Voetbalmoord toch
duidelijk op video

door Ernst Nordholt - HAARLEM, dinsdag

Justitie in Haarlem heeft in de afgelopen maanden fout op fout gestapeld in het onderzoek naar de dood van Ajax-supporter Carlo Picornie.

De juiste procedures met betrekking tot de inbeslagneming van wapens werd niet gevolgd en door een gebrek aan kennis bij de opsporingsautoriteiten werkte het Haarlemse parket maandenlang met ondeugdelijk videomateriaal.

Dat werd pijnlijk duidelijk in de zaak tegen Feyenoord-supporter Franky L. die zich gisteren voor de Haarlemse rechtbank moest verantwoorden voor zijn aandeel in de moord danwel doodslag op Picornie, eind maart van dit jaar.

De 23-jarige L. was het slagveld bij de Beverwijkse bazaar op gerend met in zijn hand een klauwhamer waarop zijn achternaam levensgroot stond geschreven. Zelf verklaarde hij dat hij die hamer, bang als hij was voor het strijdgewoel dat hij voor zijn ogen zag afspelen, had weggeworpen.

Nadat de strijd over was en hij samen met zijn maatjes weer terugliep naar de auto die op de A9 stond geparkeerd, kreeg hij het slagwapen, naar eigen zeggen, weer in handen gedrukt van een Feyenoorder die hem meldde 'dat hij iets vergeten was'.

Achteloos wierp Franky de met modder en bloed besmeurde hamer in de achterbak van de Audi, kroop op de achterbank van de wagen en begon zich om te kleden. Zijn schoenen waren compleet besmeurd en ook zijn broek vertoonde tot aan zijn knieën de sporen van het drassige strijdperk. Daarmee kon hij zich die avond onmogelijk vertonen op het belijdenisfeest met zijn familie.

Bizar
Ter hoogte van Alkmaar werd de auto, waarin hij met zijn drie kompanen zat, gecontroleerd. De hamer werd in beslag genomen. De route die het vermeende moordwapen daarna aflegde voordat het in handen viel van het rechercheteam was bizar.

Een ME'er kwakte het ding na inbeslagname achteloos op het dashboard van de ME-bus. Van daar verhuisde het wapen naar een plekje onder de banken, waar het twee dagen blijft liggen. Een ME'er die het voertuig twee dagen later opruimde smeet het ding, met daarop duidelijk de naam van L. geschreven, in een gereedschapbak achter in de ME-auto. Daar bleef de besmeurde hamer met de bloedresten van Picornie ruim een maand liggen.

Pas nadat Franky als verdachte 'in beeld' was gekomen, werd aangehouden en het Recherche Bijstandsteam naarstig op zoek ging naar het wapen, was er een wakkere ME'er die zich besefte dat hij het ding in een gereedschapskist had geworpen. Het wapen werd uiteindelijk op 2 mei teruggevonden in een politieloods in Wieringerwerf.

Bloedvlekjes
Het Gerechtelijk Laboratorium in Rijswijk stelde vast dat de piepkleine bloedvlekjes op de kop van de klauwhamer inderdaad afkomstig waren van Picornie. Een van de onderzoekers die gisteren als getuige werd gehoord liet echter weten dat het 'niet uit te sluiten was' dat er door het gesol met het moordwapen sprake was geweest van zogeheten 'sporenvermenging'.

Naast de bewuste klauwhamer werd in de zaak tegen L. ook ruimschoots aandacht besteed aan de videoband waarop te zien zou zijn hoe iemand anders dan L. met het bewuste wapen zijn terugkeer maakte vanaf het slagveld.

Die beelden zijn pas sinds 23 oktober beschikbaar. De afgelopen maanden heeft het openbaar ministerie het tijdens de strafzaken die inmiddels behandeld zijn moeten doen met een band van abominabele kwaliteit. Experts van de Dienst Technische Ondersteuning van het Korps Landelijke Politiediensten hadden verklaard dat de slechte kwaliteit te wijten was aan een 'versleten kop van de Rijkswaterstaat-video'.

Videorecorder
Uiteindelijk bleek dat de videoband maandenlang was afgespeeld op een verkeerde videorecorder. Een ambtenaar van Rijkswaterstaat die een kopie had gemaakt van de band waarover het Haarlemse parket al beschikte, had de reserveband maandenlang bewaard bovenop de archiefkast in zijn werkkamer. Hij maakte de speurders daar op attent.

Zijn handreiking en de opmerking dat de band zeer wel bruikbaar was als je hem maar af zou spelen op een goede gedigitaliseerde recorder, bleek een heel ander licht op de zaak te werpen.

Dat vindt althans de raadsman van L., de Utrechtse strafpleiter A.S. Van der Biezen. Als het aan hem had gelegen was de band in de Verenigde Staten onderzocht door experts op dit gebied. De rechtbank wees dit verzoek af, evenals het verzoek om schorsing van de voorlopige hechtenis van L.

De zaak wordt op 3 februari voortgezet met het horen van nog een reeks getuigen.