zaterdag 26 april 1997

Het meest welkome cadeau voor zijn dertigste verjaardag was ongetwijfeld de uitslag van de vorige week gehouden NIPO enquete, waarin ruim 84% van de Nederlandse bevolking aangaf de 30-jarige prins te zijner tijd als een waardig opvolger van zijn moeder te beschouwen. De voorbereiding op zijn koningschap (de komende maanden loopt prins Willem-Alexander stage bij diverse grote Nederlandse ondernemingen), het maken van voldoende vlieguren (als KLM-piloot wordt hij regelmatig ingezet op Europese lijnvluchten) en zijn vriendin Emily, zijn op dit moment de pijlers onder zijn bestaan. Kroonprins morgen 30 jaar Alexanders 'stille' liefde voor emily door ROB KNIJFF - DEN HAAG, zaterdag Prins Willem-Alexander zal morgen thuis in Den Haag zijn dertigste verjaardag vieren. De jarige heeft zijn omgeving laten weten deze dag niet als een bijzondere mijlpaal te beschouwen. Hij zal de dag in familie- en vriendenkring doorbrengen. De jarige en zijn drie jaar jongere vriendin Emily Bremers zijn er nu al tweeëneenhalf jaar in geslaagd, op een incidentele uitzondering na, hun relatie buiten de publiciteit te houden. Geen gemakkelijke opgave gezien de enorme belangstelling die er voor het jonge stel bestaat, vanaf het moment waarop hun 'vriendschap' in het najaar van 1994 bekend werd. Het afschermen van hun privéleven en kostbare kennismakingstijd vergt naast een enorme discipline van de geliefden zelf, vooral ook een hele organisatie van de naaste omgeving van de prins. Voor de politiemensen van de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging, die hem (en voor een deel zij het on-officieel dus ook haar) dag-in-dag uit omringen, voor zijn vaste staf (particulier secretaris, adjudanten etc.) en ook de Rijksvoorlichtingsdienst. En wat te denken van de naaste vrienden van het stel en ook de ouders en drie zusjes van Emily. Voor dit kleine kringetje ingewijden, dat precies op de hoogte is van de ontwikkeling van hun relatie, geldt de onvoorwaardelijke erecode: mondje dicht tegen de buitenwereld. Vooral voor de ouders van Emily, de onlangs naar België verhuisde orthodontist dr. Louis Bremers en zijn vrouw Lisanne, moet het moeilijk zijn om al zo lang gedwongen te zijn hun mond te houden over de relatie van hun oudste dochter, waarmee zij waarschijnlijk zo verguld zijn. Verloving Toch is er een aantal zeer goede redenen voor de prins en zijn partner om hun relatie zo lang mogelijk buiten de schijnwerpers te houden. Prinses Beatrix en de jonge Duitse diplomaat Claus van Amsberg wachtten na het uitlekken van hun romance op 1 mei 1965 nog twee maanden (de beroemde foto van fotograaf John de Rooy, genomen in de tuin van kasteel Drakesteyn, waarop de 27-jarige prinses Beatrix voor het eerst werd gezien arm in arm met een tot dan toe onbekende jongeman), tot zij op 28 juni 1965 hun verloving wereldkundig maakten. Bij prinses Juliana en prins Bernhard was het een kwestie van slechts enkele weken tussen het moment van ontdekking door de pers (tijdens een wandelvakantie in het Zwitserse Bad Weissenburg) en de officiële verlovingsaankondiging op 8 september 1936. Andere tijden, andere zeden. Bij Willem-Alexander en Emily zijn sinds het najaar van 1994, toen hun verhouding opbloeide, nu ruim tweeëneenhalf jaar verstreken zonder dat al te veel over hun romance in de publiciteit kwam. Dat is bijzonder in een wereld, waarin voortschrijdende techniek en telecommunicatie het nieuws steeds sneller verspreiden en afstanden niet meer tellen. Het geeft vooral aan hoeveel belang betrokkenen hechten aan een zo lang mogelijke en ongestoorde kennismakingstijd. Mocht de relatie tussen Willem-Alexander en Emily tezijnertijd uitlopen op een huwelijk en naarmate de tijd verstrijkt lijkt de kans hierop eerder toe dan af te nemen dan breekt de Prins van Oranje met een familietraditie van 118 jaar, door een niet-adellijk meisje te trouwen. In de kern ligt hierin ook één van de redenen waarom het jonge stel geen haast maakt. In de eerste plaats zullen beiden er van doordrongen zijn dat in de relatieve anonimiteit waarin zij nu verkeren dit de