"De 'sign in' bonus is overgewaaid uit de VS", aldus Nijsse. "Toptalenten
in de financiële wereld en de IT worden daar gelokt met een soort
entreepremie als ze maar bij een concurrerende organisatie willen komen
werken. Daar worden enorme bedragen betaald, maar hier gaat het soms al
om bedragen tot zo'n 50.000. Wat meer en meer gebeurt is dat, als
iemand benaderd wordt voor een andere functie, de kandidaat naar zijn
eigen werkgever stapt en een 'sign on' bonus vraagt. Hij merkt dat zijn
marktwaarde gestegen is en vraagt zijn baas wat het die waard is dat hij
blijft. De 'sign on' bonus is dus een soort aanblijfpremie. Maar in deze
tijd van arbeidskrapte komt dat meer en meer in zwang. Managers houden
steeds meer hun marktwaarde in de gaten. Het is immers ook de ideale tijd
om te job-hoppen: voor een hoger salaris overstappen naar een andere werkgever."
Nijsse signaleert dat er nu vooral een grote behoefte is aan financieel
geschoolde mensen. Dat is volgens hem het logische gevolg van de trend
naar het creëren van 'share holder value', het letten op de belangen
van vooral de aandeelhouders. "Maar binnen een jaar zie ik een grotere
vraag komen naar marketing-deskundigen," meent hij. "Shareholder value
is mooi, maar de producten en diensten moeten natuurlijk wel eerst goed
verkocht worden om de winst te realiseren en op te krikken."
Het gebrek aan managers en andere deskundigen leidt er volgens zijn ervaring
ook toe dat detachering een steeds grotere vlucht neemt. "Wij hebben een
cliënt waar de automatiseringsafdeling voor meer dan de helft uit
inleenkrachten bestaat. Maar die zijn wel drie keer zo duur als de 'reguliere'
werknemers", legt hij uit. "Vooral banken kunnen niet anders, omdat ze
met handen en voeten gebonden zijn aan de strenge eisen van de cao's.
Dat is toch eigenlijk een ongezonde situatie."
Eigen kweek
Ook een andere fenomeen doet zich voor. Bedrijven zitten zo te springen
om snelle opvulling van urgente vacatures, dat ze vergeten te kijken naar
eigen kweek, dus geschikte kandidaten in de eigen gelederen. In plaats
daarvan zoeken ze meteen buiten de deur naar mensen, waarvan men weet
dat ze hun sporen al verdiend hebben. "Maar dat is ook een gevaarlijke
tactiek. Want zo bevorder je in feite dat de beste mensen in je eigen
bedrijf het eerste opstappen omdat hun carrière niet verloopt zoals
ze gedacht hadden", meent Nijsse.
Het aantrekken van managers uit het buitenland verloopt nog moeizaam,
constateert hij, ook al omdat in de ons omringende landen dezelfde problemen
spelen. Nijsse: "Bovendien liggen de salarissen voor managers in ons land
nog aanzienlijk lager dan in het buitenland. Daar wordt wel iets aan gedaan
door het geven van opties en bonussen, maar dat valt soms weer slecht
in de publiciteit. De overheid heeft het op dit punt extra moeilijk vanwege
de bescheiden salarisschalen. En wie kiest er nu voor om slecht betaald
te worden als er zoveel betere alternatieven zijn?"
De arbeidsschaarste heeft wel een gunstig gevolg. "Wie vroeger boven
de 50 was leek uitgerangeerd. Nu is de praktijk dat iedereen met capaciteiten
overal aan het werk kan. Maar zelfs bij ouderen zie je een mentaliteitsverandering.
Ze willen het liefst alleen werk gaan doen dat ze leuk vinden. Door de
grote vraag kan dat ook vaak gerealiseerd worden. De werknemer is nu de
koper geworden op de arbeidsmarkt en gezien de demografische ontwikkeling
zal dat nog jaren gaan duren, " voorspelt Berry Nijsse.