig nieuws, zonder gebonden te zijn aan enige staatkundige partij, kerkelijke richting of belangen- gemeenschap, uitsluitend in dienst van 's lands belang.

Artikel 3 der Statuten

Geknoei

Van de overheid mag worden geëist dat waar zij optreedt, zij dit ook goed doet, op basis van heldere regels. Zij moet daartoe ook behoorlijk georganiseerd en uitgerust zijn.

Te vaak blijkt dat niet het geval te zijn. Zo bleek vorige week dat elke wettelijke basis ontbreekt aan de verplichte deelname van honderdduizenden zelfstandigen aan het ziekenfonds komende januari. Het ministerie van Financiën had verzuimd de regeling in het staatsblad te publiceren. Door dat als nog te doen, hoopt het deze nalatigheid te hebben recht getrokken.

Enkele dagen later bleek dat een zeer groot aantal 65-plussers in tehuizen deze maand tevergeefs heeft gewacht op de compensatie voor de buitensporige en onbedoelde verhoging van de eigen bijdrage voor de AWBZ in juli. Dat was hen toegezegd, maar de uitvoerders van de AWBZ hebben de zaak niet kunnen verwerken.

Zo maar twee voorbeelden in een week van een falende overheid. Het zou natuurlijk overdreven en onjuist zijn om hiermee de gehele overheid als incompetent af te doen. Daarvoor lopen veel zaken gelukkig wel goed.

Maar de gevolgen van wat er wel fout loopt, zijn niet te onderschatten, en niet alleen voor de betrokkenen zelf. Geknoei schaadt het imago van de overheid en holt haar geloofwaardigheid uit. Dat mag niet voorkomen.





[Voorpagina]

[Nederland]

[Buitenland]

[Telesport]

[Financiën]

[Xtra]