&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

vrijdag 24 september 1999

Machlas en Ajax hebben tijd nodig door Valentijn Driessen - AMSTERDAM, vrijdag Voor Nikos Machlas is het vandaag een speciale dag. Zijn gevoelens zullen regelmatig heen en weer worden geslingerd. Vanavond speelt hij in de Amsterdam ArenA gekleed in het rood/wit tegen geel/zwart, de kleurencombinatie die hij voor eeuwig in z'n hart heeft gesloten. Alle commotie rond de transfer van 19 miljoen gulden van Vitesse naar Ajax deze zomer ten spijt. Over die periode wil de Griekse spits niet meer praten. "Dat hoofdstuk heb ik afgesloten. Wat niet wegneemt dat ik Vitesse en veel mensen bij de club nog steeds een warm hart toedraag. Vitesse en de mensen daar zitten nog hier", en Machlas bonkt stevig met z'n vuist op z'n linker borstkast, die z'n hart beschermd. Nikos Machlas feliciteert Wamberto met een treffer. Aan z'n gezichtsuitdrukking is te zien dat de Griek het moeilijk heeft bij Ajax. Hij scoort niet en scoren is juist z'n leven. FOTO: ROB DE JONG Ajax moet daar nog ruimte bij de 26-jarige Machlas zien te veroveren. Het begint wel wortel te schieten. Zijn liefde na drie jaar Vitesse neemt niet weg dat hij iedereen garandeert voor z'n 'job' te staan vanavond. "Als speler van Ajax stel ik alles in het werk om te winnen van Vitesse. Voor mij ook vreemd, maar dat is m'n job." Praten met Machlas is onmiskenbaar praten met een spits. Het gaat over z'n passie, z'n grote passie op het veld: het maken van doelpunten. Om de twee zinnen valt het woord 'goal' of 'goalscorer'. De geboren Kretenzer prefereert nog altijd Engels boven Nederlands. Scoort Machlas zoveel als hij erover praat dan zou hij bovenaan de topscorerslijst staan. Maar hij praat er misschien juist zoveel over omdat het hem zo slecht lukt in zijn eerste weken bij Ajax. "Weliswaar twee treffers tegen Dukla Banska, maar slechts eenmaal in de competitie." Tegen Heerenveen, een simpele intikker. Ajax wint geding tegen Umbro "Een start bij een nieuwe club is altijd moeilijk. Je hebt tijd nodig om je aan te passen aan de omgeving, de mensen en het voetbal. De stijl en het systeem van Ajax verschillen met die bij Vitesse. We zoeken naar oplossingen. Zoiets moet groeien. Het is begrijpelijk dat de druk op mij groter wordt als ik niet scoor, maar daar ga ik niet onder gebukt. Aan m'n zelfvertrouwen schort niets. Ik heb een sterk karakter." De vraag is gerechtvaardigd of het niet scoren van Machlas alleen aan hem ligt of ook aan z'n medespelers. Ze weten hem nauwelijks te bereiken. Tegen RKC stond hij pas na een uur spelen voor het eerst oog in oog met doelman Rob van Dijk. De hulpeloosheid straalde van z'n inzet af. De goalie pakte de bal simpel van Machlas' voet. Wouters maakt zich geen zorgen "Als team in opbouw zitten we nu met Ajax in de moeilijkste fase. Een nieuw team en een nieuw systeem neerzetten met nieuwe spelers. Zo weten m'n medespelers nog niet precies hoe ik speel en het liefst aangespeeld word." Afgaande hoe vaak het fout gaat, vraagt iedereen zich af of er wel voldoende over samenspel wordt gepraat en afspraken worden gemaakt. "Ja hoor, maar het in praktijk brengen is iets anders. De uitvoering laat nog te wensen over. Het goede gevoel ontbreekt. Voor mezelf geldt dat ik pas op 50 tot 60 procent van mijn mogelijkheden presteer." "Inderdaad is de historie bij Ajax dat de schaduwspits veel scoort en de spits vaak in zijn dienst speelt." Zoals voorheen John Bosman, Dennis Bergkamp en Jari Litmanen daarvan profiteerden en dit seizoen Richard Knopper, de clubtopscorer met vier treffers. Machlas is bij Ajax meer aanspeelpunt dan eindstation. In Arnhem was het omgekeerde het geval. "Ik sta vaak, te vaak met m'n rug naar het doel, gedekt door een verdediger. Uiteraard is het systeem op meerdere spelers gericht en niet alleen op Nikos Machlas. Toch moeten we er iedere dag aan werken dat belangrijke spelers voor het team ook daadwerkelijk belangrijk kunnen zijn voor het elftal. In mijn geval betekent het dat ik doelpunten scoor voor Ajax. We moeten het afwisselen, een combinatie vinden: de spelers voor het systeem en het systeem voor de spelers. De ene keer ben ik het aanspeelpunt, de andere keer het eindpunt." Bij Vitesse was Machlas per definitie het eindpunt en speelde hij samen met Curovic in de spits terwijl hij het bij Ajax alleen moet doen met twee spelers op de flanken. "Als de voorzetten komen, komen de doelpunten vanzelf", gelooft Machlas. De Griek gaat daarbij voorbij aan de assists van Brian Laudrup. Naast drie treffers heeft de Deen al vijf assists op z'n naam. "Ja, ja, Laudrup, schitterende voetballer." De lyrische wijze waarop Machlas het zegt en z'n ogen daarbij laat spreken, getuigt van een grenzeloze bewondering voor de 30-jarige Deen, die excelleert op de voor hem vreemde rechtsbuitenpositie. "Aan hem ligt het zeker niet." Echter met middenvelders als Richard Witschge en Dani, talentvolle, inzichtrijke spelers met een steekpass in de benen, verloopt de samenwerking allerminst geolied. Het aantal bruikbare passes beperkt zich tot een minimum. "We kennen elkaar nog amper. De gewenning gaat langzamer dan iedereen verwachtte. Met het team en met mij. Bang voor de toekomst ben ik niet. Als we aanvallend blijven spelen, ga ik zeker scoren voor Ajax."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.