meest onbekommerde tijd is die zij ooit zullen hebben. Zodra een verloving een feit is, is het met name voor Emily afgelopen met het 'gewone leven'. Er voor in de plaats komt een bestaan dat voor een aanzienlijk deel wordt gevuld met officiële verplichtingen; een leven waaraan zij niet is gewend en wat veel van haar zal vergen. Iets dat beter wat later dan te vroeg kan komen. De Leidse hoogleraar politieke geschiedenis, prof. dr. J.T.J. van den Berg, waarschuwde in januari 1995 direct na het bekend worden van de relatie al: "het enige gevaar dat op de loer ligt, is de wereld van publiciteit die over het jonge paar wordt uitgestort. Dat is een wereld waarin Emily niet is opgegroeid. Waarin je verregaand je vrijheid verliest en te maken hebt met voortdurende publieke belangstelling." Voor prins Willem-Alexander ligt dit uiteraard wat anders: hij groeide op met deze druk en hecht er mede daarom aan zijn privéleven zoveel mogelijk gescheiden te houden van zijn publieke taken en verplichtingen. Nachtmerrie Ook koningin Beatrix ziet het als een zorgpunt dat de vriendin van haar oudste zoon niet is opgegroeid in de tradities van het hofleven. Voor haar hangt de nachtmerrie van de Windsors, de zo pijnlijk verlopen echtscheiding van de Britse kroonprins Charles en lady Diana, die door alle publicitaire schade de Britse monarchie bij tijd en wijle op de grondvesten doet schudden, als een dreigende wolk boven een te overhaast Oranje-huwelijk. Zelf had zij voor haar kennismaking met prins Claus vriendschappelijke relaties met twee vriendjes van 'gewone', d.w.z. niet-adellijke komaf. De Eindhovense notariszoon mr. Bob Steensma, die zij als Leidse studente leerde kennen en later met de Israeliër David Minchsky, een kosmopoliet die zij in 1961 had ontmoet bij een wederopbouwproject van het dorpje Dousadsj in Iran. In een interview in 1979 verklaarde Beatrix cryptisch dat zij het "heel erg moeilijk had gevonden zich neer te leggen bij de beperkingen in haar leven, door haar functie in de toekomst". Enige jaren later zou zij tijdens een diner in Duitsland via een gemeenschappelijke vriend, graaf Caspar von Oeynhausen, de man van haar leven ontmoeten: Claus von Amsberg, diplomaat en... zij het van lage, wel van Duitse adel. Prins Bernhard zei ooit tegenover zijn biograaf Alden Hatch over de toekomst van zijn oudste dochter: "Ze trouwt met de man van haar hart, ook wanneer hij niet van adel is, vooropgesteld dat het een fatsoenlijk man is en het parlement toestemming geeft." Koningin Beatrix en prins Claus, die hun drie zoons altijd een zo normaal mogelijke opvoeding hebben trachten te geven, zullen mede als consequentie hiervan, geen andere eisen aan hun kinderen willen stellen dan dat zij ter zake van de liefde de stem van hun hart volgen. Een aansporing die prins Willem-Alexander overigens volstrekt niet nodig heeft. Hij is een persoonlijkheid met een sterke eigen wil, die al op jonge leeftijd begon zijn eigen beslissingen te nemen. Zo heeft hij er samen met Emily voor gekozen voorlopig zoveel mogelijk in de anonimiteit hun eigen weg te gaan. En dat betekent automatisch het zoveel mogelijk mijden van publiciteit. Een prins die wekelijks met zijn vriendin zou opduiken in de krantenkolommen wordt als onwenselijk gezien, omdat dit afbreuk kan doen aan de waardigheid die nu eenmaal past bij zijn toekomstige functie. Beste voorbeeld hoe het niet moet, is wat dit betreft de doorlopende operettevoorstelling in Groot-Brittannië en het vorstendom Monaco, waarbij prinsessen voortdurend, al dan niet in badpak, op de cover van tijdschriften opduiken met bijna wekelijks een nieuwe partner. Leuk voor de lezer, slecht voor de monarchie. Om zijn privéleven zoveel mogelijk af te schermen houdt prins Willem-Alexander daarom de kring van mensen die op de hoogte zijn van zijn bewegingen zo klein mogelijk. Zo klein dat zelfs de mensen in zijn naaste omgeving, onder wie zijn ouders, vaak niet precies weten of hij nou alleen, dan wel samen met Emily op stap is. Autocrash Dit bleek onder meer bij de autocrash op donderdag 19 januari 1995, toen Willem-Alexander en