PARIJS, dinsdag

Duitsland is klaar voor het WK. De ploeg van Berti Vogts, die normaal gesproken altijd een koude start kent en in een toernooi moet groeien, kwam gisteravond in het Parc des Princes fit uit de startblokken en kwam via een kopbal van Möller al heel snel op voorsprong.

Tegen Amerika kwamen de Duitsers nauwelijks in de problemen en met de gecontroleerde treffer van Jürgen Klinsmann in de tweede helft werd het verschil tussen beide formaties wat juister uitgedrukt: 2-0.

Spion Ron Spelbos kon op de tribunes in Parijs constateren dat dit team een in alle opzichten veel betere indruk achterliet dan de elf, die twee jaar geleden in Londen nog Europees kampioen werden. De mogelijke tegenstander van Oranje bij de laatste 16 had het duel tegen Team USA bijna 90 minuten in de klauw en kan zich langzamerhand al opmaken voor de tweede ronde.

De Duitsers beschikken in Frankrijk over de oudste selectie van alle 32 deelnemers. Het gemiddelde ligt op 29,8 jaar, terwijl de ploeg die gisteren in het veld stond zelfs boven de 30 kwam.

Vogts stelde met Klinsmann, Möller, Hässler, Kohler, Thon en Reuter zes man op die acht jaar geleden in Italië nog wereldkampioen werden. De Duitse bondscoach zegt wel te willen verjongen, maar ziet heel weinig jeugd doorbreken.

Niettemin was dat in het sfeervolle Parc des Princes geen enkel probleem. Duitsland wil nog weleens slecht starten op grote toernooien, maar maakte gisteravond een uitzonderlijk fitte indruk. Berti Vogts heeft zijn zaakjes goed voor elkaar. Hij beschikt immers ook nog eens over een zeer sterke bank.

Het team kan ver komen. Verder in ieder geval dan vier jaar geleden, toen Duitsland door een interne machtsstrijd ten onder ging en in de kwartfinales met 2-1 van Bulgarije verloor. Sindsdien kijkt 'Bundes Berti' ook naar de karakters, die in teamverband moeten kunnen functioneren.

Vogts is wel zo slim om ook goed naar zijn ervaren spelers te luisteren. Een eeuwenoude discussie werd weer nieuw leven ingeblazen, want in het pittoreske zuid-Franse St. Paul de Vence ontstond andermaal de discussie of Möller en Hässler samen op het middenveld kunnen spelen. Dat duurde maar weer voort en is op zich vrij vreemd, want tegen Team USA mag dat uiteraard geen enkel probleem vormen.

Dat was het ook niet. De twee meest creatieve (maar verdedigend kwetsbare) spelers van Duitsland wisselden elkaar in aanvallend opzicht goed af en zorgden ervoor dat het team, dat na jaren ook weer eens aantrad met Olaf Thon van Schalke (geselecteerd in verband met blessure van Matthias Sammer, red), qua creativiteit en voetballend vermogen een aardige impuls kreeg.

De Europees kampioen van 1996 maakte het zichzelf overigens al snel wat makkelijker tegen VS. De tweede corner, in de negende minuut, was al raak. Thon richtte op het hoofd van Klinsmann, die tussen twee man in Möller wist te vinden. De kleine middenvelder van Borussia Dortmund vond een gaatje, dat er eigenlijk niet mocht zijn. Mike Burns stond bij de paal, maar liet de bal toch nog binnenglippen: 1-0.

De Amerikanen, die het moeten hebben van hard werken en gegroepeerd voetbal, konden daar lang weinig tegenover stellen. Pas na 31 minuten werd doelman Köpke voor het eerst op de proef gesteld door Deering met een afstandsschot. De Amerikanen kwamen er daarna wat meer uit, maar konden weinig gevaar stichten.

Met het begin van de tweede helft leek de wedstrijd aldus gespeeld. Maar opeens kwamen er krachten boven in de Amerikanen en doelman Köpke moest zowaar handelend optreden bij een kopbal van invaller Hejduk en de rebound van Reyna.

Het verzet duurde maar even en was gebroken toen Klinsmann een voorzet van Bierhoff op de borst aannam en beheerst binnentikte: 2-0.

Duitsland - Verenigde Staten 2-0 (1-0). 9. Möller 1-0, 65. Klinsmann 2-0. Scheidsrechter: Belqola (Mar). Toeschouwers: 40.000. Gele kaart: Jeremies, Hamann, Heinrich (Dui), Hejduk, Pope (VSt).
Duitsland: Köpke; Wörns, Thon en Kohler; Reuter (69. Ziege), Hässler (50. Hamann), Jeremies, Möller (90. Babbel) en Heinrich; Klinsmann en Bierhoff.
Verenigde Staten: Keller; Régis, Dooley, Pope en Burns (46. Hejduk); Stewart, Deering (70. Ramos), Reyna, Maisonneuve en Jones; Wynalda (64. Wegerle).