Van onze correspondent - FRANKFURT, vrijdag

Terwijl de euro gisteren gaandeweg de dag wederom op een 'all time-low' van $1,0020 terechtkwam, blijft de Europese Centrale Bank (ECB) rotsvast geloven in een herstel. Toch moest ECB-president Duisenberg na afloop van de tweewekelijkse bestuursvergadering wel toegeven dat hij bezorgd zou zijn als de euro te lang zwak blijft, maar alleen een lage externe wisselkoers is geen reden voor de ECB om haar monetaire politiek te wijzigen. De rentevoet bleef dan ook ongewijzigd 3%.

Het ECB-bestuur besloot gisteren ook om de maximaal gewenste groei van de geldhoeveelheid volgend jaar op 4,5% te houden net als dit jaar het geval was. Weliswaar zit het driemaandsgemiddelde van de geldgroei nu op 6%, 1,5% boven de 'reference value' die de ECB aanhoudt, maar Duisenberg denkt dat een ruime liquiditeitsvoorziening alleen maar helpt bij het economisch herstel in Europa. "De economie in Europa pikt op, die in de VS gaat achteruit en per saldo zal de Europese economie het over twee jaar beter doen dan de Amerikaanse. Dat gepaard aan een inflatie die de ECB zeker onder de 2% zal houden zijn voldoende garanties en redenen waarom de euro op termijn weer aan kracht kan winnen", aldus Duisenberg.

Deze grammofoonplaat kon de markten niet echt opbeuren, in Amsterdam sloot de euro op $1,0073, gevaarlijk dicht bij de 1:1 verhouding tot de dollar. Duisenberg gaf ook de Duitse bondskanselier Schröder nog een sneer. Omwille van de werkgelegenheid kwam die vorige week met overheidsgeld op de proppen om het vrijwel failliete bouwconcern Holzmann te redden, maar internationaal werd deze actie uitgelegd als een terugkeer in Europa van een vrije markt naar een geleide economie.

Volgens Duisenberg heeft de actie van Schröder er inderdaad toe bijgedragen dat het imago van Europa als een vrije markteconomie is geschaad. De euro raakte dan ook onmiddellijk na de spectaculaire reddingsactie van Holzmann verder onder druk en dat is zo gebleven.

Met het feit dat de ECB de maximaal gewenste geldgroei volgend jaar op 4,5% houdt, geeft de Europese Centrale Bank toe dat die 4,5% niet echt een ijkpunt is en vrij geïnterpreteerd kan worden afhankelijk van andere economische gegevens. Volgens Duisenberg waren er niet echt nieuwe ontwikkelingen aan te geven waarom dat ijkpunt gewijzigd zou moeten worden. Feit is echter wel dat de werkelijke geldgroei al maanden lang een stuk hoger ligt, vooral het consumptief krediet neemt explosief toe. De recente renteverhoging zou echter op termijn effect moeten krijgen.

Een verhoging tot 5% was mogelijk geweest, maar dan had Duisenberg een wapen uit handen geven om in te grijpen als de brede geldgroei (M3) tot 7% of meer gaat stijgen. Zolang de inflatie onder de 2% blijft lijkt de ECB zich meer zorgen te maken over het economisch herstel en een ruime liquiditeit kan daar alleen maar bij helpen. Pas eind 2000 wordt de nieuwe gewenste groei van de geldhoeveelheid vastgesteld. Duisenberg ging voor volgend jaar en 2001 van een groei uit in de eurozone van 2,5 à 3%, vooral de export moet aantrekken door de lage euro.