&referer=" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">

maandag 10 mei 1999

Nordin Ben-Salah laat hart spreken door Luuk Blijboom - DÜSSELDORF, maandag Haastige spoed is zelden goed ook in de boksring. Natúúrlijk was Nordin Ben-Salah blij met zijn wereldtitel van de World Boxing Union in het supermiddengewicht, maar om nou te zeggen dat hij tevreden terugblikte op de twaalf ronden tegen de ervaren Duitser Norbert Norieba, nee. "Het was weer het oude liedje: ik kon me niet beheersen", klonk het schuldbewust. "Ik flip er op dat ik weer eens te gehaast te werk wilde gaan. Het gevecht was goed, maar mijn persoonlijke optreden was minder. Maar ik heb het al eerder gezegd: rechts voorstaande boksers halen het slechtste in me naar boven." In de optiek van zijn trainer Michel van Halderen was juist een teken van volwassenheid dat de knock out-specialist uit Purmerend in de voetsporen trad van Regilio Tuur (WBO) en Don Diego Poeder (WBU) na een overwinning op punten. "En dat in Duitsland, met een Duits jurylid en een Duitse tegenstander die als een echte puntentikker te boek staat", voegde hij daar veelbetekenend aan toe. Uitgerekend het Duitse jurylid zag na de volle twaalf ronden als enige een overwinning voor Nieroba (235-233), de andere twee ringrechters gaven blijk van een iets gezondere kijk op het gevecht: 229-236 en 231-234. Het kostte de 26-jarige Ben-Salah bloed, zweet en tranen de doorgewinterde titelverdediger Norieba (de conduitestaat vermeldde 260 amateurpartijen, 220 zeges, vijf Duitse titels en veertien profpartijen waarvan één nederlaag) te onttronen. En dat voor de eerste maal in zijn loopbaan over de volle twaalf ronden. Als verzachtende omstandigheid voerde de geboren Marokkaan aan dat hij in de aanloop naar het titelgevecht nauwelijks had kunnen sparren. "Dertig ronden in totaal, meer zal het niet geweest zijn", rekende hij snel uit. En vrijwel allemaal tegen links voorstaande boksers. "Ik heb in Duitsland twee dagen tegen een rechts voorstaande jongen getraind, dat is alles. Natuurlijk is dat te weinig, maar zulke sparringpartners zijn nu eenmaal niet te vinden." En dus liet Ben-Salah zaterdagavond in Düsseldorf zijn hart maar spreken. De Noord-Hollander, overlopend van zelfvertrouwen, ging furieus uit de startblokken, maar kreeg van de vijfde tot en met de tiende ronde de rekening voor dat vroege bliksemoffensief gepresenteerd. Ben-Salah zocht wanhopig naar een opening in Norieba's verdediging, maar hoezeer hij zijn best ook deed, echt raken kon hij zijn opponent vrijwel de gehele krachtmeting niet. Pas in de laatste twee ronden toonde hij aan waarom hij naar de bijnaam Fighting Nordin luistert. Met een ultieme krachtsinspanning joeg hij zijn tegenstander op de vlucht, maar het surplus aan ervaring hield de 35-jarige Duitser op de been, al was de nederlaag onafwendbaar. "Ik had gehoopt dit gevecht in de eerste vier ronden te beslissen. Eigenlijk tegen beter weten in, want na zijn eerste WBU-titel gevecht was me duidelijk wat voor type hij is. Hij stond toen tegenover de Zuid-Afrikaan Soon Botes. Een wereldbokser, maar ook die kreeg 'm er niet uit." En weer streden tevredenheid en twijfel om voorrang. Reden om een flesje wijn te ontkurken zag hij niet. "Ik had dit mooier kunnen en moeten doen. Telkens als ik hem liet komen, maakte ik de partij. Maar met mijn onstuimige gedrag kon ik die tactiek niet het gehele gevecht hanteren. De volgende keer moet het echt beter. Hoe ik mijn toekomst zie? Geen idee. Tijdens mijn carrière is nog geen enkele verwachting uitgekomen. Daarom laat ik het allemaal maar lekker op me af komen."

Auteursrechten voorbehouden 1996-1999, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape Navigator, Netscape Communicator of Microsoft Internet Explorer.