&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

woensdag 3 november 1999

Knalfeest voor Feyenoord door Sieb Oostindie - ROTTERDAM, woensdag Wonderen bestaan nog. Zo werd een dreigende nachtmerrie voor het Nederlands voetbal gisteravond in de kolkende Kuip afgewend en explodeerde het mooiste voetbalstadion van Nederland om zeven minuten over half elf, toen duidelijk werd dat Feyenoord de tweede ronde van de Champions League had bereikt. De Rotterdammers versloegen Rosenborg door een doelpunt van de gouden wissel Somalia, vijf minuten voor tijd: 1-0. Omdat er ook goed nieuws kwam uit Porto (Boavista won met 1-0 van Borussia Dortmund), viel er eindelijk eens iets goed te vieren en dat deed men ook in Rotterdam, waar de ploeg van Leo Beenhakker er een ouderwetse ereronde tegenaan gooide. Niet alleen om de mijlpaal op zich te vieren, maar ook om de frustraties van de afgelopen maanden eens goed van zich af te gooien. Het feest kan beginnen! Somalia heeft zojuis Feyenoord met een schitterende knal naar de tweede ronde geschoten. FOTO: MATTY VAN WIJNBERGEN En terecht, want eindelijk toonde de ploeg de opleving, waar ze zo lang maar ook zo moeizaam aan had gewerkt. Wekenlang probeerde Feyenoord zijn spierballen te laten zien, maar een ommekeer kon het niet teweeg brengen. Gisteravond klonk er al na 45 minuten weer eens een geluid in de Kuip, dat ze er lang niet gehoord hadden: een applaus. Terecht, omdat Feyenoord eindelijk weer ging voetballen, geen wonder met artiesten in de ploeg als Kalou en Korneev, twee spelers die een team iets extra's kunnen geven. De aanzet was vorige week al te zien in Dortmund. Daar speelde Feyenoord de laatste 20 minuten zonder complexen en leek het wel bevrijd van de ankers, die het bij bijna eenieder aan de benen hadden gehangen. "Hoe gek het ook klinkt, daar hadden we de 1-0 achterstand voor nodig. Daardoor gooiden we alle schroom van ons af," zag Beenhakker daarvan de reden. Sommige Feyenoorders sloegen letterlijk een kruisje in de aanloop naar Rosenborg. Alles wat de ploeg zelf kon doen was gaan voor winst. Dat was in ieder geval een uitgangspunt dat niets aan duidelijkheid te wensen overliet en misschien wel goed voor de ploeg ook, meende Kees van Wonderen. "Omdat je dan weet waar je aan toe bent." Russische tovenaar In dat beeld paste de terugkeer van de Russische tovenaar Igor Korneev. In de aanloop wilde Beenhakker doen geloven, dat het ging tussen hem en Somalia. "Het is de moeilijkste positie in het hedendaagse voetbal," zei de coach en toen was eigenlijk al duidelijk dat deze uiterst slimme Rus eindelijk weer eens van de bank verlost ging worden. En terecht! Wat was Igor Korneev de eerste helft weer geslepen in de laatste groepswedstrijd. De technische staf van de Rotterdammers had wel gezien, dat het centrale verdedigingsduo van Rosenborg gewend is achterin te blijven hangen. De Rus kreeg daardoor enorm veel ruimte als hij wat terugzakte. Omdat er met Kalou, Tomasson en Samardzic mensen om hem heen stonden die het spelletje wel begrijpen, kon Feyenoord het publiek eindelijk weer eens verwennen. Het leverde een stormachtig eerste kwartier op, waarin bovengenoemde voetballers doelman Jamtfall op zijn kwaliteiten konden testen. Toen er uit Portugal ook nog eens doorkwam, dat Boavista gelukkig op 1-0 een voorsprong was gekomen, ontstond er een ouderwetse Europa Cup-sfeer in de Kuip, waar Rosenborg nauwelijks iets te vertellen had. Het kon af en toe zijn centrale verdedigers op pad sturen, omdat Korneev als ingecalculeerd niet beiden kon afstoppen, maar dat gebeurde aanvankelijk in het besef dat het nauwelijks gevaar kon opleveren. De beste man aan Noorse kant was nog Jan Derek Sörensen, die echter ook nauwelijks de stormram Carew aan het werk kon zetten. De grote man werd nooit bestookt met lange ballen van de zijkant en kon zodoende nooit de angst in de Rotterdamse gelederen brengen. Slechts een keer gaf hij een assist met de borst op Sörensen, die voorlangs schoot. Dat Noren pure sportmensen zijn, bleek na rust. Rosenborg, op nationaal niveau uitgespeeld na een loodzwaar seizoen en in de Champions League al geplaatst voor de tweede ronde, wist nog eenmaal diep in de reserves te tasten en koos de aanval. Feyenoord kreeg het er lastig mee en kwam een paar keer goed weg. Vooral bij een kopbal van Bergdolmo, die van de lijn werd gehaald door Rzasa. De wissel Paauwe/Van Wonderen was er een voor het fysieke evenwicht, Somalia mocht het nog een kwartiertje proberen voor de leeggespeelde Korneev, wiens naam gescandeerd werd door het legioen. Feyenoord, dat al voor rust wat was teruggevallen na het sterke begin, had het na de thee zeker een half uur erg lastig met de tegenstander, die zijn sportieve plicht meer dan nakwam. Gevaarlijk werd de Nederlandse kampioen niet meer. Totdat Somalia de bal op Samardzic gaf, de Joegoslaaf niet met rechts uithaalde maar de bal weer retourneerde en de vorige week woensdag nog zo verguisde Braziliaan van dichtbij verwoestend uithaalde: 1-0. Het was weer eens de gouden hand van wisselen van Leo Beenhakker. En gedenkwaardig waren de woorden, die hij de dag tevoren nog sprak over de huurling van Belo Horizonte: "Soms doet hij dingen, die je niet gelooft, soms ook doet hij dingen waarbij de tranen je in de ogen springen. Hij wordt echter wekelijks beter. En is levensgevaarlijk als je hem in het strafschopgebied aan het werk kunt zetten." Hoe waar bleken die woorden. De onbekende en soms zo slungelachtig ogende Braziliaan bewees het Nederlandse voetbal er een enorme dienst mee.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.