Schotse ruit aan diggelen

door Henk Evenblij - GLASGOW, maandag
foto: Rob de Jong

Het is gedaan met de 'Tartan Army'. Schotland heeft na de nederlaag (0-2) tegen aartsrivaal Engeland geen kans meer op de eindronden van EURO 2000, dat van de zomer in Nederland en België plaatsvindt. Het tweedehands-elftal van Craig Brown werd in de voorbije dagen naar een millennium prestatie geschreven, maar miste in het uitzinnige en op wraak uit zijnde Hampden Park gewoon de klasse om voor een spektakelstuk te zorgen.

Was de eerste helft nog het aankijken waard, het tweede bedrijf was een flop, een Schotland-Engeland onwaardig. De UEFA had een van de beste referee's van dit moment, de Spanjaard Manuel Diaz Vega op deze thriller afgestuurd. Het werd een drama! De brave borst had liefst 10 gele kaarten nodig om deze 'Battle of Britain' in goede banen te leiden. In feite gebeurde er niks of het moeten de twee doelpunten geweest zijn van Paul Scholes, de Manchester United Kid.

De botsing, die woensdag alweer een vervolg krijgt op Wembley, was er een om snel te vergeten. Daarentegen was de atmosfeer op Hampden met 52.000 toeschouwers een om niet snel te vergeten. Schotland, zeker door de media opgepompt naar windkracht 10, was bij vlagen gevaarlijk. Het kreeg, nadat de Engelsen bij het spelen van het hymne op een oorverdovend fluitconcert werden getrakteerd, zegge en schrijven twee kansen. Kevin Gallacher, een van de zes Schotten die in de Engelse Premier League acteert, strandde op David Seaman, terwijl de doelman van Arsenal na het openingsdoelpunt van Scholes alle geluk van de wereld had met een bal op de lat van dezelfde Gallacher, de beste Schot.

Het was eigenlijk onthutsend om te zien hoe de Schotten te werk gingen. Colin Hendrey bijvoorbeeld, de aanvoerder die bij de Rangers van Dick Advocaat niet eens een vaste plaats heeft, probeerde nog wel de kachel aan te maken. Maar de ploeg van Kevin Keegan, die als een berg tegen de oudste derby ter wereld aankeek, was stoïcijns. Het worstelde zich moeiteloos door de eerste, bij voorbaat, zware minuten en liet zich naderhand niet meeslepen door de bloeddorstige sfeer op Hampden.

"We zitten in een driver-seat", wist Keegan na afloop te melden. "Oké, het is nu rust, maar de tweede wedstrijd zie ik met vertrouwen tegemoet. Engeland heeft met al zijn sterren als team geopereerd en dit klusje professioneel geklaard."

Diens collega Craig Brown, een voormalige onderwijzer, hield na afloop van de derby die door maar liefst 2000 agenten onder controle werd gehouden de kerk in het midden. "Uit scoren wij altijd, maar de uitgangspositie is na vandaag een stuk moeilijker geworden. Nee, ik zeg niets over de referee, maar we hadden zeker nog een penalty moeten hebben. Kansen hebben we gehad, zoals de mogelijkheid voor Gallacher die Seaman met zijn voet wist te verijdelen."

Het waren kreten van een man in nood. Nogmaals, Schotland bakte er geen hout van en wist zeer sporadisch het volk aan zijn voeten te krijgen. Opmerkelijk was wel, dat spelers als David Beckham en Alan Shearer last hadden van de Engelse ziekte, oftewel het opvoeren van de door ons vervloekte 'Schwalbes'. Het tweede doelpunt van United-speler Scholes was daar een schoolvoorbeeld van. Aan de zijlijn liet de man van Spice Girl Victoria zich opvallend vallen en uit diens voorzet zette Scholes Engeland op 0-2, nadat dezelfde Scholes voordien al handig een voorzet van Sol Campbell had gecontroleerd en tot achter de onzekere ballenvanger Sullivan had geschoten.

Een dodelijke fase voor Schotland en al zijn fans. Uren voor de derby zaten de pubs in George Square vol, waren de kelen met pints gesmeerd, maar aan het slot van het liedje waren de doedelzakken leeggespeeld. Zeker in de tweede helft, toen Engeland de wedstrijd controleerde en arbiter Diaz Vega de ploegen in de rust nog op het hart drukte om vooral aan fair-play te doen. De 52.000 fans, waaronder zo'n 6000 Engelsen, zagen niets meer. Alleen de twee helikopters van de politie boven Hampden Park zorgden nog voor enige turbulentie, want het voetbal was niet meer om aan te zien. Diaz Vega bestond het echter om nog zesmaal naar zijn borstzak te grijpen. Rood was er weer niet bij. Schotland en Engeland speelden 109 maal tegen elkaar en nooit werd er een speler van het veld gestuurd.

Geen wonder dat er na afloop shirtjes werden gewisseld en handen geschud. Alle commotie ten spijt, deze derby was het aanzien onwaardig. Nederland en België kunnen zich dus gevoeglijk opmaken voor de komst van Engeland en zijn hooligans. Als dat vanaf de 10e juni maar goed gaat.