" WIDTH="0" HEIGHT="0" BORDER="0" ALIGN="LEFT" ALT="">
Expert

Italië als vanouds

Baggio scoort de tweede treffer

PARIJS, woensdag
foto: Rob de Jong

Italië hoeft niet goed te spelen om ver te komen. Dat bewees het land vier jaar geleden al, toen het stotterend naar de finale worstelde en daar pas via penalties het onderspit dolf tegen Brazilië. Blinkend was de eerste ronde ook in Frankrijk niet, want na Chili (2-2), en Kameroen (3-0) kreeg het gistermiddag in Parijs Oostenrijk met teveel moeite op de knieën: 2-1. "Maar we zijn weer door. Dat was het belangrijkste", zei Roberto Baggio, die als invaller de tweede goal binnenschoof. Een cruciale treffer, omdat de Oostenrijkers ver in blessuretijd ook nog het net vonden via een penalty van Herzog.

De Italianen waren erop gebrand om te winnen en dat had alles te maken met het feit, dat ze als nummer één in poule B daarmee Brazilië ontlopen. Die opzet lukte. "Het ging moeilijker dan we verwacht hadden", bekende Cesare Maldini. "Maar op basis van de drie groepswedstrijden is de kwalificatie dik verdiend." Dat was echter een tikkeltje overdreven. Italië speelde helemaal niet goed tegen Oostenrijk, dat energiek oppositie bood. Achterin speelden de Alpenbewoners eigenlijk puur destructief met Pfeiffenberger en Schöttel in de hoofdrol. Zij hadden het met name in het eerste halfuur gemunt op Alessandro del Piero, die naar zijn vorm zocht en vooral ook zijn best moest doen om de irritante overtredingen te ontwijken. Ondanks alle instructies van de FIFA toonde arbiter Paul Durkin zich een typische Engelsman, want hij floot doodleuk zijn eigen wedstrijd en liet de Oostenrijkers lang hun gang gaan.

In die strijd was Alessandro Nesta al verdwenen. De verdediger mist wegens gescheurde kniebanden de rest van het WK, omdat hijzelf te wild doorging bij een te ver vooruit gespeelde bal. Daardoor deed Maldini een beroep op good-old Giuseppe Bergomi, die in Frankrijk alweer zijn vijfde WK meemaakt.

De Italianen kwamen pas na rust met 1-0 voor. Del Piero legde de bal uit een vrije trap op het hoofd van Christian Vieri, die alweer zijn vierde WK-treffer noteerde. Normaal is het dan gedaan met je, omdat de Italianen wel raad weten met de counter. Oostenrijk begon daarna aan het offensief, maar kwam gek genoeg heel lang nauwelijks in de problemen. Sterker, met wat geluk had de ploeg van Herbert Prohaska nog gelijk gemaakt ook. Het verontrustende voor de Squadra was, dat het de huisspecialiteit, het verdedigen, ook niet meer tot in de vingertoppen beheerst. Doelman Gianluca Pagliuca toonde echter wel vorm, ranselde een omhaal van Wetl uit zijn doel en bleef ook attent toen hij de bal voor het hoofd van de opgedoken invaller Haas wegtikte.

Merkwaardig genoeg had Prohaska in die fase zijn beste aanvaller Toni Polster naar de kant gehaald. Onbegrijpelijk, omdat hij de achterstand moest ombuigen naar een overwinning en dus elk beetje klasse kon gebruiken. "Ik wilde verse krachten", was zijn verklaring, die bij de spits van Köln in het verkeerde keelgat schoot. "Ik moet het respecteren, maar begrijpen doe ik het niet. Natuurlijk ben ik daar bitter over. Er had voor ons meer ingezeten. Dit was een buitenkansje, want zo zwak zullen we Italië niet gauw meer treffen."

De 34-jarige aanvaller liet doorschemeren dat zijn interland-carrière er nu opzit. Een afscheid, dat hem tot wat gefrustreerde uitspraken bracht. "Wij hadden duidelijk twee strafschoppen verdiend. Maar ja, nu heb je het verschil gezien tussen het kleine Oostenrijk en het grote Italië. Er is gewoon met twee maten gemeten door de arbiter en dat is heel unfair."

Kritiek, die je bij meer 'kleine' landen kunt horen op dit WK. In dit geval was er weinig reden toe, omdat Durkin zelfs nog clement omsprong met de dubieuze ingrepen in de Oostenrijkse defensie. Met Inzaghi voor Vieri en Roberto Baggio in de plaats van Del Piero werd Italië pas in de eindfase weer echt gevaarlijk, al was het uitermate irritant te constateren dat de Koreaanse grensrechter Young Hyun Jeon geen enkele kaas had gegeten van de buitenspelregel. Op slag van tijd was het pas 2-0 toen Baggio een voorzet van Inzaghi binnenschoof. Dat was achteraf hard nodig ook, omdat Costacurta daarna Reinmayr neerlegde, zodat Herzog van elf meter raak kon schieten: 2-1.

Het was het afscheid van Oostenrijk op het WK. "Eén van de beste wedstrijden die ik van ze gezien heb. Eigenlijk werden ze te laat wakker tegen ons. Waarbij we zelf de fout hebben gemaakt te weinig tempo te maken, iets wat ook tegen Chili en Kameroen al het geval was", dacht Paolo Maldini. "Toch hebben wij veel leiders in het veld. Er is geen enkel ander team dat zoveel scorers in de ploeg heeft als wij. Dat is van eminent belang. Nu begint voor ons het mooiste, maar ook gevaarlijkste deel van het toernooi. Vanaf de laatste zestien krijg je het zout in de pap", aldus Baggio, die Del Piero het laatste kwartier verving. "Zoals de mensen in het stadion hebben kunnen zien, heb ik hem omhelst bij de wissel. Ik hoop maar dat het op tv is uitgezonden. Dan kan er ook geen misverstand bestaan over onze relatie. Wij vormen een echt team en dat is het belangrijkste."


Italië - Oostenrijk 2-1 (0-0). 49. Vieri 1-0, 88. Roberto Baggio 2-0, 90. Herzog 2-1 (strafschop). Scheidsrechter: Durkin (Eng). Toeschouwers: 77.000. Gele kaart: Maldini (Ita), Feiersinger, Vastic, Schöttel (Oos).
Italië: Pagliuca; Nesta (4. Bergomi), Costacurta, Cannavaro en Maldini; Moriero, Dino Baggio, Di Biagio en Pessotto; Vieri (60. Inzaghi) en Del Piero (75. Roberto Baggio).
Oostenrijk: Konsel; Schöttel, Feiersinger en Pfeffer; Wetl, Mählich, Pfeiffenberger (80. Herzog) en Kühbauer (76. Stöger); Vastic, Polster (62. Haas) en Reinmayr.

 

Terug naar WK Nieuwspagina

Copyright © Dagblad De Telegraaf, Amsterdam