Emily samen op weg naar de Oostenrijkse wintersport, op de Duitse autobaan vlak voor München betrokken raakten bij een ernstig verkeersongeluk. Koningin Beatrix toonde zich openlijk verbaasd toen zij op een receptie in Den Haag op de hoogte werd gebracht van het ongeluk, en de brenger van het nieuws hier snel aan toevoegde dat zowel haar zoon ... als Emily ... het er goed vanaf hadden gebracht. Zij had er geen idee van gehad dat Emily mee was. Natuurlijk overheerste de blijdschap over de goede afloop, maar moeder Beatrix was 'not amused' over deze verrassing. Haar oudste zoon wenst nu eenmaal niet voor iedere stap verantwoording af te leggen. Natuurlijk zit er voor Willem-Alexander en Emily ook een keerzijde aan hun inspanningen zich tot nu toe met succes te onttrekken aan het oog van de 'buitenwereld'. Emily woont in Den Haag op een paar straten afstand van Willem-Alexanders woonhuis aan het Noordeinde, dat via verschillende ingangen op een discrete manier voor haar toegankelijk is. Maar samen in het openbaar verschijnen is nauwelijks mogelijk. Slechts een enkele keer werden zij de afgelopen jaren samen gesignaleerd. Buiten de fameuze autocrash in januari 1995, werden zij in april '95 samen gefotografeerd in het Oostenrijkse wintersportplaatsje Zürs en in de zomer van hetzelfde jaar bij een optreden van René Froger (een goede bekende van Alexander en Emily) in de Rotterdamse Kuip. Op 3 februari 1996 bezochten beiden in Hoge Vuursche het huwelijk van één van Alexander's vrienden, Tijo J.G. baron Collot d'Escury met jonkvrouwe Hermance Hooft Graafland. Alexander was één van de getuigen en droeg ter verhoging van de feestvreugde een puntmuts. Op 12 juli vorig jaar vlogen beiden met de regerings-Fokker-100 naar Florence, met als passagier één van prins Bernhards oude luchtmacht-adjudanten, Van Rossum du Chatel. In de herfst van '96 at het jonge stel in het Italiaanse restaurant La Liguria aan het Haagse Noordeinde, dezelfde straat waarin Alexander woont. En in het laatste weekeind van november '96, alweer een huwelijk. In Oud-Wassenaar trouwde Alexander's vrind Pieter de Bruin. Op de bruiloftsgasten maakten Alexander en Emily tijdens deze gelegenheid een gelukkige indruk. Begin dit jaar scoorde Emily bij televisiekijkend Nederland voor de doortastende manier waarop zij televisiejournalist Willibrord Frequin van repliek diende, die haar met een cameraploeg op straat aansprak. Vriendelijk maar resoluut duwde Emily de haar aangeboden bos bloemen terug in de handen van de verslaggever, toen deze tegen diens belofte in, doorging met vragen stellen over haar relatie met prins Willem-Alexander. Degene die Emily inmiddels hebben ontmoet, zijn enthousiast over haar. Zij wordt omschreven als 'charmant' en 'zeer attent', iemand die snel een briefje of een bloemetje stuurt als bedankje voor een leuke avond of ontmoeting. Als afgestudeerd juriste werkt zij al anderhalf jaar bij de KLM, op de afdeling Cabine Zaken. Geloofsbelijdenis Op zondag 23 maart j.l., palmzondag, was zij er in de overvolle Haagse Kloosterkerk niet bij toen Willem-Alexander samen met 19 leeftijdsgenoten geloofsbelijdenis deed ten overstaan van dominee C.A. ter Linden. De aanwezigheid hierbij van Emily zou ongetwijfeld voedsel hebben gegeven aan de gedachte dat een 'officiële aankondiging' (verloving) niet lang meer op zich zou laten wachten. Natuurlijk zijn er ook redenen, waarom het tweetal een beslissing over hun toekomst niet eindeloos voor zich uit zullen schuiven. Eén ervan is dat prinses Juliana en prins Bernhard inmiddels een respectabele leeftijd hebben bereikt en zij het net als 'gewone grootouders' waarschijnlijk fantastisch zouden vinden het huwelijk van hun oudste kleinzoon nog mee te maken. Maar uiteindelijk zijn het slechts twee mensen die, zodra het hen uitkomt, samen de knoop over hun toekomst zullen doorhakken. Tot die tijd zal Nederland zijn nieuwsgierigheid moeten bedwingen.

Auteursrechten voorbehouden 1996-1997, © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam De Telegraaf-i wordt het best bekeken met Netscape of Microsoft Internet Explorer