Erik Hulzebosch balanceert tussen
nachtelijke optredens en
energievretende schaatsmarathons

door Jon Visbeen - GRAMSBERGEN, donderdag

Het lachen verging hem voor een moment. Echtgenote Jenita brak bij een ongelukkige valpartij op het ijs afgelopen weekeinde haar rechterenkel en de vraag is of zij ooit weer aan topschaatsen toekomt. Enkele dagen later, thuis in Gramsbergen, is de lucht weer enigszins opgeklaard. Erik Hulzebosch en Jenita Smit hebben de afgelopen dagen met humor de tegenslag verwerkt. "Ie könt de zaak toch net weer ummedreeien", klinkt het in onvervalst dialect. "We mutt'n er het beste van hoop'n."

Erik Hulzebosch rekent zichzelf tot de favorieten voor de winst bij het NK marathonschaatsen in Eindhoven. Een opvallende inschatting van de man wiens hart bij natuurijs, en niet bij kunstijs ligt. FOTO: GLENN WASSENBERGH

Erik Hulzebosch in de rol van gezinsverzorger. Het is weer eens iets anders om de humorvolle kilometervreter van het ijs en het asfalt in die hoedanigheid tegen het lijf te lopen. Zeven weken geleden nog trad hij in Kosovo als zanger/entertainer op voor de 2000 Nederlandse militairen, die daar tijdelijk gelegerd zijn. Vorige week dwong de rasartiest op de Uithof in Den Haag respect af door voor de eerste keer een kunstijsmarathon naar zijn hand te zetten. En nu speelt hij al enkele dagen voor broeder. Het kan verkeren in het woelige leven van een sportman/entertainer.

Dit seizoen vond hij in Nefit (cv-ketels) een nieuwe sponsor voor de vriendenploeg, die om hem heen is geformeerd en bestaat uit Arjan Smit, Henk van Benthem en ploegleider Evert van Benthem. Zijn vrouw, die even daarvoor een rolstoel ter beschikking heeft gekregen, daarover: "Wij hebben een gemoedelijk clubje. Mirakels mooi. Geen gezeur en geen gestress, gewoon vrienden onder elkaar." Zonder welke vorm van ergernis dan ook werd afscheid genomen van Jan Buiter, die met zijn betonbedrijf Hulzebosch en co. een aantal jaren financieel had ondersteund, maar had aangegeven niet veel langer te willen doorgaan. Nefit nam de hele ploeg voor drie jaar onder contract. Ook KC Boutiette, de rappe Amerikaan die vorig jaar zes marathons won, is niet meer van de partij. "Hij concentreert zich tot en met de Olympische Winterspelen in Salt Lake City (2002) helemaal op de langebaan. Daarna komt hij terug in Nederland om weer mee te doen. Aan één kant jammer, want hij paste heel best in ons team. En bovendien zorgde hij met zijn eclatante zeges voor veel publiciteit", meent Hulzebosch (29) aan de vooravond van het Nederlands kampioenschap marathon, dat tweede kerstdag in Eindhoven plaatsvindt.

Hij rekent zich voor dat evenement tot de kanshebbers en dat is op zich een redelijk unicum. Immers, Hulzebosch' voorkeur geniet sinds jaar en dag het natuurijs. Als de winter zijn benaming niet waarmaakt, liggen de uitdagingen voor de nummer twee van de meest recente Elfstedentocht bij de skeelerwedstrijden. Pas daarna maakt hij zich druk om de rondjes op kunstijs. De laatste twee jaar is er evenwel een kentering gekomen in zijn denk- en doe-patroon. Hij werkte weliswaar zo'n 300 optredens af, maar zag ook in dat de voorstellingen, in kroeg of op een beurs, haaks stonden op de werkzaamheden, die van een sporter worden geëist.

Nog steeds is het dilemma van de komiek niet opgelost. Maar met het aantrekken van kernploegcoach Gerard Kemkers als trainer heeft Hulzebosch aangetoond ook de marathons op kunstijs serieuzer te nemen. "Veranderen zal deze jongen nooit helemaal. Alleen sport bedrijven is niets voor mij. Ik mag ook graag andere dingen doen. Doordat ik niet meer werk als kraanmachinist moet ik schaatsen en skeeleren echter als mijn beroep zien. En dus moet ik het zeer serieus opvatten. Maar de komische noot zal ik nooit vergeten. Daar zal ik voor blijven zorgen, omdat dat in mijn karakter zit. Anders wordt alles zo ernstig."

Enkele jaren geleden interesseerde hem de cyclus voor de KNSB Cup geen biet. Na een voor hem boeiend skeelerseizoen nam hij gas terug om zich pas eind december weer voor te bereiden op een eventuele natuurijsperiode in januari en februari. Voor skeeleren ziet hij ook een grotere toekomst weggelegd dan voor het rijden van honderd of meer rondjes op kunstijs. "Dat is pure topsport en veel internationaler dan het marathonschaatsen. Het NK op kunstijs is mooi, maar er gaat toch niets boven een wedstrijd op natuurijs of een skeelerrace voor duizenden toeschouwers. Om over de Elfstedentocht maar niet te spreken."