door Sieb Oostindie - PARIJS, vrijdag
foto: Reuters

Met de grootste WK-zege tot dusver bereikte Frankrijk als tweede de laatste 16 van het WK. De Haantjes volgden Brazilië door een pas laat gerealiseerde 4-0 winst op Saoedi-Arabië, dat ruim zeventig minuten lang met tien man moest spelen omdat verdediger Al Khlaiwi met een rode kaart en daaropvolgende huilbui van het veld moest. De thuisploeg maakte er daarna wel een leuke, maar heel lang geen effectieve wedstrijd van in St. Denis, waar 80.000 Fransen tot hun ontzetting zagen dat Zidane ook nog voortijdig het rode karton kreeg voorgetoverd. De domme trap op tegenstander Amin kost hem een paar wedstrijden, waarbij de enige troost is, dat het laatste groepsduel tegen Denemarken nauwelijks meer betekenis heeft. Dat gaat alleen nog maar om het zeker stellen van de eerste plaats in groep C.

'Vive la France' riepen de 80.000 chauvinisten na de 4-0 niettemin op de tribunes er er was één Arabier die zich daar met heel zijn hart in kon vinden. Saeed al Owairan, de stijlvolle middenvelder die België vier jaar geleden met een geweldige solo van eigen helft uit het WK in de USA knikkerde, mocht Allah op zijn blote knieën danken dat zijn hoofd nog op zijn romp zat en niet als achteloos voorwerp over het grote plein van Jeddah rolde. Onder de peinzende blik van prins Faisal etaleerde de nummer tien in Frankrijk slechts een half uur zijn talenten en dat had hij puur te danken aan de koninklijke familie van Saoedi-Arabië.

Owairans doeltreffende solo was een voetbaltechnisch meesterwerk, dat hem in zijn vaderland roem en glorie bracht. Hij ging van de ene prins naar de ander en werd bedolven onder de cadeaus. Kreeg hij bij de één een Mercedes 600, dan moest het bij de volgende een Ferrari zijn. Zijn roem steeg en daar ging hij zich naar gedragen. De 'Maradona van de woestijn' ging naar casino's en nachtclubs in Bahrain, maakte uitstapjes naar Casablanca. Prins Faisal, de sportminister, liet hem scherp in de gaten houden en waarschuwde: "Als je niet stopt, riskeer je een levenslange schorsing."

Maar langzamerhand pakte hij de draad weer op. Notabene in de Ramadan vergreep hij zich aan whiskey en vrouwen. De Muttawa viel binnen en wie met deze religieuze politie te doen krijgt, is niet jarig. Hij kreeg 100 zweepslagen en de bond schorste hem voor een jaar. In de praktijk zat hij toen, in 1996, echter in de gevangenis wegens zijn overtredingen van de islamitische wetten. Daarna werd al Owairan een paar maanden in een heropvoedingskamp geplaatst. "Ik ben elke dag anderhalf uur blijven trainen", zei hij toen hij eindelijk het zonlicht weer zag. Maar de Saoedische voetbalwereld zag een dikke buik, die de woorden logenstrafte.

Het leek gedaan met zijn carrière. Al Owairan, slechts door koninklijke interventie gespaard van openbare onthoofding, werd aan een loodzwaar oefenprogramma onderworpen. Carlos Alberto Parreira, sinds 1 februari de nieuwe Braziliaanse coach, geloofde in de comeback van Al Owairan. "Want ik mag hem met zijn bovenmatige kwaliteiten niet passeren."

En Al Owairan zelf toonde zijn goede wil. "Ik heb van de hele affaire geleerd." Zodoende maakte hij zijn internationale comeback in Frankrijk, waar hij gisteren door Parreira gespaard werd voor te veel fysieke arbeid door zijn positie in de spits. De Saoedi's werden meteen onder druk gezet door de Haantjes. Bondscoach Jacquet koos met de nieuwelingen Diomede en Henry voor twee vleugelaanvallers en liet Frankrijk opereren met een 4-2-4-systeem, wat gelijk een stormachtig kwartiertje opleverde. De Saoedi's stonden daarna al snel met tien man toen Al Khlaiwi met een rode kaart voor zijn tackle op Lizarazu huilend naar de kleedkamer verdween. Toen wisselde Parreira Al Owairan meteen voor Al Harbi, want vanaf dat moment kon hij alleen 10 topfitte spelers gebruiken om de Franse storm te keren.

Het hielp weinig, want een fraaie aanval via Zidane-Lizarazue-Henry werd door de laatste simpel afgemaakt: 1-0 in de 36e minuut. 80.000 supporters verwachtten toen een show, maar de productie stokte. Daarom hielden de Saoedi's nog lang stand. Sterker, ze kregen ook na rust nog kansen op de gelijkmaker via de counter, toen Blanc in de fout ging. Lizarazue redde de eerste situatie ten koste van een gele kaart, maar de te makkelijke instelling van 'Les Bleus' bleef een bedreiging voor de thuisploeg. Samen met teveel solistische optredens een typisch verschijnsel voor een ploeg, die tegen tien man speelt.

De slotfase deed het vuur nog een paar maal keer oplaaien. Eerst, toen keeper Al Dayea blunderde en de Trezeguet zijn ongelukkige invalbeurt goed maakte met een goal: 2-0. Meteen gevolgd door de rode kaart voor Zidane, die daarmee de Fransen toch nog met een licht katertje opzadelde. De goals van Henry en Lizarazu waren slechts een kleine pleister op de wond.

Frankrijk - Saoedi-Arabië 4-0 (1-0). 36. Henry 1-0, 68. Trezeguet 2-0, 77. Henry 3-0, 84. Lizarazu 4-0. Scheidsrechter: Brizio Carter (Mex). Toeschouwers: 80.000. Rode kaart: 19. Al-Khilaiwi (SAr), 70. Zidane (Fra). Gele kaart: Lizarazu, Blanc (Fra), Al-Jaber, Al-Jahni (SAr).
Frankrijk: Barthez; Thuram, Blanc, Desailly en Lizarazu; Deschamps, Zidane en Boghossian; Henry (78. Pires), Dugarry (29. Trezeguet) en Diomède (58. Djorkaeff).
Saoedi-Arabië: Al-Deayea; Al-Jahni (76. Al-Dosari), Al-Khilaiwi, Zubramawi en Sulimani; Al-Shahrani, Amin, Khamis Al-Owairan en Saleh; Al-Jaber en Saeed Al-Owairan (32. Al-Harbi/63. Al-Muwallid).