Deense zedendelinquenten voor
de keus: castratie of cel
door Rolien Créton - KOPENHAGEN, donderdag
In Denemarken worden zware zedendelinquenten voor onbepaalde tijd
in vrijheid gesteld als ze zich medicinaal laten castreren. Dat gebeurt
door injecties die, zolang de behandeling duurt, impotentie tot gevolg
hebben. Medici spreken van een succes: geen van de delinquenten die onder
behandeling staat, is opnieuw in de fout gegaan. Ze betalen hun vrijheid
echter met het risico van levenslange impotentie.
De methode wordt sinds tien jaar toegepast, zegt de arts Heidi Hansen,
expert op het gebied van castratie en hoofd van de medische afdeling van
Herstedvester, de gevangenis waar de gevaarlijkste zedendelinquenten terechtkomen.
Hansen: "De gevangene, die ook psychologisch behandeld
wordt, moet een keer in de twee weken naar de gevangenis, het ziekenhuis
of politiebureau voor een injectie met een hormoonremmend middel. Als
hij een keer verzuimt, staat de politie meteen voor zijn deur en wordt
hij weer gevangen gezet."
Beste oplossing
Het blijft een vreselijke keuze, achter de
tralies of impotent, zegt de arts. Toch vindt zij castratie, tenminste
voor een deel van de gevangenen, de beste oplossing.
"Veel zware zedendelinquenten hebben door deze behandeling een beter
leven gekregen. Ze raken verlost van hun seksuele dwanggedachten die hen
dag en nacht bezighouden. Ze kunnen eindelijk aan andere dingen denken
en een meer normaal leven leiden. Maar op een normaal seksleven hoeven
ze niet meer te rekenen."
Denemarken kent een oude en controversiële traditie van castratie
van zedendelinquenten. Als eerste in de wereld nam het parlement in 1929
een wet aan waardoor chirurgische castratie, dat wil zeggen castratie
door operatief ingrijpen, werd toegestaan.
Tussen 1930 en 1970 werden zo'n 1000 gevangenen permanent impotent gemaakt.
In 1970 was de kritiek zo toegenomen dat de chirurgische castratie werd
afgeschaft.
In de jaren die volgden werden zedendelinquenten uitsluitend
met psychotherapie behandeld. Maar toen duidelijk werd dat zo'n 20 procent
van hen steeds nieuwe zedendelicten beging, werd in 1989 wettelijk toegestaan
om met toestemming van de gevangene medicinale castratie uit te voeren.
Mensonterend
Maatschappelijk werker Jörgen Eckert,
die 24 jaar in de Herstedvester gevangenis werkte, vindt castratie mensonterend:
"Het klinkt mooier dan de zaadballen chirurgisch verwijderen, maar het
lijkt er verdacht veel op. De arts bepaalt bij wie en hoelang de medicinale
castratie plaatsvindt."
De combinatie van castratie met psychotherapie, die Heidi
Hansen voorschrijft aan zware zedendelinquenten is volgens Eckert nutteloos:
"Hoe kan er een vertrouwensrelatie ontstaan tussen een gevangene en een
therapeut als tegelijkertijd wordt gedreigd met impotentie? Het is vernederend
je manlijkheid kwijt te raken."
Eckert wijst erop dat er ook andere factoren meespelen:
"Het kost bijna niets en het is een manier om gevaarlijke delinquenten
te 'ontwapenen'."
|