Rabo zet opnieuw mes
in eigen organisatie
Van een onzer verslaggevers - UTRECHT, zaterdag
Beleggers weten Rabo
nog steeds te vinden
Bij Rabobank rijzen de kosten zodanig de pan uit dat
het de directie van de bank zorgen baart. De totale bedrijfslasten
namen in de eerste zes maanden van dit jaar met bijna 17% toe ten
opzichte van een jaar eerder. De inkomsten groeiden met ruim 12%
beduidend minder, waardoor de winst uit normale bedrijfsuitoefening met
niet meer dan 2,9% toenam.
Om de verslechtering van de winstgevendheid om te
buigen, startte Rabobank in het tweede kwartaal van dit jaar
verschillende kostenbeheersingsprogramma's, zo stelde
directievoorzitter H. Smits van Rabobank gisteren tijdens een
toelichting op de halfjaarcijfers van de bank.
"Die moeten de efficiency vergroten en de
effectiviteit verhogen. Uiteindelijk moet het kostenniveau van de bank
met zo'n 15 a 20% worden gereduceerd", aldus Smits "zodat de
bank weer een traditionele groei van de nettowinst kan laten zien van 8
a 10% per jaar."
Over de eerste zes maanden van 1999 steeg die
nettowinst met niet meer dan 5,1%. Inclusief waardeveranderingen van
vorderingen, deelnemingen en na belasting boekte de coöperatieve
bank een nettowinst van 1,22 miljard, tegen 1,16 miljard
een jaar eerder. De omvang van de dienstverlening lag volgens Smits
echter over de hele linie op een hoog niveau. "Er was sprake van
groei op alle terreinen."
Zo deed de bank het met haar bancaire dienstverlening
"fors" beter. De Rabobank leende over de eerste zes maanden
van 1999 met 356 miljard 15% meer uit dan een jaar eerder. Bijna
30% van de groei had betrekking op kredietverlening aan particulieren.
De Rabobank leende aan particulieren de eerste zes maanden van 1999
143 miljard, 10% meer dan in de vergelijkbare periode van 1998.
De toevertrouwde middelen (waaronder spaargelden en zakelijke tegoeden)
stegen met 17% tot 296 miljard.
Bij kredietverlening aan particulieren gaat het vooral
om hypotheken. Aan hypothecaire leningen had de Rabobank eind juni van
dit jaar 139 miljard uitstaan, 5% meer dan eind 1998. "Met
een kwart van de markt zijn we op dit gebied een belangrijke
speler", aldus Smits. "Het is niet aan ons om een politieke
afweging te maken over een beperking van de
hypotheekrente-aftrek", zo stelde de directievoorzitter verder,
"maar over de discussie alleen al maken we ons bezorgd."
"Als je de hypotheekrente-aftrek ter discussie
stelt, raak je de hoeksteen van de samenleving", aldus Smits.
"Een beperking kan grote negatieve effecten hebben voor veel
huizenbezitters, alsmede voor de Nederlandse economie. Bovendien
hechten we zeer aan betrouwbaarheid. Mensen gaan met een hypotheek zeer
langlopende contracten aan. Stel de hypotheekrente-aftrek ter discussie
en je creëert een hoop onzekerheid."
Dat de kosten bij de Rabobank de eerste zes maanden van
1999 sneller groeiden dan de inkomsten, had volgens financieel
directeur W. van den Goorbergh deels te maken met de snelle groei van
de dienstverlening. Daardoor namen ook de personeelskosten toe, met 19%
tot 3,1 miljard. "Voor een deel zit dat in een stijgend loon
van bestaande medewerkers, maar voor een deel is dat ook een
volume-effect. Vergeleken met het eerste halfjaar van 1998 werken er
bij de bank 1711 mensen méér."
Door de groei van de dienstverlening moest ook extra
worden geïnvesteerd in onder meer nieuwe gebouwen. Die
investeringen werden volgens de financieel directeur versneld
afgeschreven, waardoor de post afschrijvingen over de eerste helft van
1999 met maar liefst 36,3% toenam tot 439 miljoen. De overige
beheerskosten lieten met 8,1% tot 1,5 miljard een
"langjarige trendgroei" zien, aldus Van den Goorbergh.
Op welke manier de Rabobank haar kostenprobleem precies
aan wil pakken, is nog niet duidelijk. "Daarover worden in
september en oktober knopen doorgehakt," aldus directievoorzitter
Smits. Dat de bank vestigingen gaat sluiten, verwacht hij echter niet.
"Wat betreft het aantal arbeidsplaatsen geldt dat die intern en
extern al met zo'n 420 zijn verminderd. Ik verwacht een stuk reductie,
maar ik weet nog niet hoeveel.
Als medewerkers bereid zijn om binnen de organisatie
een andere functie te aanvaarden en bereid zijn aanvullende opleidingen
te volgen, verwacht ik eigenlijk helemaal niet dat mensen bij Rabobank
hun baan verliezen", aldus Smits nog. "Ze verliezen dan
misschien hun baan bij een specifiek onderdeel van de bank, maar kunnen
elders binnen de organisatie zo weer aan de slag. Wat dat betreft
hebben we voldoende vacatures."
|